Οι μισθοί του δημόσιου τομέα μειώθηκαν πάνω από 15% σε πραγματικούς όρους
Ο Κριστιάν Μπιαλογκούρσκι, 35 ετών, περνά 12 ώρες την ημέρα παραδίδοντας μαθήματα Επικοινωνίας σε σχολεία στα προάστια του Μπουένος Άιρες, κάποιες φορές χωρίς να φάει κάτι έως ότου επιστρέψει αργά το βράδυ σπίτι του προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα.
Ο μηνιαίος μισθός στην Αργεντινή --που σε έναν καλό μήνα αντιστοιχεί σε 450 δολάρια-- καλύπτει τα έξοδο μετακίνησης και το ενοίκιό του, περίπου 270 δολάρια, αλλά φθάνει για λίγα πράγματα πέρα από αυτά.
«Δεν είναι αρκετά. Δεν μου μένουν αρκετά χρήματα στις 15 του μήνα. Κάποιες φορές ζητώ φαγητό από τη μητέρα μου», δήλωσε ο Μπιαλογκούρσκι, που μένει σε ένα απλό σπίτι στη Λόμα Χερμόσα, στα προάστια του Μπουένος Άιρες. «Πρέπει να υπομείνει κανείς την πείνα».
Οι πολιτικές του ακραία φιλελεύθερου προέδρου Χαβιέρ Μιλέι έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να σταθεροποιήσουν την εδώ και καιρό ταραχώδη οικονομία της Αργεντινής. Ο υψηλός πληθωρισμός έχει υποχωρήσει, οι έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων έχουν καταργηθεί και η χώρα κατέγραψε το πρώτο δημοσιονομικό της πλεόνασμα εδώ και 14 χρόνια, επισημάνθηκε στο ΑΠΕ ΜΠΕ.
Οι υποστηρικτές του Μιλέι και πολλοί παράγοντες της αγοράς κάνουν λόγο για «οικονομικό θαύμα».
Αλλά για κάποιους Αργεντίνους, η προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα είναι επώδυνη.
Οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες έχουν πλήξει τα συνταξιοδοτικά ταμεία και τα έργα υποδομών του δημόσιου τομέα. Οι κρατικοί υπάλληλοι, όπως οι δάσκαλοι, έχουν δει τα εισοδήματά τους να μειώνονται καθώς ο Μιλέι έχει θέσει ως προτεραιότητα την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα σε βιομηχανίες όπως είναι η ενέργεια και ο μεταλλευτικός κλάδος.
Οι μισθοί του δημόσιου τομέα μειώθηκαν πάνω από 15% σε πραγματικούς όρους τη χρονιά αφότου ο Μιλέι ανέλαβε καθήκοντα τον Δεκέμβριο του 2023, σύμφωνα με έκθεση της τοπικής εταιρίας συμβούλων CTA Autónoma.
Για αυτούς που είναι στον ιδιωτικό τομέα, τα νέα είναι καλύτερα, με τους μισθούς τους τώρα να ξεπερνούν τον πληθωρισμό -- που έχει αυξηθεί κατά την ίδια περίοδο περίπου 3,3% σε πραγματικούς όρους.
«Οι μισθοί δεν είναι αρκετοί, και είναι δύσκολο να τα βγάλει κανείς πέρα, αλλά η υποχώρηση του πληθωρισμού τους τελευταίους μήνες έχει φέρει μεγαλύτερη προβλεψιμότητα σε ό,τι αφορά τα έξοδα», δήλωσε η Χουλιέτα Μπατάλια, 43 χρονών, λογίστρια στον ιδιωτικό τομέα στο Μπουένος Άιρες. «Τώρα τουλάχιστον οι τιμές δεν αυξάνονται εβδομάδα με την εβδομάδα».
Η ανεργία και η φτώχεια αυξήθηκαν αρχικά υπό τον Μιλέι, αλλά έκτοτε έχουν βελτιωθεί καθώς η χώρα βγήκε από την ύφεση. Το ποσοστό ανεργίας έκλεισε πέρυσι στο 6,4%, οριακά υψηλότερα σε σχέση με όταν ο Μιλέι ανέλαβε την προεδρία, τονίστηκε στο ΑΠΕ ΜΠΕ.
Το ινστιτούτο the IPyPP δήλωσε ότι το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων έχει αυξηθεί, ωστόσο, δημιουργώντας μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων που σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση, κάτι που τους καθιστά ευάλωτους.
Αυτοί που εργάζονται ανεπίσημα κερδίζουν περίπου 41% λιγότερα από τους επίσημα εργαζομένους στον ίδιο κλάδο, δήλωσε η Ροξάνα Μαουρίσιο, ερευνήτρια που ειδικεύεται στην απασχόληση στο κρατικό συμβούλιο ερευνών Conicet. Γι' αυτούς, το να έχουν δουλειά «δεν τους εξασφαλίζει απέναντι στη φτώχεια», πρόσθεσε.
Αυτή η αποδυνάμωση της αγοράς εργασίας συνεισέφερε σε μείωση άνω του 10% στην κατανάλωση στα σούπερ μάρκετ πέρυσι, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, και έχει ενισχύσει τις αντιδράσεις, με συχνές διαδηλώσεις κατά της λιτότητας.
«Εάν προσθέσεις όλες τις προσωρινές θέσεις εργασίας που δεν έχουν κοινωνική ασφάλιση και είναι χαμηλά αμειβόμενες, η ανεργία στην Αργεντινή δεν είναι απλά 7%, αλλά φθάνει το 30%», δήλωσε ο Αγουστίν Σαλβία, ειδικός σε θέματα φτώχειας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αργεντινής.
Όπως οι δάσκαλοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι, και οι θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό κλάδο έχουν πληγεί από τις περικοπές στις κρατικές δαπάνες στους σιδηροδρόμους και στο οδικό δίκτο, ενώ τα μέτρα που είχαν στόχο να επιτραπούν περισσότερες εισαγωγές επηρέασαν κάποιες τοπικές μεταποιητικές βιομηχανίες, όπως την παραγωγή αυτοκινήτων, καθώς ο πιο σκληρός ανταγωνισμός έχει διαβρώσει τα περιθώρια.
Οι διαδηλώσεις έχουν γίνει εβδομαδιαίες. Σε μία από αυτές τον Απρίλιο, οι συνταξιούχοι κρατούσαν πανό που έλεγαν «Συνταξιούχοι, μην τα παρατάτε. Έξω ο Μιλέι».
«Η σύνταξή μου είναι 270.000 πέσος (251 δολάρια). Δεν αρκεί για να αγοράσω κρέας ή να πληρώσω τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ», δήλωσε ο 69χρονος συνταξιούχος Ρικάρντο Μπούτσε. «Δεν μπορώ να αγοράσω ούτε τα φάρμακά μου. Έκανα επέμβαση προστάτη πριν από δύο χρόνια και με άφησαν χωρίς φάρμακα».
