Ραγίζει το κοινό μέτωπο του Νότου από τη γαλλική στροφή προς τα δεξιά

Αρνητική εξέλιξη ήταν για τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά η ανακοίνωση του νέου κυβερνητικού σχήματος στη Γαλλία, μετά την αιφνιδιαστική παραίτηση σύσσωμης της κυβέρνησης, που ήρθε λίγες μόλις μέρες μετά τις δηλώσεις του (πρώην, πλέον) υπουργού Οικονομίας, Αρνό Μοντεμπούρ, κατά της Γερμανίας και της εμμονής της στις πολιτικές λιτότητας.

Κι αυτό γιατί στα σχέδια του πρωθυπουργού ήταν ο σχηματισμός ενός κοινού μετώπου (έστω και επικοινωνιακού χαρακτήρα) των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, δηλαδή της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας, ώστε να δημιουργηθεί ένας ισχυρός μοχλός πίεσης προς τη Γερμανία και την Ευρωπαϊκή Ένωση για αλλαγή πλεύσης, από την έμφαση στη δημοσιονομική προσαρμογή και τον περιορισμό των ελλειμμάτων, στις αναπτυξιακές πολιτικές που θα επιτρέψουν στις προβληματικές οικονομίες της Ευρωζώνης να “ανασάνουν”.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Πέδρο Πάσος Κοέλιο, θα βρεθεί στην Αθήνα στις 9 Σεπτεμβρίου, λίγες μέρες μετά την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στη ΔΕΘ, ενώ προσπάθειες γίνονται και για συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Ισπανό ομόλογό του, Μαριάνο Ραχόι. Ωστόσο, αυτήν την προσπάθεια “σαμποτάρουν” στην πράξη οι εξελίξεις στη Γαλλία.

Όπως επισημαίνουν πολιτικοί αναλυτές, στη νέα γαλλική κυβέρνηση ο Φρανσουά Ολάντ έχει απομονώσει την “αριστερή πτέρυγα” του κόμματός του και έχει δώσει κρίσιμα πόστα σε φιλελεύθερους πολιτικούς, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τον νέο υπουργό Οικονομίας, Εμανουέλ Μακρόν, πρώην τραπεζίτη και δεδηλωμένο υποστηρικτή της φιλελεύθερης οικονομίας. Ο “ανασχηματισμός” αυτός της γαλλικής κυβέρνησης αποτελεί κατά πολλούς μήνυμα πρόσδεσης στο άρμα του Βερολίνου, και πρακτικά απομακρύνει τη Γαλλία από τον άξονα των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου.

Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ένας κοινός άξονας των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα χωρίς τη Γαλλία, που παρά τα προβλήματά της διαθέτει ακόμα τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και μπορεί να πιέσει καταστάσεις.