ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ Β. ΝΩΤΗ
Τελικά, κάποια πράγματα σε αυτή τη χώρα θέλουν πολύ δουλειά ακόμα για να αλλάξουν. Όταν, μάλιστα, αφορούν σε διαδικασίες, που έχουν να κάνουν με την προσέλκυση επενδύσεων, τότε η διατήρηση της γραφειοκρατίας προκαλεί ακόμα περισσότερα προβλήματα, με σοβαρότερες συνέπειες.
Το τέρας των πολύπλοκων και δαιδαλωδών απαιτήσεων, που έχει το ελληνικό κράτος, ζει και βασιλεύει, και μόνο καλό δεν κάνει στην προσπάθεια να έρθει ζεστό χρήμα στην Ελλάδα. Επιπλέον, μείζον ζήτημα είναι και η νοοτροπία αξιωματούχων και υπαλλήλων, που παραμένει αρτηριοσκληρωτική. Τα δύο περιστατικά, που παραθέτουμε παρακάτω, δείχνουν πως ο δρόμος μέχρι το Δημόσιο να λειτουργήσει σύγχρονα και οι λειτουργοί του να σκεφτούν πιο ευέλικτα σε αυτή τη χώρα, είναι ακόμα μακρύς, την ώρα μάλιστα που πολλοί ξένοι επενδυτές εκδηλώνουν έντονα το ενδιαφέρον τους για να βάλουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα (όπως η κυβέρνηση του Κουβέιτ, ο αντιπρόεδρος της οποίας είχε σήμερα επαφές με τους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο).
Διαβάστε: Το Κουβέιτ αναζητά επενδύσεις στην Ελλάδα
Την προηγούμενη εβδομάδα, στο πλαίσιο των Ποσειδωνίων, ο σεΐχης-διευθύνων σύμβουλος του Dubai Maritime City ζήτησε visa δυο μέρες πριν την ημερομηνία αναχώρησής του, για να συμμετάσχει στη ναυτιλιακή έκθεση.
Γεγονός είναι ότι το αίτημα προέκυψε την τελευταία στιγμή, για τα ελληνικά γραφειοκρατικά δεδομένα.
Από την άλλη, όμως, πλευρά, η πρεσβεία και ο Πρέσβης μας στην αραβική χώρα δεν φάνηκε να δείχνουν ιδιαίτερη ευελιξία...
Απαιτούνται δέκα εργάσιμες, του είπαν, δηλαδή, δύο εβδομάδες ημερολογιακά !
Αποτέλεσμα ;
Ο σεΐχης δεν ήρθε !
Πολύ απλά.
Γιατί δεν προλάβαινε.
Και, κυρίως, γιατί κανείς δεν προσπάθησε να τον διευκολύνει, να βρει μια λύση, έστω στο παρά πέντε.
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Ο ίδιος οργανισμός έπρεπε να φέρει υλικά και φυλλάδια για το περίπτερό του. Φορτίο, που - όπως είναι φυσικό - πρέπει να περάσει από τελωνείο. Όπερ και εγένετο.
Πόσες μέρες χρειάστηκε για τον εκτελωνισμό ;
Σαράντα (40) ημέρες ! Δηλαδή, σχεδόν ενάμιση μήνα !
Λεπτομέρεια :
Για την ίδια διαδικασία, σε έκθεση στο Μαϊάμι, ο χρόνος, που είχε απαιτηθεί, ήταν μόλις... μία ημέρα !
