Με τα απότομα ανεβοκατεβάσματα που κάνει το τραινάκι του λούνα-παρκ παρομοιάζουν οι επιστήμονες τον απότομο ρυθμό με τον οποίο διαστέλλεται και συστέλλεται το σύμπαν. Οι ερευνητές έχουν καταφέρει να ρίξουν κάποιο φως στη λεγόμενη σκοτεινή ύλη, τη μυστηριώδη εκείνη δύναμη η οποία ευθύνεται για την επέκταση του σύμπαντος και η οποία έχει δυναμική μάλλον παρά στατική φύση.
Πολυμελής ομάδα από 63 ερευνητές από εννέα χώρες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας και αστροφυσικής Astronomy & Astrophysics, υποστηρίζουν ότι κατά τα τελευταία πέντε δισεκατομμύρια χρόνια το σύμπαν επεκτείνεται με ολοένα επιταχυνόμενο ρυθμό, όμως, όταν ήταν αρκετά πιο νέο, ο ρυθμός επέκτασής του ήταν πολύ πιο αργός λόγω επίδρασης της βαρύτητας. Αλλά πριν από επτά δισεκατομμύρια χρόνια κάτι συνέβη, η σκοτεινή ενέργεια ανέβασε ταχύτητα και έκτοτε, σταδιακά, το σύμπαν επιτάχυνε τη διαστολή του.
Για πρώτη φορά οι επιστήμονες κατάφεραν να έχουν μια “εικόνα” του διαστήματος όπως αυτό ήταν σε αρκετά νεαρή ηλικία, πριν από 11 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν δηλαδή ο Κόσμος ήταν περίπου 3 δισ. ετών. Οι ερευνητές κατάφεραν να υπολογίσουν το ρυθμό με τον οποίο μεγάλωνε τότε το σύμπαν. Οι υπολογισμοί αυτοί έγιναν με τη μέτρηση της κατανομής των μεσογαλαξιακών νεφών αερίου υδρογόνου στις μακρινές περιοχές του σύμπαντος. Τα νέφη αυτά είναι δυνατό να παρατηρηθούν, επειδή δημιουργούν σκιές, καθώς απορροφούν φως από μακρινά κβάζαρ που βρίσκονται στο κέντρο των γαλαξιών, εκπέμπουν ισχυρή ενέργεια και πιστεύεται ότι τροφοδοτούνται από μαύρες τρύπες.
Από τις μετρήσεις αυτές οι επιστήμονες κατάφεραν να σχεδιάσουν έναν διαχρονικό “χάρτη” του σύμπαντος.
“Αν θεωρήσουμε το σύμπαν σαν ένα τρενάκι του λούνα-παρκ, τότε σήμερα βρισκόμαστε σε φάση γρήγορης βουτιάς, αυξάνοντας διαρκώς ταχύτητα καθώς πέφτουμε. Οι νέες μετρήσεις μας δείχνουν ότι το πιο πρώιμο σύμπαν, όταν ακόμα επιβραδυνόταν από τη βαρύτητα, ήταν σαν να σκαρφαλώνει στην ανηφόρα. Όμως, πριν από επτά δισεκατομμύρια χρόνια, το τρενάκι πέρασε την κορυφή και τώρα κατεβαίνει με ταχύτητα”, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης.
Η σκοτεινή ενέργεια και η εξίσου άπιαστη σκοτεινή ύλη συνιστούν περίπου το 96% του σύμπαντος, ενώ μόλις το υπόλοιπο 4% είναι η ορατή κοινή ύλη.
