Japonica Partners : Ο επενδυτής μυστήριο του ελληνικού χρέους

Σε επενδυτή μυστήριο, με αιρετικές απόψεις και εστίαση στην υιοθέτηση ανορθόδοξων επενδυτικών προσεγγίσεων αναδεικνύεται ο Πόλ Καζαριάν, ο ιδρυτής πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής εταιρείας Japonica Partners.

Ο Καζαριάν, που από τις αρχές Οκτωβρίου υποστηρίζει πως είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κάτοχος ελληνικού χρέους μετά από τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία (διαθέτουν ομόλογα 6 δισ. ευρώ), μιλώντας χθες στο 24ο Ετήσιο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου δεν παρείχε καμία απολύτως διαφωτιστική πληροφορία για την επένδυσή του στα ελληνικά ομόλογα, τροφοδοτώντας τις αμφιβολίες, που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί για το εάν πράγματι διαθέτει τα ομόλογα που υποστηρίζει ότι διαθέτει.

Ο επικοινωνιακός και ευγενής Αμερικανός επενδυτής αν και δέχθηκε πλήθος ερωτήσεων από δημοσιογράφους για το ύψος των χρημάτων που έχει επενδύσει η Japonica Partners στο ελληνικό χρέος  δεν απήντησε και αρκέσθηκε να δηλώσεις πως η εταιρεία του έχει τη νομική μορφή ΕΠΕΥ (Entrepreneurial Investment Firm) και δεν υποχρεούται να ανακοινώνει τις τοποθετήσεις της.

Ο αρμενικής καταγωγής Αμερικανός επενδυτής επιχειρώντας να τεκμηριώσει το γιατί η ελληνική οικονομία αξίζει να αξιολογείται με «Α+» και όχι με «C» τόνισε ότι το αξιόχρεο «Α+» της Ελλάδος απεικονίζεται ευκρινώς από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα για το Δημόσιο Τομέα (International Public Sector Accounting Standards - IPSAS).

Ο κ. Καζαριάν υποστήριξε ότι εάν οι οικονομικές καταστάσεις του ελληνικού δημοσίου καταρτίζονταν με τη λογιστική δεδουλευμένης βάσης (IPSAS), αυτό θα οδηγούσε τον λόγο του ελληνικού χρέους προς το ΑΕΠ χαμηλότερα του 100% από 180% του ΑΕΠ σήμερα και παράλληλα θα καταδείκνυε πως η Ελλάδα έχει πετύχει το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα που προβλέπει το Μνημόνιο για την περίοδο 2015 -2016 ήδη από το 2013.

Σε κάθε περίπτωση τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα για το Δημόσιο Τομέα τα χρησιμοποιούν σήμερα μόνον η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Βρετανία και η Ελβετία και σύμφωνα με εκτιμήσεις η πλήρης εφαρμογής τους από την Ελλάδα θα απαιτούσε προετοιμασία τουλάχιστον πέντε ετών !