“Γερμανία προς Ελλάδα: Ωραίες οι τράπεζές σας, κρίμα να τους συμβεί κάτι..”

Με το “παιχνίδι του κοτόπουλου” (game of chicken, ένα “παιχνίδι” με βασική αρχή ότι, αν και κανείς από τους δύο “παίκτες” δε θέλει να υποχωρήσει, αν δεν υποχωρήσει κανείς το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα χειρότερο και για τους δύο) παρομοιάζει τη διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, σε άρθρο του στους New York Times.

Περιγράφοντας το “διάλογο” μεταξύ των δύο χωρών, ο Κρούγκμαν σημειώνει:

“Γερμανία προς Ελλαδα: Ωραίο το τραπεζικό σας σύστημα, θα ήταν κρίμα αν του συνέβαινε κάτι...

Ελλάδα προς Γερμανία: Α, ναι; Ε, λοιπόν, δε θα μας άρεσε καθόλου να δούμε την όμορφη, γυαλιστερή Ευρωπαϊκή Ένωση να καταστρέφεται...”.

Εξηγώντας την κατάσταση, ο Αμερικανός οικονομολόγος επισημαίνει:

“Αυτό που παρακολουθούμε εδώ είναι, εν συντομία, μία πολύ επικίνδυνη σύγκρουση. Αυτό δεν είναι συνηθισμένη διπλωματία, είναι ένα game of chicken, με δύο φορτηγά φορτωμένα με δυναμίτη που κινούνται το ένα προς το άλλο σε έναν στενό ορεινό δρόμο, και κανένα από τα δύο δε θέλει να κάνει πίσω. Και όλο αυτό συμβαίνεθ μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που υποτίθεται πως είναι -και πράγματι, ήταν μέχρι τώρα- ένας θεσμός που προωθεί την προοδευτική συνεργασία”.

Ο Κρούγκμαν κατηγορεί ακόμα την Άνγκελα Μέρκελ ότι δε λέει την αλήθεια στον γερμανικό λαό, αποκρύπτοντας πως η Ελλάδα είναι αδύνατον να αποπληρώσει πλήρως τα χρέη της, και αντ' αυτού παίζει με το στερεότυπο των τεμπέληδων της νότιας Ευρώπης και ηθικολογώντας για την ανευθυνότητα των οφειλετών.

Μάλιστα, αναφορικά με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να σταματήσει να δέχεται ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα, εκτιμά πως αποτελεί “καμπανάκι” όχι τόσο για την Ελλάδα, αλλά για τη Γερμανία, αφού πρακτικά ο μηχανισμός ELA διασφαλίζει τη ρευστότητα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

“Και αν οι Γερμανοί δεν ξυπνήσουν; Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να ελπίζουμε ότι η κεντρική τράπεζα θα πάρει θέση και θα διακηρύξει ότι ο κανονικός της ρόλος είναι να κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει την οικονομία και τους δημοκρατικούς θεσμούς της Ευρώπης – όχι να λειτουργεί ως ο φοροεισπράκτορας της Γερμανίας. Όπως είπα, πλησιάζουμε ταχύτατα σε μία στιγμή αλήθειας”, καταλήγει ο Κρούγκμαν.