Ο άνθρωπος που έγινε CEO στα 32 εξηγεί τα τρία κακά σε μια επιχείρηση

Ο άνθρωπος που έγινε CEO στα 32 εξηγεί τα τρία κακά σε μια επιχείρηση

«Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι εύκολο. Οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι, όχι αριθμοί σε ένα φύλλο»

Όταν ήταν 29 χρονών, ο Daniel Schwartz έγινε από διευθυντής ενός υπαλλήλου στην επενδυτική εταιρία 3G Capital οικονομικός διευθυντής στα Burger King.

Λίγο αργότερα, ήταν ο νέος διευθύνων σύμβουλος της αλυσίδας και μέχρι τα 32 του θα γινόταν ο γενικός διευθυντής του κολοσσού που ελέγχει τα Burger King, του ομίλου Restaurant Brands International!

Κι ενώ παραδέχεται πως η ανεπανάληπτη άνοδός του μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να ήταν καταστροφική, αποδείχθηκε ικανότατος στα νέα του καθήκοντα ως αφεντικό τριών μεγάλων αλυσίδων: Burger King,Tim Hortons και Popeyes.

Πλέον είναι σε θέση λοιπόν να αποκαλύψει το πιο σημαντικό μάθημα που έμαθε για τη διοίκηση επιχειρήσεων, κάτι εύκολο και απλό, όπως λέει, που πολλοί ωστόσο παραβλέπουν: «Το μεγαλύτερο μάθημα είναι το να συνειδητοποιείς πάντα πως αν κάτι δεν δουλεύει, τότε είτε έχεις τον λάθος ιδιοκτήτη, είτε τον λάθος άνθρωπο επικεφαλής είτε τη λάθος στρατηγική και πρέπει να είσαι αρκετά σίγουρος ποιο από τα τρία είναι».

Όταν αγόρασε, για παράδειγμα, η 3G τα Burger King το 2010, η αλυσίδα ήταν κατά πολύ πίσω από τον μεγάλο της ανταγωνιστή, τα McDonald's. Παράγοντες της αγοράς έλεγαν στο Reuters ότι τα Burger King παρουσίαζαν μειωμένη ζήτηση ακόμα και στους φανατικούς πελάτες τους, καθώς δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στα νέα καταναλωτικά ήθη που ο ανταγωνισμός γεννούσε.

Η 3G έβαλε επικεφαλής της αλυσίδας τον νεαρότατο Schwartz, ο οποίος άλλαξε τα πάντα, από το μενού μέχρι και την εμφάνιση των καταστημάτων. Αυτά ήταν αποτέλεσμα καλής στρατηγικής και ιδιοκτησίας, λέει τώρα ο Schwartz, ο οποίος επιμένει ωστόσο πως το πιο κοινό πρόβλημα είναι το να διαλέξεις τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις.

Ισχυρίζεται μάλιστα πως δεν είναι παιδί-θαύμα, όπως τον αποκαλούν συχνά για το νεαρότατο της ηλικίας στην οποία έφτασε στην κορυφή, καθώς όλα είναι αποτέλεσμα των δύο μεγαλύτερων προσόντων του: να εντοπίζει τα ταλέντα και να τα τοποθετεί σε θέσεις που θα διαπρέψουν.

«Ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι εύκολο. Οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι, όχι αριθμοί σε ένα φύλλο. Και, ακόμα χειρότερα, μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο να εγκαταλείψεις ακόμα και ένα αποτυχημένο πλάνο για ένα καινούριο όταν οι άνθρωποι έχουν επενδύσει προσωπικά πάνω του»…