Αφιερωμένο στα 100 χρόνια της Jane Jacobs το doodle της google

Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της στην ακύρωση της δημιουργίας του Lower Manhattan Expressway

H Jane Jacobs (ψευδώνυμο), γεννήθηκε με το ονοματεπώνυμο Jane Butzner στις 4 Μαΐου 1916 και πέθανε στις 25 Απριλίου του 2006. Η Jacobs, στην οποία αφιερώνει το doodle της η Google ήταν Αμερικανός-Καναδή δημοσιογράφος, συγγραφέας και ακτιβίστρια, η οποία έγινε γνωστή για την επιρροή της στις αστικές μελέτες.

Στο βιβλίο της "Ο θάνατος και η ζωή των Μεγάλων Αμερικανικών Πόλεων" (1961) η Jacobs υποστήριξε ότι η αστική... ανανέωση δεν σέβεται τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων των πόλεων. Το βιβλίο εισήγαγε μεταξύ άλλων βασικές έννοιες κοινωνιολογίας.

Η Jacobs ήταν γνωστή για την οργάνωση λαϊκών κινημάτων για την προστασία των υφιστάμενων γειτονιών και ιιαίτερα για την αντιπαράθεσή της με τον Robert Moses, ο οποίος είχε δημιουργήσει τα σχέδια για την αναμόρφωση της γειτονιάς της, Greenwich Village.

Καθοριστικός ήταν ο ρόλος της στην ακύρωση της δημιουργίας του Lower Manhattan Expressway, γραμμή η οποία θα διέσχιζε το SoHo και τη Little Italy. Συνελήφθη το 1968 για υποκίνηση κινητοποιήσεων αναφορικά με το έργο.

Έφυγε για τον Καναδά το 1968 και εντάχθηκε στο κίνημα κατά της ταχείας σιδηροδρομικής γραμμής, Spadina, της οποίας ο σχεδιασμός στο Τορόντο βρισκόταν ήδη στα σκαριά.

100η επέτειος από τη γέννηση της Jane Jacobs

Ως μητέρα και γυναίκα συγγραφέας η Jacobs επέκρινε εμπειρογνώμονες στον ανδροκρατούμενο τομέα της πολεοδομίας. Η Jacobs υπέμεινε την περιφρόνηση από τα υπάρχοντα στελέχη της πολεοδομίας, οι οποίοι την αποκάλεσαν "νοικοκυρά" και "τρελή κυρία."

Δεν κατείχε πτυχίο ή οποιαδήποτε επίσημη κατάρτιση στον αστικό σχεδιασμό. Γι' αυτό και η Jacobs επικρίθηκε για ανακρίβειες και έλλειψη γνώσεων.

Mία από τις ενέργειες που έκαναν γνωστή τη Jane Jacobs ήταν ότι υπερασπίστηκε το παραδοσιακό χρώμα της Νέας Υόρκης με τα οικογενειακά μαγαζιά, τα παιδιά που έπαιζαν στους δρόμους και τους γέρους που κοίταζαν από τις βεράντες τους. Σχετικά είχε γράψει: "Οι πόλεις μας κατοικούνται από ανθρώπους που είναι πάρα πολύ φτωχοί για να πληρώσουν την ποιότητα της στέγης που η συνείδησή μας (δικαίως) μας λέει πως πρέπει να απολαμβάνουν".