Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι κι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα αποκόμιζαν σημαντικά οφέλη εάν η ΕΕ διέθετε περισσότερους πόρους για κοινές πολιτικές, αναφέρει μελέτη που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Bertelsmann σε συνεργασία με το Κέντρο Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών (ZEW) και το RAND Europe.
Σε συνέντευξή του στη διαδικτυακή πύλη EurActiv, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Bertelsmann, Aart De Geus, ανέφερε ότι "έχουμε τιμολογήσει για πρώτη φορά τις εξοικονομήσεις που η ΕΕ και τα κράτη - μέλη θα μπορούσαν να επιτύχουν με τη λήψη μέτρων προστιθέμενης αξίας σε σχέση με τις αποφάσεις για τον προϋπολογισμό τους".
Κάθε ευρώ που δαπανάται σε επίπεδο ΕΕ υπερβαίνει το καθαρό όφελος των εθνικών δαπανών, υποστηρίζει η μελέτη.
Η μελέτη δείχνει ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) το μεγαλύτερο πρόγραμμα της ΕΕ, με προϋπολογισμό άνω των 50 δισ. ευρώ κατ' έτος, δημιουργεί ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, στο μέτρο που εμποδίζει τον ανταγωνισμό επιδοτήσεων μεταξύ των κρατών - μελών, καθώς επίσης συμβάλει στη μείωση των πολιτικών και οικονομικών στρεβλώσεων. Μόνο για το έτος 2010, ενδεχόμενη επανεθνικοποίηση της αγροτικής πολιτικής θα είχε κοστίσει στα κράτη - μέλη περίπου 23 δισ. ευρώ περισσότερα από όσο κοστίζει σήμερα μέσω του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εξετάζοντας την εξοικονόμηση δαπανών από μια πιο συγκεντρωτική εξωτερική πολιτική, η μελέτη διαπιστώνει ότι τα κέρδη θα κυμανθούν ετησίως από 420 εκατ. ως 1,3 δισ. ευρώ, εάν οι κυβερνήσεις μείωναν τον αριθμό των διπλωματικών αποστολών τους και τις προξενικές υπηρεσίες τους.
Η μελέτη προτείνει μια κοινή αμυντική πολιτική, η οποία θα συζητηθεί από τους ηγέτες της ΕΕ κατά τη σύνοδο κορυφής του Δεκεμβρίου. Οι συγγραφείς της έκθεσης εκτιμούν ότι οι δυνατότητες εξοικονόμησης μόνο για τους μισθούς κυμαίνονται μεταξύ 3 και 9 δισ. ευρώ.
Τα κράτη - μέλη διατηρούν επί του παρόντος 890.000 στρατιώτες. Αυτές οι δυνάμεις θα μπορούσαν να μειωθούν σε 600.000, αν τα κράτη - μέλη της ΕΕ αυξήσουν το επίπεδο ολοκλήρωσης της αμυντικής πολιτικής τους, υποστηρίζει η έκθεση.
Άλλοι τομείς στους οποίους η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να επιφέρει οφέλη είναι ο έλεγχος των συνόρων, η εσωτερική ασφάλεια, η περιβαλλοντική πολιτική, η ενεργειακή πολιτική, η έρευνα και η ανάπτυξη, οι διακρατικές υποδομές, η μακροοικονομική σταθερότητα, καθώς και η ρύθμιση της αγοράς, η διασφάλιση των θεμελιωδών οικονομικών ελευθεριών, το εμπόριο και η πολιτική ανταγωνισμού.
"Οι δαπάνες της ΕΕ θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως κίνητρα για να προωθηθούν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη - μέλη. Για να προωθηθεί η δημιουργία μιας λειτουργικής δημόσιας διοίκηση, για παράδειγμα, οι πόροι του Ταμείου Συνοχής θα πρέπει να αξιοποιούνται ως επιβράβευση των πλέον επιτυχημένων εθνικών μεταρρυθμίσεων", ανέφερε ο De Geus.
Όσον αφορά την ανεργία, για παράδειγμα, η ΕΕ έχει διαθέσει 8 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των νέων ανέργων. Εκφράζονται ωστόσο ανησυχίες ότι η χρηματοδότηση αυτή δεν είναι αρκετή για να επιφέρει κάποια ουσιώδη διαφορά. "Η Ευρώπη δεν είναι μόνο ένα οικονομικό, αλλά πρωτίστως ένα πολιτικό σχέδιο", δήλωσε ο De Geus, προσθέτοντας ότι εκτιμήσεις δαπανών προστιθέμενης αξίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να καθοδηγούν κάθε μεταρρύθμιση της Συνθήκης της ΕΕ.
