“Ο Πούτιν είναι αλεπού, αλλά έχει και την προοδευτική πλευρά του”

Μπορεί ο Ομπάμα να "γεφυρώσει το χάσμα" που τον χωρίζει από τον Πούτιν;

Δε γνωρίζουμε αν όλη η ανθρωπότητα απασχολείται από την απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος, οι σχέσεις όμως των δύο ανδρών στη G20 μπορούν να δημιουργήσουν νέο γεωπολιτικό κλίμα στον πλανήτη, μέσα στη G20 που διεξάγεται στην Αγία Πετρούπολη και με αφορμή την ενδεχόμενη επίθεση στη Συρία.

"Ο Πούτιν έχει και την προοδευτική πλευρά του. Στο κάτω-κάτω εκείνος ήταν που μίλησε για την θέσπιση εγκαταστάσεων εμπλουτισμού ουρανίου στο έδαφος των αναγνωρισμένων πυρηνικών δυνάμεων για τα έθνη που έχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις, αλλά δεν θέλουν πυρηνικά όπλα - αυτή ήταν μια από τις πρωτοβουλίες του Πούτιν για την κρίση του Ιράν", γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ, βετεράνος ανταποκριτής του Independent στη Μέση Ανατολή.

Ο Φισκ, συν τοις άλλοις, απαντά ευθέως στο ερώτημα που θέτει η βρετανική εφημερίδα, στην οποία εργαζόταν επί σειρά ετών: "Δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν ο Πούτιν θέλει να γεφυρωθεί οποιοδήποτε τέτοιο χάσμα".

Στο Κάιρο, αρκετοί Αιγύπτιοι πολιτικοί αποκαλούν τον Βλάντιμιρ Πούτιν "al thaaleb", δηλαδή αλεπού, εξηγεί ο Φισκ και η παρομοίωση εξάπτει τη φαντασία του Independent!

"Μπορεί να φανταστεί κανείς τον Πούτιν στο χιόνι, με φουντωτή ουρά, σκληρά μουστάκια, και ελαφρώς τρομακτικά μάτια, στο στενόμακρο πρόσωπο του;", αναφέρεται στο δημοσίευμα. "Δεν έχει καμία υπομονή με τους μουσουλμάνους πολιτικούς, τους οποίους δεν εμπιστεύεται", λέει ο Ρόμπερτ Φισκ.

Ο βετεράνος ανταποκριτής εξηγεί: "Αντικατέστησε έναν δικτάτορα στην Τσετσενία με έναν άλλο, χειρότερο, και η Ρωσία δεν είχε κανένα δισταγμό να αφήσει τον αδίστακτο Μοχάμεντ Νατζιμπουλάχ να αναλάβει στο Αφγανιστάν, όταν έφυγε ο στρατός της".

"Ο Πούτιν ρώτησε γιατί η Δύση στηρίζει αντάρτες, που τρώνε τους εχθρούς τους. Αναφερόταν στο τρομακτικό βίντεο που έδειχνε ισλαμιστή μαχητή να τρώει το συκώτι ενός Σύριου στρατιώτη, μετά την εκτέλεσή του", σημειώνει ο Φισκ.

"Αλλά δεν είχε ποτέ ενδοιασμούς για την χρήση ακραίας βίας από τους δικούς του. Η εξωφρενική συμπεριφορά του στρατού του στην Τσετσενία λίγο διέφερε από του Σαντάμ, όταν κατέστειλε Ιρακινούς αντάρτες το 1991, ή από τον πόλεμο που κάνει, τώρα, το συριακό καθεστώς εναντίον των ανταρτών", συνεχίζει.

"Δεν ήταν οι Ρώσοι που χρησιμοποίησαν, όχι πριν από πολύ καιρό, την δική τους μορφή χημικών για να εισβάλουν σε θέατρο της Μόσχας όταν το είχαν καταλάβει ένοπλοι Τσετσένοι αντάρτες;", διερωτάται ο Ρόμπερτ Φισκ.

"Αν το συριακό καθεστώς χρησιμοποίησε αέριο σαρίν τον περασμένο μήνα - και ο Πούτιν εξακολουθεί να λέει ότι δεν έχει δει πειστικές αποδείξεις - θα ανησυχούσε πραγματικά κάτι τέτοιο τον Ρώσο πρόεδρο;", αναρωτιέται

"Ο Πούτιν γνωρίζει ότι οι κόκκινες γραμμές του προέδρου των ΗΠΑ και οι επιλογές στο τραπέζι και όλοι οι άλλοι... Ομπαμισμοί που προσπαθούν να πείσουν τους Αμερικανούς να μπουν σε άλλον έναν πόλεμο κατά των Αράβων, του έχουν δώσει ένα δυνατό χαρτί. Γνωρίζει ότι ο συριακός πόλεμος έχει σχέση με το Ιράν. Και ήταν απολύτως σε θέση να ψυχαγωγήσει τον φοβερό πρώην πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ στην επίσκεψή του, στη Μόσχα", επισημαίνει ο βετεράνος ανταποκριτής.

"Ο Βλάντιμιρ Πούτιν, καθώς κοιτάζει νότια από το Κρεμλίνο, μπορεί να δει την Τσετσενία στον ορίζοντα, και μόλις 800 μίλια πιο μακριά, την ίδια την Συρία, όπου ο Ασαντ πολεμάει εναντίον των ανταρτών, που περιλαμβάνουν και Τσετσένους", γράφει ο Φισκ.  

"Μπορεί βεβαίως να επισημάνει ότι ο Ομπάμα σχεδιάζει να πολεμήσει στην ίδια πλευρά με την αλ-Κάϊντα - το οποίο είναι απολύτως αληθές. Αλλά πρόκειται, πραγματικά, να συμπαραταχθεί με την τελευταία σταυροφορία της Αμερικής; Μάλλον υποψιάζομαι - δεδομένου ότι ο Πούτιν είναι ένας αυτοδίδακτος ειδικός στην καταπολέμηση της ισλαμικής "τρομοκρατίας" - ότι θα αφήσει τον Ομπάμα μόνο του", συνεχίζει στην ανάλυσή του ο ανταποκριτής του Independent.

"Ο Πούτιν θα ρωτήσει, χωρίς καμία αμφιβολία, τι μπορούν να επιτύχουν οι επιτρεπόμενες εξήντα ημέρες των "περιορισμένων" επιθέσεων της Αμερικής. Και τί θα συμβεί όταν τελειώσουν τα χτυπήματα, και ο Ασαντ είναι ακόμη στην εξουσία στην Δαμασκό, και χρησιμοποιηθούν ξανά χημικά όπλα;", καταλήγει ο Ρόμπερτ Φισκ.