Γιατί η Αθήνα δεν έχει τουρίστες

Της Βίκης Βαμιεδάκη

Δεν ξέρω πόσους ακριβώς τουρίστες έχει η Αθήνα. Είναι πάντως λίγοι. Οι θλιβερές πληρότητες στα ξενοδοχεία της πόλης, ειδικά τα τελευταία χρόνια, το επιβεβαιώνουν χωρίς αμφισβήτηση.

Το μόνο νούμερο που μπορώ να σας πω με ακρίβεια είναι το πόσοι αλλοδαποί προσγειώνονται στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ήταν κάτι λιγότερο από 3 εκατομμύρια το 2011, θα ‘ναι ακόμα πιο λίγοι φέτος. Ελάχιστοι όμως από αυτούς έρχονται για διακοπές. Υπάρχουν βδομάδες ολόκληρες που για να συναντήσεις τουρίστα ακόμα και στην Πλάκα, θα πρέπει να την γυρίσεις ανάποδα. Γιατί όμως η πρωτεύουσα της Ελλάδας, μια πόλη που έχει πολλά από τα σημαντικότερα μνημεία του κόσμου στο κέντρο της, σπουδαία ιστορία, κουλτούρα και πολιτισμό, που διαθέτει την καλύτερη ξενοδοχειακή υποδομή στην Ευρώπη, είναι άδεια από επισκέπτες; Που η παραλία της είναι δεκάδες χιλιόμετρα και μπορείς να κολυμπήσεις παντού, που έχει υπέροχα νησιά μια ώρα μακριά, βουνά και λόφους, δεν ενδιαφέρει παρά ελάχιστους;

Οκ, δεν είμαστε Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, με καμιά 50αρια εκατομμύρια τουρίστες η κάθε μια το χρόνο, αλλά το μερίδιο μας γιατί δεν το παίρνουμε; Θα σας το απαντήσω με μια μικρή πρόταση: Γιατί κανείς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για αυτό.

Μια μεγαλούπολη για να γεμίσει τουρίστες απαιτούνται τα εξής βασικά: Μόνιμες διεθνείς, εμπορικές εκθέσεις, μεγάλα και μικρά συνέδρια με συνεχή ροή, επαναλαμβανόμενα διεθνή θεματικά φεστιβάλ, καλλιτεχνικά και ψυχαγωγικά και τελευταίο αλλά σημαντικότερο σημαντικό, ένα οργανωμένο και στοχευμένο πρόγραμμα προβολής, με τους επίσημους φορείς και τους επιχειρηματίες του τουρισμού αγκαλιά, να καλούν τους τουρίστες να κάνουν διακοπές. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν τους αναφέρω, γιατί η ιστορία πληγώνει όσο τίποτα. Τι από αυτά λοιπόν έχει η Αθήνα; ΤΙΠΟΤΑ.

Συγχωρήστε μου τα κεφαλαία, αλλά αυτό ήταν ένα «τίποτα» αγανάκτησης. Με εξαίρεση το ανύπαρκτο συνεδριακό κέντρο, που ολημερίς το χτίζουν εδώ και χρόνια στα χαρτιά, αλλά το βράδυ το γκρεμίζουν, τίποτα άλλο δεν μας λείπει. Και εκθεσιακά κέντρα διεθνών προδιαγραφών έχουμε και ιδέες και χίλιους λόγους για να οργανώσουμε ότι μας κατέβει στο νου και να γεμίσουμε τουρίστες.

Το τι ακριβώς γίνεται εδώ και χρόνια αλλά και σήμερα το εκφράζω επίσης με αγανάκτηση. Είναι δυνατόν το Υπουργείο Τουρισμού, ο ΕΟΤ, η Περιφέρεια Αττικής και ο Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων υπεύθυνος για τον τουρισμό, να προβάλουν ξεχωριστά ο καθένας την Αθήνα; Κάνουν ενέργειες, δράσεις χωρίς σχεδόν ποτέ κανένας δεν ενημερώνει τον άλλο. Η Περιφέρεια ας πούμε έχει καμιά 10αρια εκατομμύρια ευρώ εδώ και καιρό, αποκλειστικά για την προβολή, αλλά τίποτα δεν έχει κάνει. Η μόνη ουσιαστική δουλειά που έχει γίνει, είναι από το Δήμο και μάλιστα έχει στηριχθεί και από τους τρεις τελευταίους Δημάρχους. Όμως δεν φτάνει, γιατί η προσπάθεια, τα μηνύματα προς τα έξω και οι δράσεις πρέπει να είναι κοινές. Βεβαίως στο «παιχνίδι» πρέπει να μπουν και οι άλλοι Δήμοι της Αττικής, αλλά αν πιάσω και αυτή την κουβέντα, θα διαβάζετε μέχρι το Πάσχα του 2014.

Δεν καταλαβαίνει κανείς – και κυρίως οι ξενοδόχοι και οι επαγγελματίες του τουρισμού της Αθήνας – τι είδους βεντέτα είναι αυτή. Το επίσημο κράτος εγκατέλειψε την πρωτεύουσα της χώρας. Άφησε το κέντρο να γκετοποιηθεί, να γεμίσει κακοποιούς, κλέφτες, παρασιτικά στοιχεία. Την άφησε να ξεφτιλιστεί στα διεθνή μέσα και στα μάτια όλου του κόσμου. Την άφησε να καεί, να κλείσει ξενοδοχεία. Την έκανε μη ασφαλή. Της κατέρριψε δηλαδή το σπουδαιότερο ίσως συγκριτικό της πλεονέκτημα. Απαξιώθηκε το κέντρο, δηλαδή η καρδιά της πόλης. Και αυτό ήταν μόνο το κερασάκι στην τούρτα τελικά.

Αυτή τη στιγμή, που η κατάσταση έχει ισορροπήσει σε ένα βαθμό, που γίνονται σοβαρές προσπάθειες να επανέλθει η τάξη και η ασφάλεια, οι επίσημοι κρατικοί αρμόδιοι εξακολουθούν να κάνουν ο καθένας το δικό του. Καμιά σοβαρή προσπάθεια – από όποια πλευρά και αν προέρχεται - δεν θα έχει αποτέλεσμα, αν συνεχιστεί αυτή η ασυνεννοησία. Κυρίες, κύριοι, συστηθείτε, οργανωθείτε και δουλέψτε. Η Αθήνα είναι μια και μοναδική στον κόσμο. Όσο και αν προσπαθείτε να την κλωνοποιήσετε, ο καθένας για δική του ευχαρίστηση δεν θα καταφέρετε τίποτα καλό. «Αθήνες» δεν υπάρχουν…