Κι ήταν η μέρα Σάββατο…

Πρόσφατα είχα μια αντιπαράθεση σχετικά με το τι είναι “ξεπερασμένο” και τι “επίκαιρο” στην Αθηναϊκή διασκέδαση.

Δεν κατέληξα κάπου συγκεκριμένα -άλλωστε γούστα είναι αυτά- ωστόσο δε μπόρεσα παρά να υπογραμμίσω κάτι το οποίο φαινομενικά και πρακτικά ισχύει: Τα clubs χαροπαλεύουν. Τι ίδιο και οι πίστες. Το ίδιο και τα μεγάλα και φανταχτερά parties.

Να ρωτήσω όμως κάτι; Τα μπαράκια δηλαδή τι κάνουν; διανύουν την καλύτερη περίοδο της ζωής τους; Δεν περιμένουν κι αυτά να έρθει αυτό το Σάββατο για να δουλέψουν;

Γούστα είναι αυτά, θα ξαναπώ.

Δύο λοιπόν από τα πρόσφατα Σάββατά μου τα πέρασα... “ξεπερασμένα”.

Τα πέρασα σε “ξεπερασμένα” bar restaurants που κάνουν “ξεπερασμένα” απογευματινά parties και -προφανώς- γύρω μου είχα “ξεπερασμένο” κόσμο ο οποίος πραγματικά δε χώραγε ούτε να κινηθεί.

Ήταν να φανταστείς τόσο “ξεπερασμένο” το σκηνικό που δε σταμάτησε κανείς να χορεύει από τις 19:00 το απόγευμα ως τις 23:00 το βράδυ. Τόσο... πασέ που τόσο το Doors στο Κολωνάκι, όσο και το Albion στο Ψυχικό έκλεισαν στις 23:00 για να ξανανοίξουν μία ώρα αργότερα, να ξαναγεμίσουν με κόσμο που θα ξαναφάει φαγητό, θα ξαναστριμωχτεί όλο και περισσότερο για να χορέψει και τελικά θα περάσει άλλες 5 ώρες (τουλάχιστον) ξέφρενης διασκέδασης με “γούστα είναι αυτά” μουσικές.

Και ναι δεν θα το αρνηθώ, το να πάρεις την παρέα σου, να φας και να πιεις για 5 ώρες το Σάββατο το απόγευμα δεν κοστίζει το ίδιο με το να απολαύσεις το ποτό σου σε ένα μπαράκι. Ποιος είπε όμως ότι δε μπορείς απλώς να πας για ποτό όπως θα έκανες έτσι κι αλλιώς σε κάποιο άλλο μπαρ;

Τα απογευματινά parties της πόλης κάθε άλλο παρά ξεπερασμένα είναι. Μοναδικό ερώτημα είναι αν σου αρέσει η μουσική τους η οποία είναι κυρίως ελληνική.

Γιατί σοβαρά τώρα... αν έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε “ξεπερασμένο” ένα event που εγγυημένα μαζεύει κάθε εβδομάδα περισσότερα από 200 άτομα, που χορεύουν ασταμάτητα για ώρες και που στην τελική προσφέρουν τρομερά έσοδα στο μαγαζί που τους φιλοξενεί... τότε πραγματικά μακάρι όλοι οι επιχειρηματίες της Ελλάδας να είχαν τόσο “ξεπερασμένες” ιδέες.

Και μια σημείωση: Τα συγκεκριμένα μαγαζιά έχουν κερδίσει κι ακόμα ένα στοίχημα, αυτό της ποιότητας. Δεν κάνουν φτηνιάρικα “Greek parties” σε λογική αρπαχτής. Προσφέρουν ποιότητα υπηρεσιών και καλά ποτά και μάλιστα σε τιμές ελάχιστα πιο ανεβασμένες (ανά ποτό) απ' ότι συμβαίνει σε παρεμφερείς καταστάσεις που από τις οποίες κάνεις να συνέλθεις 2 μέρες.

Και ναι. Τα απογευματινά parties δεν είναι μόδα του 2012. Είναι όμως μια εξαιρετική αφορμή για να βγεις και να ξεσπάσεις (και να ξεσκάσεις) μετά από την πρωινή σου βόλτα και μάλιστα να γυρίσεις σπίτι σου στις έντεκα το βράδυ. Να κοιμηθείς και να περάσεις την Κυριακή σου όπως εσύ θέλεις με “γούστα είναι αυτά” καταστάσεις.