Με δύο διαφορετικές γραμμές προσέγγισης του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών, εμφανίζονται τα κόμματα της κυβέρνησης, κατά τη διαδικασία συζήτησής του στην Ολομέλεια της Βουλής.
Εμφανής είναι η επιλογή από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, της προβολής του νομοσχεδίου ως μεταρρυθμιστικής επιλογής πρώτης προτεραιότητας, που ακολουθεί την ανάκτηση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας και τη διασφάλιση της παραμονής της στο ευρώ. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ κυρίως, αλλά και η ΔΗΜΑΡ, προβάλλουν ισχυρές ενστάσεις επί της διαδικασίας, χρεώνοντας στο υπουργείο Οικονομικών τη συμπερίληψη στο νομοσχέδιο, μη επειγουσών διατάξεων, που προτίθενται να υπερψηφιστούν κατεπειγόντως χωρίς την αναγκαία επεξεργασία.
Απέναντι στους εκπροσώπους της κυβέρνησης, η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για παραβίαση των δημοκρατικών κανόνων, παράκαμψη του Κοινοβουλίου και υποβιβασμό της Ελλάδας σε αποικία χρέους.
Η επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης -αξιωματικής και ελάσσονος- εστιάζεται σε μεγάλο βαθμό στις διατάξεις εκείνες που καταγράφουν παραίτηση της Ελλάδας από ρήτρες εξασφάλισης της δημόσιας περιουσίας, σε περίπτωση αναγκαστικής κατάσχεσης εκ μέρους των δανειστών, την ίδια ώρα που το ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε ευρύτατες τιτλοποιήσεις των περιουσιακών του στοιχείων.
