Έχουμε το Σαίξπηρ στο… DNA μας

Τα 154 σοννέτα του διάσημου δραματουργού κωδικοποιήθηκαν με τη μορφή γενετικού υλικού

Έχουν μεταφραστεί σε εκατοντάδες γλώσσες σε όλο τον κόσμο. Και τώρα, μεταφράστηκαν στη γλώσσα, που έχουμε όλοι μέσα μας: στην ακολουθία του DNA μας.

Τα 154 σοννέτα του διασημότερου Άγγλου δραματουργού, του Σαίξπηρ, κωδικοποιήθηκαν σε μορφή της διπλής έλικας του ανθρώπινου γενετικού υλικού. Η κίνηση αυτή ήταν ακόμη μια προσπάθεια στην επιστημονική “καμπάνια” σχετικά με τις απεριόριστες δυνατότητες αποθήκευσης δεδομένων, που έχει το DNA. Μια μερίδα επιστημόνων έχει υποστηρίξει πως το γενετικό υλικό των έμβιων οργανισμών έχει τη δυνατότητα να γίνει ο... σκληρός δίσκος όλης της ανθρωπότητας, καθώς - εκτός από το να συνθέτει καθαυτή την ανθρώπινη φυσική ύπαρξη - μπορεί να ενκρύψει κωδικοποιημένες σχεδόν άπειρες ποσότητες δεδομένων και μάλιστα για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Εκτός των πιο λυρικών ίσως των έργων του Σαίξπηρ, των σοννέτων του, σε μορφή DNA έχουν κωδικοποιηθεί η ιστορική ομιλία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1963, με τίτλο "I have a dream", αλλά και η πρώτη περιγραφή της δομής του... DNA (!) από τους Francis Crick και James Watson, πριν από περίπου μια δεκαετία.

Γραμμένα στο DNA, τα σοννέτα του Σαίξπηρ ζυγίζουν 0,3 εκατομμυριοστά του εκατομμυριοστού του γραμμαρίου. Ένα γραμμάριο DNA μπορεί να χωρέσει πληροφορίες, που αντιστοιχούν σε συμπιεσμένα δεδομένα τα οποία περιέχονται σε περίπου 1 εκατομμύριο CDs.