Άρση αναστολής πλειστηριασμών με κριτήρια επιδιώκει η κυβέρνηση

Το φλέγον ζήτημα της άρσης αναστολής πλειστηριασμού ακινήτων απασχολεί την κυβέρνηση, με έκδηλο το φόβο από πλευράς στελεχών να μην την... τσουρουφλίσει.

Ο Γιάννης Στουρνάρας έχει δεχτεί κριτική από την αντιπολίτευση, επειδή με τη στάση του έδειξε ότι το θεωρεί δεδομένο. Από την άλλη, όμως, ήταν ο πρώτος που μίλησε για κοινωνικά κριτήρια και για πολιτική βούληση να μη θιγούν οι πραγματικά φτωχοί, οι οποίοι για την κυβέρνηση είναι αυτοί που πραγματικά δεν έχουν για να πληρώσουν τις δόσεις των στεγαστικών τους δανείων.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, Σίμου Κεδίκογλου και του υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη στις πρωινές εκπομπές στην τηλεόραση του ANT1 και του Mega αντίστοιχα.

Η κυβέρνηση κάνει αγώνα δρόμου για να πείσει τους αντιρρησίες βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ότι θα τηρήσει τα κριτήρια και θα καλύψει όσους αδυνατούν πραγματικά να ανταποκριθούν στις δόσεις τους.

Η δήλωση της βουλευτού της ΝΔ Σοφίας Βούλτεψη ότι "ο κόσμος θα βγάλει τις καραμπίνες", είναι ενδεικτική του κλίματος. Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα, καθώς ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαφώνησε ανοικτά με οποιαδήποτε απόφαση περί άρσης αναστολής των πλειστηριασμών. "Η απαγόρευση δεν μπορεί να αρθεί, η ενυπόθηκη ή προσημειωμένη πρώτη κατοικία του φτωχού και μεσαίου νοικοκυριού δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο", δήλωσε χαρακτηριστικά.

Από τη Χαριλάου Τρικούπη σπεύδουν προκαταβολικά να διαμηνύσουν, συν τοις άλλοις, ότι δε θα αποδεχθούν οποιαδήποτε μείωση στο ποσό των 200.000 ευρώ (για το ύψος του στεγαστικού δανείου και την αντικειμενική αξία του ακινήτου) που προστατεύεται σήμερα με την απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.

Από την άλλη, η τρόικα πιέζει για την εφαρμογή του μέτρου της άρσης και μάλιστα, χωρίς κριτήρια, αλλά οριζόντια.

Συνεργάτες τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης αναγνωρίζουν ότι πρόκειται για "καυτό" ζήτημα για το οποίο απαιτούνται ιδιαίτερα λεπτοί χειρισμοί καθώς, πέραν της κοινωνικής αναταραχής, μια νομοθετική παρέμβαση μπορεί να δυναμιτίσει και τη συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας.