Δολοφονία 41χρονης στην Θεσσαλονίκη: Πώς έφθασε η ΕΛ.ΑΣ. στην εξιχνίαση της υπόθεσης

Δολοφονία 41χρονης στην Θεσσαλονίκη: Πώς έφθασε η ΕΛ.ΑΣ. στην εξιχνίαση της υπόθεσης

Τα αναπάντητα ερωτήματα και ο κομβικός ρόλος του φίλου του συντρόφου της άτυχης γυναίκας

Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στην υπόθεση της δολοφονίας της 41χρονης εγκύου στη Θεσσαλονίκη με δράστες τον 39χρονο σύντροφό της και έναν φίλο του, οι οποίοι προσήχθησαν και ανακρίνονται στην Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το thesstoday.gr, ο φίλος του συντρόφου της ήταν αυτός που ομολόγησε τη δολοφονία της 41χρονης, που διένυε τον τρίτο μήνα της κύησής της. Κομβικό ρόλο φέρεται ότι έπαιξαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του φερόμενου ως συνεργού του συντρόφου του άτυχης γυναίκας, καθώς βρέθηκαν στο σπίτι όπου έμενε η έγκυος γυναίκα και οι αστυνομικοί διαπίστωσαν, ότι ανήκουν σε σεσημασμένο άτομο.

Στη συνέχεια οι αστυνομικοί τον προσήγαγαν και σύμφωνα με πληροφορίες, φέρεται να ομολόγησε την δολοφονία και να κατονόμασε ως αυτουργό τον σύντροφο της 41χρονης, ενώ υπέδειξε το σημείο απόρριψης του πτώματος σε δασώδη περιοχή μεταξύ Τρίγλιας και Γαλάτιστας Χαλκιδικής, όπου βρέθηκε η σορός της γυναίκας μέσα σε μπαούλο. Σύμφωνα με όσα φέρεται να ομολόγησε ο φίλος, ο σύντροφος δολοφόνησε την 41χρονη και του ζήτησε να εξαφανίσουν το πτώμα της, μεταφέροντάς το με το αυτοκίνητό του στο σημείο απόρριψης.

Μεγάλο ερώτημα που θα προσπαθήσουν να απαντήσουν οι αστυνομικοί, που χειρίζονται την υπόθεση, είναι ποιο ήταν το κίνητρο της δολοφονίας.

Τα ίχνη της 41χρονης είχαν χαθεί την Πρωτοχρονιά. Από την πρώτη στιγμή ο σύντροφός της προσπάθησε να διώξει τις όποιες υποψίες από πάνω του, ισχυριζόμενος πως η 41χρονη του είχε αφήσει μήνυμα, πριν εξαφανιστεί. Μάλιστα, ο ίδιος ισχυριζόταν, πως συνέδραμε στις έρευνες των Αρχών και τόνιζε σε κάθε ευκαιρία, πως δεν έχει καμία ανάμειξη στην υπόθεση.

Εξ’ αρχής οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση, δεν έβρισκαν κάποιον λόγο, για τον οποίο να ήθελε να εξαφανιστεί η 41χρονη, η οποία ήταν έγκυος στο παιδί του συντρόφου της και μητέρα ενός άλλου 13χρονου παιδιού. Γνώριζαν επίσης, ότι η εγκυμοσύνη αυτή δεν ήταν ανεπιθύμητη και θεωρούσαν, ότι ύστερα από τόσες ημέρες και έπειτα από τόσο μεγάλη κινητοποίηση, εάν είχε εξαφανιστεί με δική της θέληση, θα είχε δώσει κάποιο σημάδι ζωής.