“Η Ελλάδα ελπίζει, αλλά οποιαδήποτε ελάφρυνση χρέους πιθανότατα θα είναι συμβολική”, είναι ο τίτλος ανάλυσης του Reuters για το τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό χρέος, μετά και τη χθεσινή κατηγορηματική δήλωση του Γιάννη Στουρνάρα ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί “κούρεμα” χρέους, αλλά επιμήκυνση και μειωμένα επιτόκια.
“Το ιδανικό για την Ελλάδα θα ήταν η διαγραφή κάποιου μέρους των 240 δισεκατομμυρίων ευρώ σε δάνεια που έχει λάβει από την Ευρωζώνη από το 2010. Όμως η Αθήνα επιμένει ότι δεν το θέλει, και η Ευρωζώνη δεν είναι πρόθυμη να το παράσχει”, αναφέρει το Reuters, και συνεχίζει: “Αντιθέτως, αυτό που αναζητούν οι Έλληνες αξιωματούχοι είμαι κάποιος συνδυασμός τουλάχιστον τριών μέτρων: Περαιτέρω μείωση των επιτοκίων στα υπάρχοντα δάνεια, επιμήκυνση της ωρίμανσής τους και του προγράμματος αποπληρωμής τους και κάποια ελάφρυνση με τη χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ”.
Όπως επισημαίνεται στην ανάλυση, αν η έκθεση της Eurostat για την ελληνική οικονομία τον ερχόμενο Απρίλιο είναι θετική, στις αρχές Μαΐου ή στα μέσα Ιουνίου οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα συζητήσουν για πιθανή ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, με στόχο τον περιορισμό του χρέους κάτω από το 110% του ΑΕΠ της χώρας μέχρι το 2020, από 176% που βρίσκεται σήμερα. “Όμως με μία διαγραφή χρέους να είναι εκτός συζήτησης, η πραγματική ανακούφιση πιθανότατα θα είναι ελάχιστη”, επισημαίνεται.
Όπως εξηγεί το Reuters, το περιθώριο πάνω από το κόστος δανεισμού βρίσκεται σήμερα στις 50 μονάδες βάσης. Αν αυτό εκμηδενιστεί, η Αθήνα θα εξοικονομήσει περίπου 265 εκατ. ευρώ ετησίως, δηλαδή περίπου 3 δισ. μέχρι το 2022, εάν το μέτρο εφαρμοστεί αναδρομικά. Όσο για τα επιτόκια, αυτά είναι ήδη σχεδόν μηδενικά, και άρα δεν μπορούν να μειωθούν περαιτέρω, ενώ από τα διαρθρωτικά ταμεία το όφελος της χώρας μας υπολογίζεται περίπου στα 760 εκατομμύρια ευρώ μέχρι το 2020.
Αντιθέτως, συνεχίζει η ανάλυση, η μεγαλύτερη συμβολή θα μπορούσε να επιτευχθεί με την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων, τα οποία έχουν ήδη επιμηκυνθεί σε περίπου 30 χρόνια κατά μέσο όρο, με περίοδο χάριτος δέκα ετών για σχεδόν τα τρία τέταρτα των οφειλών.
“Αν οι ωριμάνσεις των δανείων επεκτείνοντας σε ένα μέσο όρο 50 ετών – μία ιδέα που πέταξε ο Στουρνάρας πέρυσι – το ετήσιο κόστος της εξυπηρέτησης του χρέους θα έπεφτε σημαντικά, αφήνοντας περισσότερα χρήματα για ανάπτυξη ή αποπληρωμή χρέους”, τονίζεται.
Εν τέλει, συμπεραίνει το Reuters, αν αποκλειστεί η πιθανότητα του “κουρέματος”, ο λόγος του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί μόνο μέσω της ανάπτυξης, του πληθωρισμού, που διαβρώνει την αξία του χρέους σε βάθος χρόνου, και της πώλησης κρατικής περιουσίας. Αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του ΔΝΤ για ανάπτυξη 0,6% το 2014 και 2,9% το 2015, και αν παράλληλα ο πληθωρισμός ανέβει, “η Ελλάδα ίσως έχει μία ελπίδα να ξεπεράσει τα χρέη της. Αν η Ευρωζώνη μπορεί να επινοήσει κάποια δημιουργική αναδιάρθρωση των δανείων της, αυτό θα βοηθήσει επίσης”.
