Από το Νεκτάριο Β. Νώτη
Η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας, για τη φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων σε τράπεζες της ευρωπαϊκής χώρας, βρίσκεται εκεί που ήταν πάντα : στο σημείο μηδέν.
Η στάση της ελβετικής πλευράς, όπως αποτυπώθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση του Γιάννη Στουρνάρα με την Ελβετίδα ομόλογό του, μέσα στην εβδομάδα, στην Αθήνα, ουδέποτε άλλαξε. Παρέμεινε εξ αρχής απόλυτα αρνητική επί της ουσίας, όπως είχε αποκαλύψει και το news.gr.
Το γεγονός, πως η ελληνική πλευρά είναι ο αδύναμος κρίκος, καθιστά ακόμα δυσκολότερη την επίτευξη συμφωνίας, στο μοντέλο της Βρετανίας ή της Αυστρίας, όπως επιδιώκει το οικονομικό επιτελείο.
Ακόμα, όμως, και αν επιτευχθεί συμφωνία κάποια στιγμή, το δημοσιονομικό όφελος για τη χώρα μας και τα δημόσια έσοδα θα είναι πενιχρό. Δείτε γιατί :
Δύο είναι οι παράγοντες, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, που θα κρίνουν την επιτυχία του εγχειρήματος στα έσοδα :
• ο φορολογικός συντελεστής, και
• η συμπεριφορά και η αντίδραση των καταθετών, μόλις οι δύο πλευρές δώσουν τα χέρια.
Ο ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ
Στο θέμα της φορολογικής επιβάρυνσης όσων έχουν καταθέσεις σε ελβετική τράπεζα, εξετάζεται να ακολουθηθεί το μοντέλο της συμφωνίας με Αυστρία και Βρετανία, δηλαδή μέσος συντελεστής 25%. Αυτό, που επιδιώκεται, είναι ένας συντελεστής, τόσο υψηλός, που να ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα, και ταυτόχρονα τόσο χαμηλός, ώστε να μην είναι αποτρεπτικός για την αποδοχή της συμφωνίας από τους υπόχρεους.
Δεδομένου ότι οι Ελβετοί δεν επιθυμούν τη φορολογική φορολόγηση και επικαλούνται το μοντέλο του ΟΟΣΑ για την επιβολή φόρου από εδώ και στο εξής, αυτό σημαίνει φορολογικός συντελεστής 10%-15%. Δηλαδή, πολύ χαμηλότερα έσοδα από αυτά, που προσδοκά η Αθήνα.
Ο παραπάνω παράγοντας είναι και ο πλέον καθοριστικός για τον επόμενο, δηλαδή το πώς θα αντιδράσουν οι καταθέτες. Για ποιο λόγο ;
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΤΩΝ
Διότι, μόλις γίνουν γνωστοί οι σχετικοί όροι, οι πελάτες των ελβετικών τραπεζών έχουν το δικαίωμα να αποσύρουν τα χρήματά τους, χωρίς καμία επίπτωση, πριν αρχίσει να ισχύει η συμφωνία.
Δεδομένου ότι το σύνηθες διάστημα μεταξύ της επίτευξης συμφωνίας και της εφαρμογής της είναι οι έξι μήνες, οι καταθέτες έχουν όλο το χρόνο στη διάθεσή τους να σηκώσουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες της Γενεύης, της Ζυρίχης και των άλλων ελβετικών πόλεων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τα έσοδα από τη ρύθμιση να είναι ακόμη πιο πενιχρά για το ελληνικό Δημόσιο.
Όπως, άλλωστε, εκτιμούν έμπειροι νομικοί και παράγοντες της επιχειρηματικής κοινότητας στις πόλεις αυτές, με τους οποίους συνομίλησε το news.gr, "το παραθυράκι, που υπάρχει σε ό,τι αφορά το πώς μπορούν να κινηθούν οι καταθέτες μέχρι να ισχύσει η συμφωνία, είναι αυτό, το οποίο θα ελαχιστοποιήσει τα όποια οφέλη για τα ταμεία του Δημοσίου".
