Ο Bono, ο Ζίφκοφ, το ευρώ και η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας

“Ο ιρλανδικός λαός ξελάσπωσε τον ιρλανδικό λαό. Μας πήδηξαν, αλλά τα καταφέραμε. Η Ευρώπη είναι ιδέα, αλλά πρέπει να γίνει συναίσθημα”. Αυτά είπε ο Ιρλανδός Bono των U2 σχετικά με το ρόλο της τρόικας στην κρίση χρέους της χώρας του. Και τα είπε μπροστά στους ηγέτες της Ευρώπης, που είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
 
Συνέχισε, μάλιστα, με νόημα, απευθυνόμενος προς την Άνγκελα Μέρκελ : “Είπατε ότι η Ευρώπη έχει μία ψυχή. Όταν οι Αμερικανοί μιλάνε για τη χώρα τους δακρύζουν, οι Ευρωπαίοι δεν δακρύζουν”.
Ζήτησε πραγματική Ευρώπη, χωρίς εθνικισμούς και λαϊκισμούς. 
 
Τα λεγόμενα του γνωστού τραγουδιστή με παρέπεμψαν αυτόματα στα της Ελλάδας και μου προκάλεσαν - επίσης αυτόματα - να σκεφτώ :
 
Τους εξ ορισμού αρνητές του μνημονίου... αυτούς, που δεν θέλουν να χάσουν τα οφίτσια και τα προνόμιά τους και κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν στην Ελλάδα τις λογικές και πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών. 
Αυτούς, που με περισσή ευκολία δαιμονοποιούν κάθε μεταρρύθμιση και αλλαγή, η οποία πρέπει να γίνει για να λειτουργήσει καλύτερα και αποτελεσματικότερα αυτή η χώρα, η οικονομία και η κοινωνία της. 
Όσους αρνούνται να αλλάξουν και να προσαρμοστούν, γιατί - πολύ απλά - τότε, δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης. 
 
Ναι, στο μνημόνιο και σε όλη τη διάρκεια της κρίσης έχουν γίνει πολλά λάθη. 
Ναι, εξαντλήσαμε την ιδιωτική οικονομία για να προστατεύσουμε την κομματική πελατεία στο Δημόσιο και στις συντεχνίες. 
Ναι, η φορολογική πολιτική είναι μνημείο ανευθυνότητας και βρίθει παγκοσμίων πρωτοτυπιών (μας κράζουν για αυτές τα ξένα media). 
 
Αυτό, όμως, το "κουρελόχαρτο", δεν το χρειαζόμασταν στην πραγματικότητα. 
 
Μπορούσαμε να τα κάνουμε από μόνοι μας. 
 
Χωρίς τη βοήθεια κανενός.
 
Το πρόβλημα είναι ότι αρνούμαστε να τα κάνουμε ακόμα και τώρα.
Ή, αν τελικά τα κάνουμε, έχουμε αντισταθεί για μεγάλο διάστημα. Τόσο, ώστε οι ξένοι επαΐοντες της ελληνικής πραγματικότητας να παραμένουν απογοητευμένοι από την Ελλάδα. 
 
Δείτε τι έγινε στην Ιρλανδία. Με εντελώς διαφορετική τη φύση της κρίσης εκεί, υπήρξαν αντιδράσεις λόγω της αυστηρής και αναίτιας λιτότητας - όπως και εδώ σε κάποιες περιπτώσεις...
Τα περισσότερα δεν πέρασαν αναίμακτα.
Όμως, οι Ιρλανδοί τα κατάφεραν. 
Και, όπως λέει ο Bono, οι ίδιοι ξελάσπωσαν τους εαυτούς τους.
Ναι, η λιτότητα συνεχίζεται ακόμα και μετά το μνημόνιο. 
Όμως, προσάρμοσαν τις δομές τους με τέτοιο τρόπο, ώστε η κατανάλωση και ο παραγωγικός τους τομέας να βρίσκονται σε ανοδική πορεία, ωθώντας ταυτόχρονα προς τα πάνω και το ΑΕΠ. 
Μάλιστα, οι εκτιμήσεις για ανάπτυξη πάνω από 2% φέτος δίνουν το δικαίωμα στην κυβέρνηση να προαναγγέλλει μειώσεις φόρων.  
 
Ναι, έγιναν πολλά λάθη και στο δικό μας μνημόνιο από την τρόικα και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Ο Bono έχει χίλια δίκια. 
 
Φταίμε, όμως, κι εμείς. 
Όσο αρνούμαστε να προσαρμοστούμε...
Όσο τροφοδοτούμε την άρνηση του μέρους εκείνου του πληθυσμού, που δεν γνωρίζει - και ουδείς του εξηγεί -, αλλά και αυτού που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στον τόπο...
 
...τόσο περισσότερο θα αργήσουμε να βρούμε από την κρίση. 
 
Σε κάθε περίπτωση, η συμμετοχή μας σε μια νομισματική ένωση, όπως του ευρώ, μόνο μας βοήθησε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας χωρίς να οδηγηθούμε στη χαοτική κατάσταση της Αργεντινής και της Βενεζουέλας.
 
Γιατί, είτε το θέλουμε, είτε όχι, είμαστε ενταγμένοι στη Δύση και άρα στο μοντέλο της ελεύθερης αγοράς...
... το οποίο, τουλάχιστον, εξασφαλίζει ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης στους κατοίκους και - όταν η οικονομία κινείται ανοδικά - και στοιχειώδη ευμάρεια (μοντέλο, που - τονίζω - απαιτεί προσπάθεια και διαρκή προσαρμογή από όλους).
 
Υπάρχει και το μοντέλο στης παλαιάς Σοβιετίας, για τους νοσταλγούς του. 
Εκεί, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. 
Πώς ; 
Κλείνω με την αναφορά της παρακάτω - πραγματικής - ιστορίας στη Βουλγαρία, όταν η χώρα βρισκόταν στο ανατολικό μπλοκ :
  
Ο Πατριάρχης Σόφιας λέει στον Πρόεδρο Ζίβκοφ: 
"Σύντροφε Γενικέ Γραμματέα, θέλω να σας ομολογήσω ότι πραγματικά θαυμάζω την αποτελεσματικότητα του Κομμουνισμού".
Έκλπηκτος ο Ζίφκοφ ρωτά : "Γιατί το λέτε;"
Πατριάρχης :"Μα, γιατί καταφέρατε να κάνετε ότι δεν κατάφερε να κάνει ο Χριστιανισμός αιώνες τώρα στη Βουλγαρία".
Ζίφκοφ : "Μα, τι ;;;"
Πατριάρχης : "Μα, να "νηστεύουν" οι Βούλγαροι το κρέας κι άλλες μέρες εκτός της Μ. Εβδομάδας... !". 
 
Καλησπέρα σας.