Μια διαχρονική υπόθεση με ευρύτερες διαστάσεις
Τις τελευταίες εβδομάδες απασχολεί την δημοσιότητα η επέμβαση της δικαιοσύνης στο θέμα των χρεών της εταιρείας ELFE (Λαυρεντιάδης) προς τη ΔΕΠΑ, η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχει μια άλλη περίπτωση χρεών προς την ΔΕΠΑ, αυτή του Μυτιληναίου, η οποία είναι και αυτή διαχρονική αλλά και πολύ μεγαλύτερου μεγέθους. 114 εκατομμύρια ευρώ είναι το χρέος των ELFE προς τη ΔΕΠΑ, 192 εκατομμύρια ευρώ είχε φθάσει το χρέος του Μυτιληναίου στην κορύφωσή του και ακόμη και σήμερα ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά τους. Από το 2011, και χωρίς οποιαδήποτε δικαιολογία, ο Μυτιληναίος ξεκίνησε να μην εξοφλεί κανονικά τη ΔΕΠΑ, με αποτέλεσμα στα τέλη του 2011 το χρέος του προς αυτήν από απλήρωτους λογαριασμούς να ανέρχεται σε 76,7 εκατομμύρια ευρώ.
Το χρέος αυτό τα επόμενα χρόνια αυξανόταν συνεχώς και το 2013 έφτασε τα 192 εκατομμύρια ευρώ, άρχισε δε να μειώνεται και τελικά αποπληρώθηκε το 2015, μόνο αφού πρώτα υπήρξε επέμβαση της Ελληνικής δικαιοσύνης και για να αποφύγει ο Μυτιληναίος την επαπειλούμενη ποινική δίωξή του.
Το σκανδαλώδες δε της όλης υπόθεσης είναι ότι όλη αυτή την περίοδο, με τα χρήματα που χρωστούσε στη ΔΕΠΑ, ο Μυτιληναίος έφερνε φορτία spot LNG (Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου) σε βάρος των συμφερόντων της ΔΕΠΑ. 18 φορτία spot LNG έφερε στην επίμαχη περίοδο 2011-2015 χρηματοδοτώντας τα με τα λεφτά της ΔΕΠΑ και οφείλει η Ελληνική δικαιοσύνη να διερευνήσει αυτούς που άφησαν να συμβεί κάτι τέτοιο και ζημίωσαν την ΔΕΠΑ, πέραν όλων των άλλων, με διαφυγόντα κέρδη περίπου 11 εκατομμύρια ευρώ.
Με το που εξόφλησε το 2015 το προηγούμενο χρέος του προς τη ΔΕΠΑ λόγω της επέμβασης της δικαιοσύνης, μετά από λίγο ο Μυτιληναίος βρήκε μια νέα δικαιολογία (αμφισβήτηση της τιμής της σύμβασης της ΔΕΠΑ με την τουρκική BOTAS) και έτσι από το 2016 ξεκίνησε και πάλι να μην εξοφλεί κανονικά τα τιμολόγια της ΔΕΠΑ, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2018 το σχετικό χρέος να ξεπερνάει τα 31 εκατ. ευρώ. Και βέβαια και πάλι τα χρήματα αυτά που χρωστούσε στη ΔΕΠΑ ο Μυτιληναίος τα χρησιμοποιούσε και συνεχίζει να τα χρησιμοποιεί για να εισάγει spot φορτία LNG (π.χ. το φορτίο από Qatar του περασμένου καλοκαιριού που τόσο πολύ διαφήμισε).
Τέλος, αξιοσημείωτη (αλλά και προς διερεύνηση) είναι η χρήση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού από τον Μυτιληναίο έναντι της ΔΕΠΑ.
Το 2010 προσέφυγε σε αυτήν κατά του ΔΕΣΦΑ και της ΔΕΠΑ, με αποτέλεσμα ο μεν ΔΕΣΦΑ να καταδικαστεί με πρόστιμο 4,3 εκατ. ευρώ, η δε ΔΕΠΑ να αναγκαστεί να πουλάει μέσω δημοπρασιών ποσότητες φυσικού αερίου στο κόστος της.
Την ίδια απειλή της προσφυγής προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού για δήθεν κατάχρηση δεσπόζουσας συνέχισε να χρησιμοποιεί ο Μυτιληναίος και στην συνέχεια, έτσι ώστε να επιτυγχάνει την μη διακοπή της προμήθειας φυσικού αερίου από τη ΔΕΠΑ, παρά τα πολύ μεγάλα χρέη του προς αυτήν.
Άλλωστε η τακτική είχε αποδειχτεί πολύ επιτυχημένη και στην περίπτωση της ΔΕΗ, όπου και εκεί η Αλουμίνιον της Ελλάδος του Μυτιληναίου είχε τεράστια χρέη και ταυτόχρονα χρησιμοποιούσε τα χρήματα που δεν πλήρωνε στην ΔΕΗ για να αναπτύσσει ανταγωνιστικές προς αυτήν δραστηριότητες.
Η περίπτωση όμως της ΔΕΗ καθώς και το πως οι πρακτικές αυτές την έφεραν στην σημερινή, δύσκολη οικονομική της κατάσταση, αποτελεί ένα τεράστιο ξεχωριστό κεφάλαιο (στο οποίο βέβαια θα επανέλθουμε λεπτομερώς).
