Περιγράφονται οι δράσεις που γίνονται τα τελευταία χρόνια
Μόνιμη ασπίδα προστασίας και ανάδειξης του δασικού πλούτου της Θεσσαλονίκης αποτελεί η δασική υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας όπως τονίζει η δασάρχης Θεσσαλονίκης, Φιλοθέη Μελά.
Σε σχετική ανακοίνωση που αναφέρεται στην προστασία του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης (Σέιχ Σου), περιγράφονται οι δράσεις της Δασικής υπηρεσίας τα τελευταία χρόνια που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη λειτουργία Σταθμού Δασοπροστασίας και τη σύνταξη ειδικής δασικής διαχειριστικής μελέτης δεκαετούς διάρκειας (2019-2028), βάση της οποίας υλοποιούνται όλες οι θεματικές δράσεις διαχείρισης. Παράλληλα, η αρμόδια υπηρεσία κατασκεύασε 102 τσιμεντένια και λιθόδμητα φράγματα σε όλες τις λεκάνες απορροής του δάσους, τα οποία προστατεύουν άμεσα την πόλη από πλημμύρες και κατασκεύασε, συντηρεί και βελτιώνει ένα πλήρες και αποτελεσματικό δίκτυο υποδομών αντιπυρικής προστασίας με δασικούς δρόμους και αντιπυρικές ζώνες (ξεπερνούν τα 155 χλμ.), ξύλινα πυροφυλάκια και πολλές εποπτικές θέσεις θέας, 7 υδατοδεξαμενές, δίκτυο υδροδότησης μήκους 33,5χλμ. και 70 πυροσβεστικούς κρουνούς.
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η δασική υπηρεσία αναδάσωσε χιλιάδες στρέμματα με εκατομμύρια δασικά δέντρα, διαφόρων ειδών, διαχειρίζεται το δάσος μέσω υλοτομιών και απομακρύνει ξερά δέντρα, ανέπτυξε και συντηρεί ένα δίκτυο ειδικών αντιπυρικών ζωνών, εκτελεί συστηματική διαχείριση μέσω αεροψεκασμών για τον περιορισμό της Πευκοκάμπιας και την προαγωγή της καλής υγείας των πεύκων, τοποθέτησε ειδική σήμανση με χάρτες προσανατολισμού στο δαιδαλώδες δασικό οδικό δίκτυο και περιέφραξε το μεγαλύτερο τμήμα του δάσους.Ακόμη, σύστησε Ομάδα Δασικής Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Ενημέρωσης, η οποία αποτελείται από έμπειρους δασικούς υπαλλήλους και διεξάγει δωρεάν εκπαιδευτικό πρόγραμμα εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας που περιλαμβάνει και επιτόπου επίσκεψη στο Περιαστικό Δάσος Θεσσαλονίκης.
Λίγα λόγια για την ιστορία του δάσους
Το Περιαστικό Δάσος της Θεσσαλονίκης δημιουργήθηκε κατόπιν αναδασώσεων καθώς τα χρόνια της τουρκοκρατίας το προϋπάρχον δάσος πλατυφύλλων υπέστη ληστρικές λαθροϋλοτομίες και ισχυρή βόσκηση με αποτέλεσμα να αφανιστεί. Η απογύμνωση του δάσους είχε ως αποτέλεσμα, κατά την εκδήλωση ισχυρών βροχοπτώσεων, την εμφάνιση πλημμυρικών φαινομένων και την μεταφορά φερτών υλών στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Για την αποτροπή των προαναφερθέντων φαινομένων, πριν έναν αιώνα περίπου και συγκεκριμένα το 1929, αποφασίστηκε η αναδάσωση του κατεστραμμένου δάσους με την ουσιαστική συμβολή και επιστημονική καθοδήγηση καθηγητών της Σχολής Δασολογίας του ΑΠΘ. Δεδομένου ότι το γόνιμο χώμα είχε ξεπλυθεί και τα απαιτητικά πλατύφυλλά δένδρα δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν, μονόδρομος αποτέλεσε η επιλογή λιτοδίαιτων και ξηρανθεκτικών δασικών ειδών όπως η τραχεία πεύκη και το κυπαρίσσι.
Σήμερα, το Περιαστικό Δάσος της Θεσσαλονίκης συνιστά ένα από τα πλέον πολύτιμα δασικά περιαστικά οικοσυστήματα της χώρας, η διαμόρφωσή του οποίου έχει επηρεαστεί από την ιστορία και τη δομή του αστικού ιστού της πόλης (χρήση, οδικά έργα κλπ). Έχει πολυλειτουργική σημασία και αξία, αφού συμβάλλει καθοριστικά στην προστασία της πόλης από πλημμυρικά φαινόμενα, προστατεύει τα εδάφη από τη διάβρωση, συμβάλλει στον εμπλουτισμό υπόγειων υδροφόρων οριζόντων. Επιπλέον, αποτελεί φυσικό φίλτρο σκόνης, ρύπων και CO2 της πόλης και παράγει οξυγόνο συμβάλλοντας στη βελτίωση του αστικού μικροκλίματος. Τέλος, φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ειδών χλωρίδας και άγριας πανίδας, ενώ αποτελεί πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες όλο το χρόνο ως χώρος ευρύτερης αναψυχής και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης, αναφέρθηκε στο ΑΠΕ ΜΠΕ.
Η διαχείριση του δάσους γίνεται βασιζόμενη στις αρχές της αειφορίας και αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία. Διαχρονικά, αποσκοπεί στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας του δάσους έναντι κλιματικών επιδράσεων και ακραίων καιρικών φαινομένων (παρατεταμένη ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες, ραγδαίες βροχοπτώσεις, κλπ), ασθενειών και εξάρσεις επιδρομών από έντομα, δασικών πυρκαγιών, ανθρωπογενών επιδράσεων (ρύπανση από σκουπίδια και μπάζα, καταστροφή δασικών υποδομών, εκτός δρόμου τροχοκίνηση κ.α.), ενώ είναι σημαντικό το δάσος να είναι χώρος προσιτός και ευχάριστος για τους ανθρώπους.
