Ένα high definition στούντιο οπτικοακουστικών παραγωγών στη διάθεση των φοιτητών του ελληνικού πανεπιστημίου και του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ.
Της Λήδας Δεληγιάννη
Να ξεκαθαρίσω κάτι: Ανήκω σε μια από εκείνες τις γενιές παιδιών που δεν περίμεναν να τους προσφερθεί τίποτα. Μπορεί να φωνάζαμε, να κάναμε καταλήψεις ίσως ή να κατεβαίναμε σε μαθητικές πορείες αλλά κατά βάθος δεν περιμέναμε να μας δοθεί τίποτα.
Έτσι, όσους δασκάλους (σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης) μας προσέφεραν κάτι, τους αντιμετωπίζαμε με περίσκεψη, ενίοτε και με καχυποψία. Και όμως, κάποιοι δάσκαλοι επέμειναν να μας προσφέρουν. Και - ευτυχώς- πήραμε τελικά αυτό που μας πρόσφεραν.
Όταν λοιπόν έμαθα ότι ένας πολύ σημαντικός χώρος στη σχολή που κάποτε φοίτησα ανοίγει τις πόρτες του για τους φοιτητές, ήθελα οπωσδήποτε να είμαι εκεί να το δω.
Πηγαίνοντας στα εγκαίνια του νέου τηλεοπτικού στούντιο του Εργαστηρίου Οπτικοακουστικών Μέσων του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ (του Πανεπιστημίου Αθηνών) σκεφτόμουν για ποιο λόγο θα ενδιέφερε κι άλλους να μάθουν για αυτό. Γιατί ό,τι ενδιαφέρει προσωπικά έναν δημοσιογράφο, μπορεί να είναι προσωπικό ενδιαφέρον ή και προπαγάνδα (αναλόγως γιατί τον ενδιαφέρει). Δεν είναι όμως είδηση.
Είδηση είναι η πληροφορία εκείνη που έχει σημασία για τους πολλούς, είδηση είναι εκείνο που επηρεάζει περισσότερες από μια ζωές, είδηση είναι αυτό που κάθε μέρα σου υπενθυμίζει ότι είσαι άνθρωπος και πως αυτό έχει σημασία!
Γιατί λοιπόν η δημιουργία του συγκεκριμένου ψηφιακού στούντιο είναι μια ενδιαφέρουσα είδηση. Ενδεικτικά θα μπορούσα να πω τα εξής:
- Είναι πολύ σημαντικό, σε μια τέτοια εποχή που η οικονομική δυσπραγία απαξιώνει και απομειώνει τα πάντα, να γίνεται μια τέτοια επένδυση στην εκπαίδευση. Το στούντιο φτιάχτηκε με την χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής, με χρήματα του ΕΣΠΑ (2007-2013). Επομένως, αυτό που συχνά αποκαλείται "λιμνάζοντες πόροι" ή "χαμένα κονδύλια", δηλαδή χρήματα από τα πακέτα αυτά που δεν απορροφώνται από την Ελλάδα, μπορούν να απορροφηθούν. Αρκεί να υπάρξουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται να τρέξουν (και να τρέξουν πολύ) για τις απαραίτητες διαδικασίες για να εκταμιευτούν τα χρήματα αυτά.
- Είναι πολύ σημαντικό το απαξιωμένο ελληνικό πανεπιστήμιο να έχει να επιδείξει υποδομές που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από ιδιωτικές πρωτοβουλίες και υψηλού κύρους ιδρύματα του εξωτερικού. Το νέο στούντιο του Εργαστηρίου Οπτικοακουστικών Μέσων είναι ένα άρτια εξοπλισμένο full high definition στούντιο παραγωγής ειδήσεων (τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών). Από την παραγωγή μέχρι την τελική προβολή, το στούντιο μπορεί να καλύψει όλα τα στάδια αυτού που λέμε "παραγωγή ειδήσεων".
- Γιατί σε μια εποχή που καταιγιζόμαστε από πληροφορίες, είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τι είναι σημαντική πληροφορία, τι είναι είδηση και γιατί μας αφορά η κάθε είδηση. Και αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό να το γνωρίζουν οι δημοσιογράφοι του αύριο και σημερινοί φοιτητές της δημοσιογραφίας.
- Γιατί σε μια εποχή που η δημοσιογραφία είναι τόσο απαξιωμένη (και ίσως όχι άδικα τις περισσότερες φορές), είναι σημαντικό τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με αυτή να γνωρίζουν ότι δημοσιογραφία ΔΕΝ είναι ό,τι φαίνεται μπροστά από την κάμερα στα μεγάλα τηλεοπτικά μέσα. Δημοσιογραφία είναι μια ολόκληρη αλυσίδα αναζήτησης, αξιολόγησης πληροφοριών, συνεργασίας, επιστημονικής, λεξιλογικής και καλλιτεχνικής επιμέλειας αυτού που θα φτάσει στον θεατή, ακροατή, αναγνώστη. Και μαζί με τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν, να το γνωρίσουν και οι γονείς τους, και οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Και τελικά ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Επίσης, για να αιτιολογήσω την εισαγωγή που έκανα σε αυτό το κείμενο, να σημειωθεί ότι το νέο ψηφιακό στούντιο των ΕΜΜΕ ονομάστηκε "Ευάγγελος Σόρογκας", προς τιμήν ενός δασκάλου που μας προσέφερε πολλά και - το σημαντικότερο; - ήθελε να μας προσφέρει πολλά. Λίγοι γνωρίζουν πόσο προσπαθούσε αυτός ο άνθρωπος, με κάθε μέσο που διέθετε να μας μάθει τη δημοσιογραφία, να μας στείλει να εκπαιδευτούμε μέσω πρακτικών στη δημοσιογραφία, να έχουμε εξοπλισμό για να μάθουμε και να εξασκηθούμε στην παραγωγή είδησης και επικοινωνίας.
Όποιος έχει προσπαθήσει να μάθει κάποιον άλλο κάτι (το παιδί του, το μαθητή του κλπ) ξέρει ότι σημασία δεν έχει μόνον τι θα πεις σε αυτόν τον άλλον. Αλλά κυρίως το παράδειγμα που θα του δώσεις, μέσα από τις πράξεις, την προσωπική σου στάση. Και ακόμη και αν κάποτε πια ξεχάσεις τα λόγια των δασκάλων σου, δεν ξεχνάς τι έκαναν, τι έκαναν για σένα.
Τιμής ένεκεν λοιπόν σε έναν άνθρωπο που μας έμαθε τι είναι σημαντικό να λέμε στους άλλους, τι είναι είδηση δηλαδή, αλλά και τι είναι σημαντικό να κάνουμε για αυτούς...
Τις φωτογραφίες παραχώρησε στο news.gr ο φωτογράφος Ηλίας Λόης
