Το άρθρο περί ευθύνης υπουργών είναι ο φερετζές της ατιμωρησίας»

Το άρθρο περί ευθύνης υπουργών είναι ο φερετζές της ατιμωρησίας»

Μεταξύ των προτάσεων των ΑΝΕΛ για τη συνταγματική αναθεώρηση συγκαταλέγεται η απευθείας εκλογή του ΠτΔ από το λαό

«Θλιβερή» χαρακτήρισε στην αρχή της ομιλίας του στη Βουλή ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, την εικόνα της Ολομέλειας, «ακριβώς ως αποτέλεσμα της πολιτικής των μνημονίων», όπως είπε κι επέρριψε ευθύνες στο προεδρείο της Βουλής για παραβίαση του Κανονισμού και της σειράς των ομιλητών.

Στην ομιλία του ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έκανε αναφορά στη μεταμνημονιακή εποχή με την Ελλάδα, όπως ανέφερε, να ανακτά σταδιακά ξανά την οικονομική ελευθερία της. «Το πρόταγμα όμως αποτελεί η επιστροφή των ηθικών αξιών στην κορυφή της αξιακής πυραμίδας της κοινωνίας μας διότι μέχρι τώρα οι κλοπές του δημοσίου χρήματος, οι υπερτιμολογήσεις των δημοσίων έργων, των φαρμάκων, ο αποκλεισμός των απλών ανθρώπων και των επιχειρήσεων από τον τραπεζικό δανεισμό προς όφελος προνομιακών συνομιλητών της εξουσίας και ιδίως των κομμάτων της εξουσίας που χειρίστηκαν την εποχή των μνημονίων -πλην αυτής της κυβέρνησης- η απέταξη 2,5 εκατομμυρίων ανθρώπων από το σύστημα δημόσιας Υγείας και ασφάλισης είχαν ένα ξεκάθαρο έρεισμα στην δύσοσμη ηθική απαξία».

Η επίτευξη του εν λόγω στόχου, επισήμανε ο Π. Καμμένος, «περνά αναγκαία και πρωταρχικά διαμέσου του επαναπροσδιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων των συνανθρώπων μας καθώς και κρίσιμων θεσμών της πολιτείας και εν τέλει της κοινωνίας μας με πρόσημο ηθικό και ανθρωποκεντρικό ώστε η προστασία και η θωράκιση να καταστούν ανθεκτικότερες ακόμα και στις έκτακτες συνθήκες, όπως αυτές που βιώσαμε κατά τη μνημονιακή εποχή».

Υπογράμμισε ότι αυτές οι θεσμικές αλλαγές δεν μπορούν να αντικατασταθούν με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, προσθέτοντας πως «έχουμε φθάσει στο σημείο οι "μεταγραφές" βουλευτών να ξεπερνούν τα τρία κόμματα» και τονίζοντας ότι «με τέτοιου είδους τακτικές δεν πρόκειται να πείσουμε τον ελληνικό λαό ούτε να επαναφέρουμε την πίστη στο κοινοβουλευτισμό».

«Με την έννοια αυτή ορισμένα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα χρειάζονται εμβάθυνση και πιο συγκεκριμένο περιεχόμενο, και σημαντικοί θεσμοί είναι αναγκαίο να επαναπροσδιορισθούν εξυπηρετώντας καλύτερα τις ανθρώπινες ανάγκες και τις ανάγκες της πατρίδας και σε κάποιες περιπτώσεις το δημόσιο συμφέρον πρέπει να προσδιοριστεί έτσι ώστε η προστασία του να εξασφαλίζει τη συνέχεια του ελληνικού κράτους και έθνους, έχοντας κατευθύνσεις ξεκάθαρα ανθρωποκεντρικές».

Οι προτάσεις για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Στο πλαίσιο αυτό οι ΑΝΕΛ προτείνουν την αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων που αφορούν πρώτα-πρώτα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με απευθείας εκλογή του από τον λαό. Υπενθύμισε ότι αυτή η πρόταση είναι και πρόταση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, προσθέτοντας «μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε απαξιωτικά για την πρόταση του πρώην πρωθυπουργού». Επίσης, δικαίωμα υποψηφιότητας πρέπει να έχει ο κάθε πολίτης που προτείνεται είτε από κοινοβουλευτικό κόμμα, είτε από 100.000 εκλογείς.

Πρότεινε ακόμα τρεις τομές που δεν μεταβάλλουν το πολίτευμα σε Προεδρική Δημοκρατία, όπως είπε, και συγκεκριμένα ο ΠτΔ να μπορεί να αναπέμψει νόμο που έχει ψηφιστεί από τη Βουλή μία φορά σε κάθε Σύνοδο που για να ισχύσει πρέπει να ψηφιστεί από τα 3/5 της Βουλής, σημειώνοντας ότι αυτή η δυνατότητα υπήρχε αλλά ουδέποτε ασκήθηκε.

Ως δεύτερη τομή πρότεινε την δυνατότητα του ΠτΔ να προτείνει δημοψήφισμα για κρίσιμο εθνικό θέμα με την πρότασή του να ψηφίζεται από 151 βουλευτές και την προκήρυξη δημοψηφισμάτων από τον ΠτΔ, τα οποία προτείνονται από τον λαό με αίτημα 1.000.000 εκλογέων για ψηφισμένο νομοσχέδιο, 500.000 για κρίσιμο εθνικό ζήτημα και 100.000 για σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

Ως τρίτη τομή πρότεινε την θέσπιση δικαιώματος του ΠτΔ ακόμα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού να προχωρεί σε διαγγέλματα στον ελληνικό λαό σε εξαιρετικές περιστάσεις.

Ο κ. Καμμένος πρότεινε ακόμη την αλλαγή του άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών, χαρακτήρισε το συγκεκριμένο άρθρο «φερετζέ της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης» κι επισήμανε ότι κανένα από τα «πολιτικά μορφώματα της διαπλοκής και της διαφθοράς δεν τόλμησε» να το αλλάξει.

«Τώρα άρχισαν να ψελλίζουν την αναγκαιότητα συζήτησης του συγκεκριμένου άρθρου που η οσμή των σκανδάλων κοντεύει να πνίξει όλο το πολιτικό σύστημα του παρελθόντος της μεταπολίτευσης» τόνισε, σημειώνοντας ότι η Δικαιοσύνη τον δικαίωσε όταν επέμενε για τη μη παραγραφή των εγκλημάτων Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου για το ξέπλυμα χρήματος.