Δημήτρης Λιγνάδης: «Ήταν σαν το ζώο πάνω μου» – Σοκάρουν οι περιγραφές του νεαρού μάρτυρα

Δημήτρης Λιγνάδης: «Ήταν σαν το ζώο πάνω μου» – Σοκάρουν οι περιγραφές του νεαρού μάρτυρα

«Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη»

Η αναζήτηση της δικαίωσης ήταν αυτό που οδήγησε στο βήμα του μάρτυρα τον δεύτερο νεαρό που καταγγέλλει τον Δημήτρη Λιγνάδη για βιασμό.

«Το κάνω για να υπάρξει Δικαιοσύνη. Δεν είναι θέμα εκδίκησης είναι θέμα Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη» εξήγησε ο νεαρός φανερά φορτισμένος καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Ο 25χρονος επανέλαβε την καταγγελία του ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης τον βίασε ενώ ήταν 17 ετών σε ένα ταξίδι τους στην Επίδαυρο. Περιγράφοντας την εμπειρία του μίλησε για πόνο ενώ απευθύνθηκε στον κατηγορούμενο τον οποίο κάλεσε να του δώσει εξηγήσεις.

«Γιατί πες μου εσύ γιατί…» χωρίς, ωστόσο, να πάρει κάποια απάντηση από τον κατηγορούμενο ο οποίος τον κοίταξε στα μάτια.

Ο νεαρός εκτίμησε , απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ότι πρόθεση του κατηγορούμενου ήταν να τον ακινητοποιήσει για να τον πονέσει.

«Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει» ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Ήταν σαν το ζώο πάνω μου»

Ο μάρτυρας χαρακτήρισε το ταξίδι τους στην Επίδαυρο πολύ ωραίο «Πέρναγα πολύ καλά. Ήμουν με τον κατηγορούμενο, με ένα άνθρωπο που ήμουν πολύ ερωτευμένος» είπε περιγράφοντας την στιγμή που, όπως λέει , τον βίασε ο κατηγορούμενος αφού προηγουμένως τον αιφνιδίασε την ώρα που κοιμόταν.

Πρόεδρος. Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;

Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω …..

Ο μάρτυρας κατέθεσε πως δεν αντέδρασε , πάγωσε καθώς αναβίωσε ανάλογη εμπειρία που έζησε ενώ ήταν 5 ετών.

«Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου» υποστήριξε.

Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …

Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγματα, ήμουν πέντε ετών.

Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;

Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.

Ο μάρτυρας υποστήριξε πως η ντροπή ήταν εκείνη που τον εμπόδισε να εκμυστηρευτεί την επίθεση που δέχτηκε στον φίλο του με τον οποίο συνταξίδευαν και πως επέστρεψε στην Αθήνα με τον κατηγορούμενο γιατί δεν είχε άλλο τρόπο.

«Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω» ανέφερε ο μάρτυρας ο οποίος συμπλήρωσε ότι όταν επέστρεψε στην Αθήνα εξακολουθούσε να επικοινωνεί, μέσω μηνυμάτων, με τον Δημήτρη Λιγνάδη. «Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα ήταν βαριά» είπε.

Ο νεαρός κατέθεσε πως όταν η οικογένεια του έμαθε ότι είναι ομοφυλόφιλος αντέδρασε και τότε ο ίδιος πέρασε μια «καταθλιπτική φάση με τσακωμούς» και ένιωσε ότι δεν μπορούσε να μείνει στο σπίτι του. Ήταν η περίοδος, όπως είπε, που πήρε την πρωτοβουλία να πάει στο σπίτι του Δημήτρη Λιγνάδη.

«Ήθελα απλά να πάω σε ένα μέρος που θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που είχαμε παλιά.» εξήγησε.

Πρόεδρος: Δεν σας ξύπνησαν μνήμες από το περιστατικό στην Επίδαυρο; Δε φοβηθήκατε μήπως συμβεί κάτι χειρότερο.

Μάρτυρας: Είναι περίεργο αυτό που σας λέω το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού;

«Ότι αγαπάς, δεν το γ@@@@»

Ο μάρτυρας κατέθεσε πως η γνωριμία του με τον κατηγορούμενο έγινε ενώ δεν είχε γίνει 17 ετών ,μέσω ενός κοινού τους φίλου.

Τον είχε ερωτευτεί και τον ζήλευε, ανέφερε, και πίστευε στα λόγια του ότι μπορούσε να τον βοηθούσε να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του στο μόντελινγκ. «Είχα ενθουσιαστεί. Έβλεπα έναν άνθρωπο ανοιχτόμυαλο, τόσο μπροστά! Εγώ κρυβόμουν από τους γονείς μου για να βάψω λίγο το φρύδι μου ας πούμε. Κάναμε συζητήσεις ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο, συζητήσεις για το σεξ και για όσα είχε κάνει εκείνος. Μου έλεγε τι έχει κάνει στο σεξ και πως θα έπρεπε να είναι το σεξ. Εγώ έως τότε είχα δυο εμπειρίες. Την μια με μια κοπέλα και μετά με ένα αγόρι» κατέθεσε και συμπλήρωσε

«Ήθελα να ακούσω αυτά που μου έλεγε». Μάλιστα, ο μάρτυρας είπε πως θεωρούσε καρμικό ότι είχε γνωρίσει τον σκηνοθέτη ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου.

Ο νεαρός κατέθεσε πως στο σπίτι το Δημήτρη Λιγνάδη πήγαιναν ανήλικα αγόρια με τα οποία είχε ερωτικές επαφές. «Ήταν «τα παιδιά του Λιγνάδη» είπε.

Πρόεδρος: Μέχρι την Επίδαυρο είχατε βρεθεί πολλές φορές;

Μάρτυρας: Είχα πάει αρκετές φορές και μόνος μου, αλλά είχα σχολείο δε βρισκόμασταν συχνά. Δεν κοιμόμουν στο σπίτι του. Σταδιακά άρχισε να παίρνει μπροστά η σχέση μας. Άρχισε να με φιλάει, να με βάζει πάνω του, ήταν πολύ ρομαντικά. Περίπου 1-2 μήνες μετά τη γνωριμία μας.

Πρόεδρος: Σε χαϊδέματα περιοριστήκατε; Είχατε κάνει στοματικό έρωτα;

Μάρτυρας: Είχαμε κάνει σεξουαλικά και στοματικά. Εγώ σε εκείνον. Τον είχα ρωτήσει μια μέρα γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και μου είχε πει πως «ότι αγαπάς, δεν το γ@@@@».

Πρόεδρος: Όταν βγαίνατε έξω δίνατε την εικόνα ότι είστε ζευγάρι;

Μάρτυρας: Δεν το έκρυβα εγώ. Ούτε εκείνος αλλά δε φιλιόσασταν έξω. Χάδια και τέτοια.

Μάλιστα, ο 25χρονος αναφέρθηκε και στην ζήλια που έτρεφε για ένα αγόρι που φιλοξενούσε ο Δημήτρης Λιγνάδης.

Πρόεδρος: Γιατί τον ζηλεύατε;

Μάρτυρας: Γιατί ήθελα να τα κάνω όλα αυτά που έκανε για τον Λιγνάδη.

Πρόεδρος: Είχατε προτείνει ξανά να κάνετε σεξ;

Μάρτυρας: Ναι, αλλά μου έλεγε το ίδιο πράγμα. Δεν απογοητευόμουν. Ένιωθα ότι με έχει ψηλά στο μυαλό του. Τώρα δε βγάζει νόημα, αλλά στο μυαλό μου τότε έβγαζε νόημα. Το πίστευα! Ήθελα να ακούσω αυτά που μου έλεγε.