Έμπειρος χειριστής της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αναλύει στο news.gr γιατί οι Έλληνες εκλέγονται ως οι καλύτεροι
Ο συνεχιζόμενος «ακήρυχτος πόλεμος» πάνω από το Αιγαίο και οι συνθήκες λειτουργίας που αυτός επιβάλλει στους πιλότους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, είναι σε μεγάλο βαθμό το «μυστικό» πίσω από το γεγονός πως για μια ακόμα χρονιά οι Έλληνες πιλότοι εξελέγησαν από τους συναδέλφους τους στο ΝΑΤΟ ως οι καλύτεροι.
Του Μαρίνου Γκασιάμη
Το Σάββατο έγινε γνωστό πως από τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου έως την Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2018, η 331 Μοίρα της 114 Πτέρυγας Μάχης με έδρα την βάση της Τανάγρας, συμμετείχε στην 3η Εκπαιδευτική Σειρά Αέρος για το 2018 του Tactical Leadership Programme (TLP), στην Αεροπορική Βάση Los Llanos, στο Albacete της Ισπανίας. Για το σκοπό αυτό, μεταστάθμευσαν από την 114ΠΜ τέσσερα αεροσκάφη Mirage-2000-5 και ανάλογο ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό.
Στην εν λόγω εκπαιδευτική σειρά, όπου συμμετείχαν οι Πολεμικές Αεροπορίες της Ισπανίας με αεροσκάφη EF2000 Eurofighter, της Γαλλίας με Rafale, του Βελγίου με F-16MLU, της Πολωνίας με F-16M και της Ιταλίας με Tornado και AMX , οι ιπτάμενοι της 331Μ που έστειλε η Ελλάδα, πρώτευσαν τόσο σε συλλογικό όσο και προσωπικό επίπεδο, στους τομείς της εκπαίδευσης, μεταξύ των πληρωμάτων των χωρών που συμμετείχαν σε αυτήν.
Επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που έλληνες πιλότοι πρωτεύουν αναζητήσαμε εξηγήσεις σχετικά με αυτη την επιτυχία μιλώντας με έμπειρο χειριστή της Πολεμικής μας Αεροπορίας που είναι όμως όπως στο σύνολό τους οι ιπτάμενοι της χώρας μας «προσγειωμένοι» στην πραγματικότητα.
Μιλώντας στο news.gr μας εξήγησε στο που, κατά την εκτίμησή του εδρεύει η επιτυχία των Ελλήνων χειριστών.
Μας είπε συγκεκριμένα: «Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φορά που πηγαίνουμε εκεί, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο θα μπούμε μέσα στους καλύτερους «μαχητές».
Πέρα από τις ικανότητες που έχουμε ως λαός, όπως η οξυδέρκεια και η ευελιξία σκέψης, είναι και το γεγονός πως είμαστε πάντα σε μια εγρήγορση και κατάσταση σχεδόν πολέμου, οπότε αυτό μας αναγκάζει να το βιώνουμε το πράγμα και να ασχολούμαστε. Δεν είμαστε σαν πχ το Βέλγιο που δεν απειλείται από κανέναν και απλά όταν χρειάζεται κάπου να συνδράμει ως ΝΑΤΟ τότε συμμετέχει και στέλνει αεροπλάνα σε επιχειρήσεις στις οποίες συνήθως είναι εξουδετερωμένες από πριν οι αεράμυνες και γενικά τα αντιαεροπορικά συστήματα, γιατί κάπως έτσι δουλεύει το ΝΑΤΟ.
Έχουν κατασταλλεί δραστικά από πριν, (σ.σ συνήθως από τους αμερικανούς) οι αεράμυνες τον χωρών ή των σημείων που πάνε να επιχειρήσουν.
Το ΝΑΤΟ σπάνια θα πάει να συμμετάσχει σε μια επιχείρηση που δεν έχει κατασταλλεί από πριν σε σημαντικό βαθμό η αεράμυνα, πχ το Ιράκ τί αεράμυνα έχει πια;
Ο ακήρυχτος πόλεμος στο Αιγαίο μας αναγκάζει να ενεργούμε σε δύσκολο περιβάλλον και να βάζουμε το μυαλό μας να σκέφτεται και να ξεπερνά τα όποια προβλήματα μπορεί να έχουμε.
Στις αεροπορίες της Δυτικής Ευρώπης δεν ζουν με την αγωνία κάθε φορά ενώ σε εμάς «κινδυνεύει το τομάρι σου» κάθε φορά στο Αιγαίο. Πρέπει να γίνεις λοιπόν όπως οι Ισραηλινοί. Αυτό είναι σε μεγάλο ποσοστό η αλήθεια πίσω από την επιτυχία της αεροπορίας μας ανάμεσα στις άλλες στο ΝΑΤΟ».
