Τη δεκαετία του '60, οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην Αυστραλία ίδρυσαν εθνικοτοπικές οργανώσεις για να ανταμώνουν με τους συμπατριώτες τους και να αναπολούν τον κοινό τόπο καταγωγής τους. Περίπου μισό αιώνα μετά, μετανάστες δεύτερης γενιάς, που γεννήθηκαν στη μακρινή αυτή χώρα και επέστρεψαν στην Ελλάδα, εκμεταλλεύτηκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημιούργησαν στο Facebook την ομάδα Aussies in Thess (Aυστραλοί στη Θεσσαλονίκη), μέσω της οποίας συναντιούνται και μοιράζονται τις εμπειρίες που απέκτησαν, μεγαλώνοντας με δύο πατρίδες.
Την ομάδα ίδρυσε τον Απρίλιο του 2011 η γεννημένη στη Μελβούρνη Αναστασία Σκληρού, σε μια προσπάθεια να βρει ανθρώπους, με τους οποίους είχε κοινές ρίζες και μέλη της είναι πάνω από 1.100 Ελληνοαυστραλοί, οι οποίοι ζουν -κατά κύριο λόγο- στη Βόρεια Ελλάδα.
Εδώ και τρία χρόνια βγαίνουν έξω για καφέ ή για φαγητό, κάνουν εκδρομές, πάρτι, χορούς, ενώ συμμετέχουν και σε φιλανθρωπικές δράσεις, όπως ο μαραθώνιος για τον αυτισμό και το International Food Festival, που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην πλαζ της Αρετσούς. Μέσα από τις επαφές τους, δημιουργήθηκαν στενές φιλίες, ενώ μέσω αυτής της οδού γνωρίστηκαν και (μελλοντικά) ζευγάρια.
Η ίδια ήρθε για διακοπές στην Πάρο το 1991, μετά την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο, όπου και γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της. Χτυπημένη από τα βέλη του έρωτα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα, αλλά η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη, καθώς δεν γνώριζε κανέναν. Ωστόσο, βρήκε εύκολα δουλειά ως καθηγήτρια αγγλικών.
Πολλά μέλη της ομάδας, ύστερα από 20 και 30 χρόνια στην Ελλάδα, με παιδιά στο γυμνάσιο και στο λύκειο, ξεσηκώθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης και επέστρεψαν στην Αυστραλία, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουν καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.
Η κ. Σκληρού τόνισε ότι η Αυστραλία είναι μέσα στην καρδιά της, ωστόσο μόνο για τα παιδιά της θα επέλεγε να επιστρέψει και να φτιάξει τη ζωή της από την αρχή. "Κανένας δεν επιστρέφει από επιλογή" υπογράμμισε.
Τελευταία φορά που επισκέφθηκε την Αυστραλία για διακοπές ήταν το 2005. Όπως είπε, το ταξίδι είναι μακρινό και δαπανηρό, ενώ δεν έχει πλέον το κίνητρο να επισκεφθεί τους γονείς της, οι οποίοι κατάφεραν την πολυπόθητη παλιννόστηση το 2007.
Όπως είπε η κ. Σκληρού, οι Ελληνοαυστραλοί μοιάζουν με τους Θεσσαλονικείς: είναι ανοιχτοί, φιλικοί, φιλόξενοι, θετικά άτομα και λιγότερο πονηρεμένοι.
"Γραμμή σωτηρίας και υποστήριξης" χαρακτήρισε την ομάδα Aussies in Thess, η Φαίη Τσαμπούρη, η οποία στάθηκε στις ζεστές, οικογενειακές σχέσεις που δημιουργήθηκαν.
"Έχουμε κοινά βιώματα. Μεγαλώσαμε με δύο κουλτούρες- και ελληνικά πράγματα και της Αυστραλίας και μπορούμε και συνεννοούμαστε, υπάρχει αγάπη και χαρά που είμαστε όλοι μαζί, όχι κακία και κουτσομπολιά" τόνισε.
Η κ. Τσαμπούρη ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τους γονείς της, σε ηλικία 18 ετών, υπό την προϋπόθεση ότι αν δεν της άρεσε θα επέστρεφαν στην Αυστραλία. Το πρώτο εξάμηνο στη νέα πατρίδα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο- η γλώσσα, η νοοτροπία, η έλλειψη οργάνωσης στις δημόσιες υπηρεσίες, ακόμα και η οδήγηση από την αριστερή πλευρά του δρόμου, δημιούργησαν προσκόμματα στην προσαρμογή της. "Αν η Αυστραλία ήταν πιο κοντά θα είχα φύγει" τόνισε.
Το 2012 επισκέφθηκε την Αυστραλία με τα παιδιά της, τα οποία θα υποστήριζε, αν αποφάσιζαν να σπουδάσουν και να ζήσουν εκεί. Σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής συγκριτικά με την Ελλάδα, η κ. Τσαμπούρη επεσήμανε ότι στην Αυστραλία είναι καλύτερη η κατάσταση αναφορικά με το κράτος πρόνοιας, την εκπαίδευση και το σύστημα υγείας, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει "ανέβει" και η διασκέδαση.
Η Χάρια Καπούλα επέστρεψε στην Ελλάδα σε ηλικία 22 χρονών και, όπως είπε, της άρεσε πολύ ο ελληνικός τρόπος διασκέδασης, ενώ κοντά στα ξαδέλφια ήταν πιο εύκολο να βγαίνει έξω.
Βέβαια δεν έλειψαν οι δυσκολίες, καθώς δεν ήξερε τη γλώσσα πολύ καλά (πήγε σε αυστραλιανό σχολείο), ενώ η επίσκεψη σε δημόσια υπηρεσία φαινόταν "βουνό".
Πολλές φορές σκέφτηκε να επιστρέψει, αλλά όπως είπε, θα το αποφασίσει μόνο αν έρθει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, λόγω της οικονομικής κρίσης, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
