Στη Βουρβουρού το παρόν ανταμώνει το παρελθόν

Στη Βουρβουρού το παρόν ανταμώνει το παρελθόν

Τα κρυστάλλινα νερά της και τα μοναχικά της πεύκα ρίχνουν την ευεργετική σκιά τους στην ακτή

Ένας λόγος για να επισκεφθείτε την Βουρβουρού της Χαλκιδικής είναι το μαγευτικό της τοπίο.

Η θάλασσα της έχει τα χαρακτηριστικά λίμνης, το βουνό είναι καλυμμένο από πυκνό δάσος και δίπλα της εννέα μοναδικά νησάκια, τα οποία είναι ορατά από την ακτή!

Η Βουρβουρού βρίσκεται σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από τον Άγιο Νικόλαο, στη χερσόνησο της Σιθωνίας, και συνδυάζει εκπληκτικές παραλίες, γαλάζια ή τιρκουάζ θάλασσα, διάσπαρτα νησάκια και ό,τι άλλο μπορεί να ζητήσει ο διψασμένος για όμορφες εικόνες, χαλάρωση και διασκέδαση νους του ταξιδιώτη του καλοκαιριού. Ξεκούραση και παιχνίδι στην ακρογιαλιά, απολαυστικές βουτιές, επισκέψεις στα εννέα νησάκια της, άρτια τουριστική υποδομή.

Οι πευκόφυτες εκτάσεις της φτάνουν μέχρι τις εξωτικές παραλίες της, συνθέτοντας το γαλήνιο και πανέμορφο τοπίο που γίνεται φόντο για ιδανικές διακοπές.

Η ιστορία της περιοχής

Το μεγάλο φυσικό λιμάνι της Βουρβουρούς σχετίζεται η αρχαία πόλη Σίγγος από την οποία πήρε το όνομά του ο Σιγγιτικός κόλπος. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, τόσο στη χερσαία Βουρβουρού, όσο και σε όλα τα νησάκια της, υπήρχαν πολυτελείς επαύλεις δίνοντας την αίσθηση μιας μικρής Βενετίας.

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, στην περιοχή ανεγείρονται σημαντικοί ναοί όπως της Παναγίας, του Αποστόλου Ανδρέα και του Αγίου Ισιδώρου, οι οποίοι αποτελούν σπάνια αρχαιολογικά μνημεία. Στη βυζαντινή εποχή, η Βουρβουρού γίνεται αγιορείτικο μετόχι και αξιοποιείται για υλοτομικές ανάγκες, για ελαιοπαραγωγή, παραγωγή οίνου και ιχθυοκαλλιέργεια στο Λιβάρι (το βυζαντινό «Βιβάρι» που θα πει ιχθυοτροφείο).

Αργότερα, η Βουρβουρού σταδιακά περνά στα χέρια του Αγίου Νικολάου, της ακμαιότερης κοινότητας της περιοχής.

Καθοριστικός είναι ο ρόλος της Βουρβουρούς σε όλους τους αγώνες του έθνους αφού σε αυτήν καταφθάνουν τα καράβια της επαναστατημένης Ελλάδας του ’21, από αυτήν απέπλεαν καΐκια φορτωμένα τρομοκρατημένα γυναικόπαιδα στους βίαιους καιρούς της οθωμανικής σκληρότητας και από τα κρυφά λιμανάκια της φυγαδεύονταν κρυφά στρατιώτες των Συμμάχων κατά την εποχή των παγκοσμίων πολέμων.