«Κάπως βρεθήκαμε σε ένα ασανσέρ, κάπως έπεσε το βλέμμα της πάνω στη συλλογή, και μετά προχώρησαν όλα»
Για τα σκληρά πρώτα χρόνια στον χώρο της μόδας, τις εξοντωτικές συνθήκες εργασίας δίπλα σε ονόματα όπως ο Tom Ford και ο Alexander McQueen μίλησε ο σχεδιαστής Έντι Γαβριηλίδης στην εκπομπή «Στούντιο 4».
Παράλληλα, ο κριτής του φετινού GNTM αναφέρθηκε και στην καθοριστική στιγμή που τον ανέδειξε: το φόρεμα της Lady Gaga που πουλήθηκε σε δημοπρασία και του έδωσε το θάρρος και τη δύναμη για να χτίσει τη δική του εταιρεία.
«Τα πρώτα χρόνια ήταν σκληρά. Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν θέλω να δουλέψω άλλο για τον Tom Ford ή τον Alexander McQueen. Η δουλειά ήταν εξοντωτική. Δουλεύαμε αμέτρητες ώρες. Με έβαζαν να πηγαινοέρχομαι με τρένα Λονδίνο – Παρίσι, κουβαλώντας ρούχα, ράβοντας μέσα στο βαγόνι για να προλάβουμε τις προθεσμίες. Κάποτε ξύπνησα σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο στο Παρίσι και δεν ήξερα καν πού βρίσκομαι. Εκεί είπα: “Αυτή ήταν η τελευταία φορά. Δεν συνεχίζω έτσι”. Το επόμενο βήμα ήταν δύσκολο, μου πήρε καιρό να σταθώ ξανά. Ευτυχώς είχα ήδη κάνει τη Lady Gaga», είπε αρχικά ο Έντι Γαβριηλίδης και εξήγησε:
«Το φόρεμα που φόρεσε τότε πουλήθηκε σε δημοπρασία στο Beverly Hills για ένα αστρονομικό ποσό. Αυτά τα χρήματα είναι που μου επέτρεψαν να ξεκινήσω την εταιρεία μου. Πιο πριν, η Gaga είχε ήδη δει την δουλειά μου. Κάπως βρεθήκαμε σε ένα ασανσέρ, κάπως έπεσε το βλέμμα της πάνω στη συλλογή, και μετά προχώρησαν όλα. Αυτή αποφασίζει τι θα φορέσει. Εκεί ήταν η τύχη, αλλά τύχη συναντάει το αποτέλεσμα της δουλειάς που έχεις κάνει.
Όταν φόρεσε το συγκεκριμένο κομμάτι, με έβαλε για πρώτη φορά στον χάρτη. Και τότε πίστεψα κι εγώ στον εαυτό μου. Την είχα γνωρίσει ήδη από την εποχή του Alexander McQueen, γιατί πήγαινε συχνά για fittings. Με χαιρετούσε κάθε φορά που έμπαινε. Δεν έπαθα σταρ τρακ, αυτό μου είχε φύγει από παιδί, από τότε που είδα την Αλίκη Βουγιουκλάκη στη Μελωδία της Ευτυχίας».
Μάλιστα, ο Έντι Γαβριηλίδης αποκάλυψε: «Όσο για τα ρούχα που βλέπετε στις πρεμιέρες; Όχι, δεν τα πληρώνουν. Κάποτε τα πλήρωναν ή τα αντάλλασσαν. Σήμερα υπάρχει το λεγόμενο organic: απλώς αρέσει σε κάποιον να το φορέσει. Ευτυχώς στη ζωή μου όλα έτσι έχουν γίνει, γιατί τα ποσά είναι πραγματικά αστρονομικά. Τα ρούχα επιστρέφονται, εκτός αν ζητηθεί αλλιώς. Το συγκεκριμένο φόρεμα το κράτησα, το πούλησα στη δημοπρασία, και έτσι ξεκίνησα την εταιρεία μου. Σήμερα έχω δύο».
