Οι σειρήνες των περιπολικών έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού ηχούν. Οι προφυλακισθέντες της Χρυσής Αυγής, έχουν μόλις φτάσει στο σωφρονιστικό κατάστημα, δίνοντας τέλος στην αγωνία των αστυνομικών που τους συνοδεύουν. Από την άλλη δίνουν το βήμα για αντιδράσεις και αποδοκιμασίες από τους υπόλοιπους κρατούμενους.
Κι αυτό γιατί ουδείς εκ των κρατουμένων μοιάζει να επιθυμούσε τη μεταγωγή Μιχαλολιάκου, Λαγού, Πατέλη και της ανθυπαστυνόμου του Πειραιά στις φυλακές Κορυδαλλού. Αν όμως ανατρέξει κανείς λίγο καιρό νωρίτερα, στον Μάιο του 2012, θα δει ότι η Χρυσή Αυγή ήταν το πρώτο σε ψήφους κόμμα στις φυλακές Κορυδαλλού.
Τότε, που οι κρατούμενοι αποδοκίμασαν τον δικομματισμό, επιβραβεύοντας την ακροδεξιά παράταξη. Λίγο καιρό μετά δεν θέλουν ούτε να βλέπουν τα στελέχη του κόμματος που ικανός αριθμός από αυτούς είχε αγκαλιάσει με την ψήφο τους. Πάντως, τον Ιούνιο του 2012 στις επαναληπτικές εκλογές, τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά: Η πόλωση έπαιξε αυτή τη φορά το δικό της ρόλο, δίνοντας την πρωτιά στις δικαστικές φυλακές στο ΣΥΡΙΖΑ.
