Αγόραζε όταν αγοράζουν οι Έλληνες, πούλα όταν αγοράζουν οι Νορβηγοί!

Αφιέρωμα στους Έλληνες εφοπλιστές φιλοξένησε πρόσφατα το γερμανικό οικονομικό περιοδικό Capital με κύριο ερώτημα: ποιο είναι το «μυστικό» της επιτυχίας τους;

Με γερμανικό ρεαλισμό, το άρθρο σκιαγραφεί το «μυστικό της επιτυχίας» των εφοπλιστών, ενώ ανάμεσα στις γραμμές διαφαίνεται και μία διακριτική έκφραση θαυμασμού για το επιχειρηματικό δαιμόνιο του κλάδου, ο οποίος μάλιστα φαίνεται να ανθεί και πάλι τελευταία λόγω πετρελαίου, έχοντας δώσει στο πρώτο εξάμηνο του 2015 παραγγελίες για περισσότερα από 150 πλοία, συνολικής αξίας άνω των 4 δις ευρώ.

Η "ιερή" φοροαπαλλαγή

Το Capital δεν παραλείπει να υπενθυμίσει ότι και σήμερα οι εφοπλιστές δεν φορολογούνται με βάση το εισόδημα ή τον τζίρο, αλλά αποκλειστικά με βάση το τονάζ των πλοίων τους, όσα χρήματα και αν κερδίζουν. Η συντάκτρια του άρθρου γράφει ότι η πλήρης φοροαπαλλαγή καθιερώθηκε με τον νόμο 89/1967 που ψήφισε η δικτατορία και "ακόμα και η ριζοσπαστική αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θέλει μόνο να αυξήσει τον φόρο του τονάζ σε ένα ‘ομοιοπαθητικό ποσοστόʼ της τάξεως του 4%. Η φοροαπαλλαγή των εφοπλιστών θεωρείται ‘ιερήʼ. Αυτό οφείλεται και στις 192.000, άμεσες ή έμμεσες, θέσεις εργασίας που έχουν δημιουργήσει οι εφοπλιστές στην Ελλάδα".

Οικογενειακή υπόθεση, πειθαρχημένη διαχείριση 

Μάθημα πρώτον: ο εφοπλισμός στην Ελλάδα παραμένει οικογενειακή υπόθεση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Σε κάθε περίπτωση, συνεπάγεται και ορισμένα πλεονεκτήματα, όπως η ταχύτητα και ευελιξία αποφάσεων. "Είναι το powerhouse του ελληνικού εφοπλισμού. Εκεί, επαγγελματικά και ιδιωτικά ζητήματα γίνονται ένα. Ξαδέρφια και μπατζανάκηδες παζαρεύουν τιμές ναύλων το πρωί και μαζεύονται όλοι μαζί για φραπεδάκι το βράδυ" λέει ο Γερμανός τραπεζίτης Κλάους Γκύντερ Μπούντελμαν, παλαιότερα σύμβουλος και συνεργάτης εφοπλιστικών οικογενειών για τις δουλειές τους στη βόρεια Ευρώπη.

Οικογενειακή δοσοληψία σημαίνει βέβαια και εγκράτεια στις δαπάνες, τονίζει από την πλευρά της η Γαλλίδα Καμίλ Εγκλόφ, στέλεχος της εταιρείας συμβούλων BCG με εμπειρία 15 ετών στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνει «ακόμα και ένας λογαριασμός 100 ευρώ πρέπει να περάσει από προσωπική έγκριση του ιδιοκτήτη, που είναι συνήθως ο πατέρας ή άλλος στενός συγγενής. Αυτό εμπεδώνει μία έντονη αίσθηση αυτοπειθαρχίας».

Η νοοτροπία αυτή προφανώς επεκτείνεται σε όλες τις συναλλαγές, όπως αφήνει να εννοηθεί ο Κλάους Γκύντερ Μπούντελμαν. "Οι Έλληνες θέλουν να διαπραγματεύονται τα πάντα, είτε πρόκειται για ναύλα, είτε για επιτόκια. Σε κάποια παλιά μας συνάντηση, δεν αισθάνονταν ευτυχισμένοι, αν δεν παζάρευαν τουλάχιστον το ένα όγδοο της αρχικής τιμής", θυμάται ο Γερμανός τραπεζίτης. Το συμπέρασμά του: είναι άνθρωποι συμπαθείς και ελκυστικοί και σίγουρα οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης γνωρίζουν πλέον πόσο σκληρά μπορούν να διαπραγματεύονται οι Έλληνες…

Η αντικυκλική συμπεριφορά φέρνει κέρδη

Οι Έλληνες εφοπλιστές, τονίζει το Capital, οσμίζονταν πάντα τις διακυμάνσεις της διεθνούς πολιτικής και είχαν θάρρος να δράσουν αντικυκλικά ή τουλάχιστον να προβλέψουν πώς θα εξελιχθεί ο οικονομικός κύκλος. Παράδειγμα αποτελεί η πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του ʼ70, όταν πρόλαβαν να πουλήσουν εγκαίρως τον στόλο τους, αλλά και η ελεύθερη πτώση των ναύλων στα τέλη του 2007, οπότε οι ισχυρές οικογένειες του κλάδου πούλησαν εγκαίρως τα πλοία τους και παρακολουθούσαν με «γεμάτες τσέπες» την επερχόμενη οικονομική κρίση, όπως αναφέρει το Capital.

Συμπέρασμα: Ακόμη και σήμερα στον κλάδο της ναυτιλίας ισχύει ένα ρητό: αγόραζε όταν αγοράζουν οι Έλληνες, πούλα όταν αγοράζουν οι Νορβηγοί.

 

Πηγή: Deutsche Welle