Οι βασικές προγραμματικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για το επόμενο διάστημα αποτυπώνονται στο σχέδιο κυβερνητικού προγράμματος, το οποίο έδωσε σήμερα στην δημοσιότητα στην πλήρη μορφή του και με την σημείωση ότι παραμένει ανοιχτό στον διάλογο και τις παρατηρήσεις.
Βασική ιδεολογική θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι πρόκειται για ένα πρόγραμμα που μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον θα προστατεύσει την πλειοψηφία της κοινωνίας και θα ανοίξει ένα διαφορετικό δρόμο με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες των πολλών και όχι για τους λίγους. ένα πρόγραμμα που ανοίγει το δρόμο για τον απεγκλωβισμό από την λιτότητα. Με βάση τη θέση αυτή και την ανάγκη υλοποίησης του προγράμματός του, ο ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι «η κυβέρνηση της Αριστεράς αποτελεί εγγύηση δημοκρατίας». Στο πολιτικό προοίμιο του προγράμματος, που αναπτύσσεται σε 130 σελίδες, υπογραμμίζεται ότι το πραγματικό πολιτικό δίλημμα που έχει να αντιμετωπίσει η Αριστερά σήμερα είναι «αν θα επιτρέψει την παλινόρθωση του αστικού πολιτικού συστήματος στη χώρα ή αν θα δώσει συσπειρωμένη τον αγώνα για την απεμπλοκή από το νεοφιλελευθερισμό και την μνημονιακή πολιτική της λιτότητας και από κυβερνητική θέση».
Προγραμματικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ «είναι να υλοποιήσει με άλλους όρους πλέον μετά την επτάμηνη διαπραγματευτική και κυβερνητική εμπειρία ένα κυβερνητικό πρόγραμμα με ορίζοντα τετραετίας, για την απεμπλοκή από τον νεοφιλελευθερισμό και τη λιτότητα, για το ριζοσπαστικό δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους, βρίσκοντας ταυτόχρονα λύσεις για τον περιορισμό των συνεπειών της Συμφωνίας. Να υλοποιήσει μια πολιτική που θα στηρίζει την κοινωνική πλειοψηφία και θα μετατοπίζει διαρκώς τον δείκτη των συσχετισμών προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι κορωνίδα του πολιτικού του αγώνα το προηγούμενο διάστημα αποτέλεσε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, κάνοντας λόγο για «μια στιγμή λαϊκής ανάτασης και αγωνιστικής διαθεσιμότητας που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη των ευρωπαϊκών λαών και θα παραγάγει τα πολιτικά της αποτελέσματα στο εγγύς μέλλον». Προϋπόθεση για αυτό, όμως, σημειώνει, είναι το δημοψήφισμα να μην λειτουργήσει αντίστροφα, να μην αποτελέσει δηλαδή λόγο απογοήτευσης των λαϊκών στρωμάτων, καθώς όσα επακολούθησαν δεν συμβάδιζαν με τον αρχικό ενθουσιασμό. Και αυτός ο αγώνας για την ερμηνεία των γεγονότων, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά το δημοψήφισμα, δεν είναι ο μικρότερος που έχουμε να δώσουμε καθώς υπάρχουν σήμερα πολιτικές δυνάμεις που διαστρεβλώνουν τους λόγους αλλά και το αποτέλεσμά του με κύριο στόχο να το καρπωθούν και να το χρησιμοποιήσουν ως πολιτικό όχημα αντιπολιτευτικής επιβίωσης.
Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ χωρίζεται στις ακόλουθες θεματικές ενότητες και υποενότητες
1. ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
1.1. Δημοκρατική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος
1.1.1. Πόλεμος ενάντια στη διαπλοκή και τη διαφθορά
1.1.2. Σύγχρονα, δημοκρατικά ΜΜΕ
1.1.3. Άλλες αλλαγές για τον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος
1.2. Θεσμική ανασυγκρότηση της διοίκησης
1.2.1. Δημόσια Διοίκηση στην υπηρεσία των πολιτών
1.2.2. Αυτοδιοίκηση με αρμοδιότητες και πόρους
1.3. Διεύρυνση ατομικών δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών
1.3.1. Δικαιοσύνη και σωφρονιστικό σύστημα σ' ένα σύγχρονο κράτος δικαίου
1.3.2. Αξιόπιστη μεταναστευτική πολιτική
1.3.3. Ισότητα φύλων - Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου - Δικαιώματα μειονοτήτων και αντιρρησιών συνείδησης
1.3.4. Σώματα ασφαλείας: από την καταστολή στην προστασία των πολιτών
1.4. Η φορολογία ως εργαλείο αναδιανομής
1.4.1. Δίκαιο, απλό και σταθερό φορολογικό σύστημα
1.4.2. Πόλεμος ενάντια στη φοροδιαφυγή
2. ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
2.1. Νέο παραγωγικό πρότυπο με πυλώνες την εργασία, τη γνώση και την καινοτομία
2.1.1. Ο χαρακτήρας και οι στόχοι της παραγωγικής ανασυγκρότησης
2.1.2. Αναπτυξιακός σχεδιασμός για την ανάταξη της οικονομίας
2.2. Θεσμικές αλλαγές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση
2.2.1. Προστασία της εργασίας και ενίσχυση της απασχόλησης
2.2.2. Αποκατάσταση ρευστότητας - Τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνίας
2.2.3. Αποτελεσματική χρήση των κοινοτικών πόρων
2.2.4. Στήριξη μικρομεσαίων επιχειρήσεων
2.2.5. Ενίσχυση της κοινωνικής οικονομίας
2.2.6. Αξιόπιστος χωρικός σχεδιασμός
2.2.7. Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας
2.2.8. Φιλόδοξη πολιτική για την καινοτομία
2.2.9. Συνεκτική ψηφιακή πολιτική
2.2.10. Νέα Νησιωτική Πολιτική: Νησιά ίσων ευκαιριών
2.3. Παραγωγικές προτεραιότητες
2.3.1. Αγροτική-κτηνοτροφική παραγωγή και αλιεία
2.3.2. Ενέργεια
2.3.3. Βιομηχανία
2.3.4. Μεταφορές
2.3.5. Νέες τεχνολογίες
2.3.6. Τουρισμός
2.3.7. Κατασκευές
2.4. Προστασία του περιβάλλοντος
3. ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
3.1. Ανθρωπιστική κρίση και προστασία ευάλωτων κοινωνικών ομάδων
3.2. Δημόσιο Σύστημα Υγείας με καθολικότητα και αποτελεσματικότητα
3.3. Βιώσιμη και αξιοπρεπής Κοινωνική Ασφάλιση
3.4. Δημοκρατική αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης
3.5. Μακρόπνοη πολιτική για την επιστημονική έρευνα
3.5. Πολιτισμός και αθλητισμός για όλους/ες
3.5.1. Πολιτισμός
3.5.2. Αθλητισμός
4. ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
4.1. Αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων
4.2. Πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική
