«Αν το είχα πιάσει εξ αρχής το ύπουλο φαινόμενο, θα το είχα κόψει», τόνισε ο ηθοποιός
Ξεχειλίζει η οργή του Νίκου Πολυδερόπουλου για την αντιμετώπιση που έτυχε ο θάνατος του αδερφού του, όπως τόνισε στον Θέμη Γεωργαντά και στην εκπομπή «After Dark» στο OPEN. Ο νεαρός πρωταγωνιστής αναφέρθηκε στην απόφαση να μην βρίσκεται για δεύτερη χρονιά στην επιτυχημένη παράσταση «Μάρτυρας κατηγορίας».
«Είχαμε συζητήσει ότι όλοι θα είμαστε στην παράσταση την επόμενη χρονιά, δεν υπήρχε κάποιο θέμα. Οπότε γνωρίζαμε όλοι πως θα είμαστε την επόμενη χρονιά. Μετά όμως προέκυψε ένα τηλέφωνο και μου ανακοινώθηκε πως δεν θα είμαι για τους λόγους που έχω πει, δεν θέλω να τους επαναλαμβάνω. Οπότε, ναι, δεν είμαι στην παράσταση. Νομίζω ότι ήταν ένας λάθος χειρισμός και είμαι σίγουρος ότι το έχουν σκεφτεί αυτό και, αν τους δινόταν μια δεύτερη ευκαιρία, δεν θα επέτρεπαν στον εαυτό τους να κάνει ξανά το ίδιο λάθος», είπε ο Νίκος Πολυδερόπουλος και συνέχισε ως εξής:
«Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπορεί να πει για κάποιον άλλον πως «δεν ταιριάζω καλλιτεχνικά με αυτόν» ή «δεν θέλω να ξαναδουλέψω του χρόνου με αυτόν». Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει το ενδεχόμενο να πεις, εντάξει, «αφού δεν θέλω να είμαι με αυτούς, αποχωρώ από την παράσταση». Οι άνθρωποι δεν ταιριάζουμε με όλους τους ανθρώπους, δεν χρειάζεται να γίνουμε και φίλοι. Να κάνουμε τη δουλειά μας ήρεμα και ωραία και να χαρούμε και την επιτυχία που έχουμε»
Το μαθαίνω Σάββατο μεσημέρι και Σάββατο βράδυ έχω διπλή παράσταση. Ήμουν σε σοκ, δεν το είχα μετρήσει σωστά. Τότε περνούσα και το στάδιο αυτό με τον αδελφό μου, ήταν πολύ κοντά. Οπότε δεν ήμουν καθαρός, δεν το είχα πιάσει όλο αυτό, δεν είχα καταλάβει τι γίνεται. Ήμουν χαμένος και η προσοχή μου ήταν αλλού. Δεν ήταν δηλαδή σε αυτό το γεγονός, ήταν αλλού. Το άκουσα αυτό, προσπάθησα να το φιλτράρω, μου φάνηκε τελείως ανοησία και δεν μπόρεσα να το φιλτράρω. Εκεί νιώθεις μια πικρία και λες ότι είναι άδικο. Ήμουν ευάλωτος στη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου. Αν το είχα πιάσει αυτό εξ αρχής το ύπουλο φαινόμενο, θα το είχα κόψει.
Δεν σεβάστηκαν αυτό που περνούσα. Έχασα τον αδελφό μου, δεν έχασα το χρυσόψαρο. Δηλαδή ήταν κάτι πολύ βαρύ, οπότε δεν μπορεί σε αυτή τη στιγμή να έρθει ένας συνάδελφος και να πει πως «δεν ταιριάζουμε καλλιτεχνικά». Δεν γίνεται να κάνεις αυτή την κουβέντα σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο. Οι αποφάσεις αυτές μου φέρνουν στο μυαλό μου έπαρση και αλαζονεία».
