Παρουσίαση Club
Έχω ακούσει τόσα πολλά για αυτό το μαγαζί που δεν θα στο κρύψω, πολλές φορές έχω νιώσει αυτό το κρίμα να με κυριεύει που δεν το είδα ποτέ από κοντά.
Αυτό το “μυστήριο” που συνέβαινε στο υπόγειο της Πανεπιστημίου με ιντριγκάρει.
Αυτή η τόσο τρομερά δεμένη κοινότητα των θαμώνων της που με απαξίωση με κοιτά όταν λέω πως... δεν το έχω προλάβει, με κάνει να πεισμώνω ακόμη περισσότερο που δεν το είδα ποτέ.
Έχω ακούσει για τρομερά parties και για βράδια που γινόντουσαν ξημέρωμα μεμιάς, αλλά και για θαμώνες που το είχαν στο καθημερινό τους πρόγραμμα.
Λένε πως το Wild Rose ήταν αυτό που γέννησε τα “party animals” και δεν έχω λόγο να διαφωνήσω.
Γιατί και απ' την άλλη να το δεις εμείς που προλάβαμε την “επόμενη γενιά” των clubs τι καταλάβαμε από party; Κάτι τραπέζια κλείναμε, τα χρυσοπληρώναμε κιόλας και όλα αυτά για να είμαστε ΣTO club που έκανε κάθε φορά τη διαφορά ανάμεσα στα υπόλοιπα.
Και όχι δεν θα πω ότι δεν διασκεδάσαμε, μια χαρά περάσαμε και ξεσαλώσαμε απίστευτα αλλά να... είναι που πάντα στην παρέα (και αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο) υπήρχε αυτός ο τύπος ο περπατημένος που εκεί που “τ' άσπαγες” θα ερχόταν να σου πει: “Αχ, εμείς τότε στο Wild Rose κάναμε πραγματικά parties”. Σου συμπλήρωνε και ένα “Αυτά που ζείτε εσείς δεν είναι τίποτα” και να' τα πάλι τα συναισθήματα θυμού να σε κυριεύουν που ποτέ δεν πήγες και εσύ σε αυτό το μαγαζί.
Για να μην τα πολυλογώ, αν ανήκεις και εσύ στο 20-30 ξέρεις απόλυτα τι εννοώ. Αν απ' την άλλη είσαι μεγαλύτερος τότε είναι ήδη σα να βλέπω το μειδίαμα στα χείλη σου να με περιγελά.
Το Wild Rose λοιπόν ξανά ανοίγει. Κάνει αυτό που λέμε “θρυλικό come back” και που για να σου είμαι ειλικρινής δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω.
“Θρυλικό come back” έχω ξαναζήσει. Να σου θυμήσω πως πέρυσι όλοι περιμέναμε πως και πως αυτό της Αυτοκίνησης και τελικά πριν καλά καλά καταλάβουμε ότι άνοιξε, είχε ήδη ξανακλείσει.
Οπότε τώρα κρατάω μεν μικρό καλάθι αλλά οι προσμονές όλων (των 30+ εννοώ) είναι τόσο μεγάλες που κάτι με κάνει να στέκομαι στο θέμα λίγο παραπάνω.
Για contact μου έδωσαν το Γιώργο ένα παιδί που μπορεί τώρα να είναι υπεύθυνος για τις κρατήσεις αλλά που μου αφιέρωσε όσο χρόνο χρειαζόταν για να με πείσει πως η επιστροφή του Wild Rose μπορεί και να είναι -αν όχι θρυλική-, τουλάχιστον αρκετά ενδιαφέρουσα.
Μου είπε πως όλη η ομάδα που έχει επιλαγεί αποτελείται αυστηρά από παλιούς θαμώνες του τότε, “θρυλικού” wild rose και έτσι έδωσα κάτι πόντους παραπάνω στην προσμονή μου για το επερχόμενο opening στις 14 Δεκεμβρίου. “Ερχόμουν απ' τα 14 εδώ και τώρα είμαι 32” μου είπε, συμπληρώνοντας πως “ερχόμουν πάντα μόνος μου γιατί ήξερα πως εδώ θα βρω σίγουρα παρέα, κάτι που φιλοδοξούμε να γίνεται και τώρα”,
Με ενημέρωσε επίσης πως και πάλι από πίσω θα βρίσκεται ο Δημήτρης Μπαβέλας, που αυτό -χωρίς να χρειαστεί να μου το πει- ξέρω πως σημαίνει κάτι σημαντικό ή έστω τρομερά φερέλπιδο για το μέλλον και του τωρινού μαγαζιού.
Θα λειτουργεί κάθε Παρασκευή και Σάββατο ενώ σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν θα υπάρχει είσοδος, οι τιμές θα είναι αρκετά προσγειωμένες και η μουσική φυσικά κάπου μεταξύ house και deep house.
Θα το συναντάμε στον ίδιο χώρο (Πανεπιστημίου 10) και αυτό σίγουρα βγάζει έναν συναισθηματισμό που σαφώς αρέσει στους παλαιότερους, αλλά βεβαίως ιντριγκάρει και τους “νέους”.
Το Wild Rose, απ' ότι κατάλαβα, θέλει να κάνει μια δυναμική επανένταξη στην Αθηναϊκή νύχτα και μάλιστα σε μία εποχή όπου τα clubs δεν είναι και στα πάνω τους.
Μακάρι να τα καταφέρει... Δεν έχω άλλωστε λόγο να ελπίζω για το αντίθετο.
Λεπτομέρειες σύντομα, μετά το opening
>> Tι συμβαίνει στην πόλη; Δείτε εδώ όλες τις παρουσιάσεις για Clubs & Bars
