Κοστολογούσε 8.804 ευρώ τον κάθε διορισμό, αλλά τελικά…δεν τον έκανε

Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε σήμερα εφετειακή απόφαση με την οποία καταδικάστηκε σε κάθειρξη πέντε ετών για απάτη κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια ο πρώην βουλευτής Αργολίδας της ΝΔ Ευάγγελος Παπανικολάου, όπως επίσης επικύρωσε την ίδια ποινή που επιβλήθηκε στον συνεργάτη του, επιχειρηματία Στυλιανό Στεργίου, καθώς και οι δύο μαζί εισέπρατταν μεγάλα χρηματικά ποσά από γονείς για δήθεν διορισμούς των παιδιών τους στο Δημόσιο, τις Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς.

Οι δικαστές του Αρείου Πάγου απέρριψαν τις αναιρέσεις των κ.κ. Παπανικολάου και Στεργίου, κρίνοντας ότι η απόφαση του Εφετείου Αθηνών με την οποία καταδικάστηκε σε κάθειρξη πέντε ετών ο καθένας, έχει πλήρη, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.

Ακόμη, οι αρεοπαγίτες αποφάνθηκαν ότι η καταδικαστική εφετειακή απόφαση δεν παραβίασε την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, εν όψει της απαξίας της πράξης και του ύψους της ποινής που επιβλήθηκε. Δηλαδή, κρίθηκε ότι ήταν σωστό το ύψος της ποινής που επιβλήθηκε στους δύο κατηγορούμενους.

Σύμφωνα με την εφετειακή απόφαση, ο εν λόγω βουλευτής (διετέλεσε βουλευτής Αργολίδας από 16.8 - 12.10.1989 και από 8.4.1990 - 11.9.1993) από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 1997 στο Ναύπλιο με “περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, ενεργώντας με πρόθεση και από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του Στυλιανό Στεργίου και με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος, έβλαψε ξένες περιουσίες, πείθοντας κάποιους σε πράξη, με την εν γνώσει του παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών”, η δε συνολική ζημιά που προξενήθηκε ανέρχεται στο ποσό των 73.366 ευρώ (25 εκ. δρχ.), ζημιά από την οποία τελικά ωφελήθηκαν οι δύο.

Όπως υπογραμμίζεται στην καταδικαστική απόφαση, ο κ. Παπανικολάου παρίστανε “εν γνώσει του ψευδώς” ότι λόγω της μακράς βουλευτικής ιδιότητάς του και της άσκησης δικηγορίας στην Αθήνα είχε υψηλές γνωριμίες. Λόγω των γνωριμιών αυτών έλεγε ψευδώς ότι μπορούσε να διορίσει τα παιδιά των ενδιαφερόμενων πολιτών στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ, σε Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς. Μάλιστα, μπορούσε να τα διορίσει σε θέσεις που εκείνοι επιθυμούσαν και μάλιστα μέσω του ΑΣΕΠ, και χωρίς να συμμετέχουν σε σχετικό διαγωνισμό.

Στην όλη αυτή προσπάθεια, όπως έλεγε, συνεργαζόταν με τον κ. Στεργίου, ο οποίος ήταν οικονομικά ευκατάστατος εργοστασιάρχης, με ακίνητη περιουσία στη Βούλα και στη Γλυφάδα, με καταθέσεις στις Τράπεζες και με γνωριμίες στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους της Αθήνας, ενώ είχε και γνωριμίες με υπουργούς και βουλευτές.

Ο κάθε ενδιαφερόμενος γονέας έπρεπε να καταθέσει σε λογαριασμό της Τράπεζας Πίστεως 8.804 ευρώ (3 εκ. δρχ.) προκειμένου το παιδί του να διοριστεί στο Δημόσιο στη θέση που ήθελε. Για τον κάθε διορισμό ο ενδιαφερόμενος έπρεπε να καταθέσει αρχικά 4.402 ευρώ και μεταγενέστερα 5.869 ευρώ. Οι υποσχέσεις αυτές έπεισαν εννέα γονείς οι οποίοι κατέθεσαν στον επίμαχο τραπεζικό λογαριασμό από 4.402 έως 13.205 ευρώ (1,5 - 4,5 εκ. δρχ.) προκειμένου να διοριστούν τα παιδιά τους.

Όπως επισημαίνει η απόφαση, ο Παπανικολάου και ο Στεργίου γνώριζαν ότι έλεγαν ψέματα για τους υποσχόμενους διορισμούς, αφού δεν είχαν τη δυνατότητα να διορίσουν στο Δημόσιο κ.λπ. (οι διορισμοί αυτοί ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν). Παρ' όλα αυτά και οι δυο έβλαψαν περιουσιακά τους εννέα γονείς συνολικά με 73.366 ευρώ (25 εκ. δρχ.) και ωφελήθηκαν το ποσό αυτό οι δύο κατηγορούμενοι, αφού ουδέποτε το επέστρεψαν παρά τις συνεχείς οχλήσεις που δεχόντουσαν.

Τέλος, το Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι για τις εννέα αυτές περιπτώσεις οι κ.κ. Παπανικολάου και Στεργίου “τέλεσαν κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια” τις κατηγορίες που τους αποδίδονται, δηλαδή τις τέλεσαν “επανειλημμένα με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος και έχοντας σταθερή ροπή προς τη διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους”.