Ο άνθρωπος - αστραπή που κατάφερε να γίνει ο νεότερος πρόεδρος της Γαλλίας μετά τον Ναπολέοντα
Ο 39χρονος Εμανουέλ Μακρόν ήταν επενδυτικός τραπεζίτης πριν ασχοληθεί με την πολιτική και καταφέρει να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας. Ποιος είναι αλήθεια αυτός ο νεαρός άνδρας που κατάφερε «αστραπιαία» να αναδειχθεί στο ύπατο αξίωμα της Γαλλικής Δημοκρατίας;
Γράφει η Εύη Σιμοπούλου
Γεννήθηκε το 1977 στη βόρεια Γαλλία. Ως παιδί πήγε στα καλύτερα σχολεία και η εκπαίδευση που έλαβε μπορεί να χαρακτηριστεί επιπέδου «ελίτ», πράγμα που τον οδήγησε το 2004 στο γαλλικό υπουργείο Οικονομικών. Έχοντας τετραετή προϋπηρεσία σε επενδυτική τράπεζα, εντάχθηκε στο προσωπικό του Προέδρου Φρανσουά Ολάντ το 2012, έγινε υπουργός της οικονομίας, της βιομηχανίας και των ψηφιακών δεδομένων. Στη συνέχεια αυτονομήθηκε πολιτικά, δημιούργησε το φιλελεύθερο κόμμα En Marche και τον Μάιο του 2017, σε ηλικία 39 ετών, έγινε ο νεότερος πρόεδρος στη γαλλική ιστορία.
Τα πρώτα χρόνια και η εκπαίδευση
Ο Εμμανουέλ Ζαν-Μισέλ Φρέντερικ Μακρόν γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1977 στην Αμιένη της Γαλλίας. Πρωτότοκος γιος δύο γιατρών, ο Μακρόν διακρίθηκε από τη νοημοσύνη του σε νεαρή ηλικία, δείχνοντας μια ικανότητα για τη λογοτεχνία, την πολιτική και το θέατρο.
Αφού παρακολούθησε το τοπικό σχολείο Ιησουϊτών La Providence, ο Μακρόν ολοκλήρωσε την υποχρεωτική του εκπαίδευση στο περιώνυμο Lycée Henri IV στο Παρίσι. Συνέχισε να μελετά τη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Nanterre και τις δημόσιες υποθέσεις στην Sciences Po, πριν αποφοιτήσει από την ελίτ της Εθνικής Σχολής της Διοίκησης το 2004.
Πρόωρη επαγγελματική σταδιοδρομία
Μετά την αποφοίτησή του, ο Μακρόν πήγε να εργαστεί στο Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών ως επιθεωρητής. Έχοντας ισχυρές διασυνδέσεις, τον υποδέχτηκε ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί το 2007 για να συμμετάσχει στην διμερή επιτροπή Attali για την οικονομική ανάπτυξη.
Το επόμενο έτος, ο Μακρόν εγκατέλειψε τη δημόσια υπηρεσία για την επενδυτική τραπεζική Rothschild & Co. Επιδεικνύοντας ξανά την ικανότητα για γρήγορη εκμάθηση, εξελίχθηκε επαγγελματικά παίρνοντας τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου και κερδίζοντας φήμη για το ρόλο του στην παροχή συμβουλών στην εξαγορά ύψους 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων της Nestle από την Pfizer το 2012.
Ας δούμε με χρονολογική σειρά τα σημαντικά γεγονότα της ζωής του ανθρώπου που έγινε πρόεδρος της Γαλλίας πριν γίνει καν 40 ετών:
2004: Τελείωσε τις σπουδές του στις Πολιτικές Επιστήμες και στη Φιλοσοφία
2010: Aπέκτησε και πτυχίο από το πανεπιστήμιο των γαλλικών ελίτ το Ecole Nationale d’ Administration (ΕΝΑ) και εντάσσεται στο περιβάλλον του Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ
Αρχές 2012: Ο Ολάντ είναι ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών για την προεδρία
15 Μαΐου 2012: Ο Μακρόν διορίζεται αναπληρωτής γενικός γραμματέας του Ολάντ. Είναι αρμόδιος για οικονομικά θέματα και είναι ο προσωπικός απεσταλμένος του νέου Γάλλου προέδρου στις συνόδους της Ομάδας των 8 (G8), της Ομάδας των 20 (G20) και στις ευρωπαϊκές συνόδους. Τάσσεται υπέρ μεταρρυθμίσεων που θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις.
10 Ιουνίου 2014: Ο Μακρόν παραιτείται από τη θέση του οικονομικού συμβούλου του Ολάντ, διότι έρχεται σε αντιπαράθεση με μέλη του στενού περιβάλλοντος του προέδρου. Τα σχέδια του ήταν να ιδρύσει τη συμβουλευτική εταιρεία, Macron Partners, και να διδάξει στο Βερολίνο και το Λονδίνο.
26 Αυγούστου 2014: Ο Ολάντ αποπέμπει τον αριστερό υπουργό Οικονομίας Αρνό Μοντεμπούργκ επειδή επέκρινε τη στροφή του υπέρ των επιχειρήσεων. Ο Μακρόν διορίζεται στη θέση του.
17 Φεβρουαρίου 2015: Το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας του Μακρόν υιοθετείται με πράξη νομοθετικού περιεχομένου από τον πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς.
28 Αυγούστου 2015: Ο Μακρόν κάνει ανοικτή επίθεση στην εργασιακή εβδομάδα των 35 ωρών.
9 Νοεμβρίου 2015: Ο Μακρόν παρουσιάζει το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου του για την αγορά εργασίας, με τίτλο: «Νέες οικονομικές ευκαιρίες» το οποίο όλοι γνωρίζουν ως Macron 2.
13 Νοεμβρίου 2015: Ισλαμιστές εξαπολύουν επιθέσεις στο Παρίσι με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 130 άνθρωποι.
21 Νοεμβρίου 2015: Ο Μακρόν δηλώνει μιλώντας σε γαλλικό ινστιτούτο ότι η γαλλική κοινωνία είναι «εν μέρει υπεύθυνη» για τις επιθέσεις αυτές.
25 Νοεμβρίου 2015: Ο Βαλς επικρίνει τον Μακρόν δημοσίως, λέγοντας στο κοινοβούλιο ότι κανείς δεν θα πρέπει να βρίσκει «κοινωνικές, κοινωνιολογικές και πολιτισμικές δικαιολογίες» για τέτοιου είδους επιθέσεις.
24 Δεκεμβρίου 2015: Ο Μακρόν στέλνει μια επιστολή στον Ολάντ και τον Βαλς ζητώντας τους να επιταχύνουν τις μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα μετά τις επιθέσεις. Δεν λαμβάνει απάντηση στην επιστολή του.
20 Ιανουαρίου 2016: Ακυρώνεται το νομοσχέδιο Macron 2.
11 Φεβρουαρίου 2016: Ανασχηματισμός της κυβέρνησης με υποβιβασμό του Μακρόν.
12 Μαρτίου 2016: Ιδρύεται το ινστιτούτο «Νέοι με τον Μακρόν».
6 Απριλίου 2016: Ιδρύει ένα νέο πολιτικό κίνημα, το «Εμπρός!».
28 Μαΐου 2016: Ξεκινά εκστρατεία για να προωθήσει τις απόψεις του για το πώς πρέπει να αλλάξει η Γαλλία.
12 Ιουλίου 2016: Ο Μακρόν δηλώνει σε συγκέντρωση στο Παρίσι ότι σκοπεύει να φτάσει «ως το τέλος», η οποία θεωρήθηκε ευθεία πρόκληση προς τον Ολάντ.
30 Αυγούστου 2016: Ο Μακρόν παραιτείται από την κυβέρνηση.
4 Οκτωβρίου 2016: Ο Μακρόν πραγματοποιεί συγκέντρωση στο Στρασβούργο για να παρουσιάσει τη «διάγνωσή» του για τη χώρα.
16 Νοεμβρίου 2016: Ο Μακρόν ανακοινώνει επισήμως την υποψηφιότητά του στις προεδρικές εκλογές.
27 Νοεμβρίου 2016: Ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν κερδίζει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων για τις προεδρικές εκλογές.
1 Δεκεμβρίου 2016: Ο Ολάντ ανακοινώνει ότι δεν θα είναι υποψήφιος για δεύτερη θητεία.
5 Δεκεμβρίου 2016: Ο Βαλς ξεκινά την εκστρατεία για να κερδίσει το χρίσμα των Σοσιαλιστών.
10 Δεκεμβρίου 2016: Ο Μακρόν πραγματοποιεί μεγάλη συγκέντρωση στο Παρίσι στην οποία συμμετέχουν 10.000 άνθρωποι.
24 Ιανουαρίου 2017: Το Canard Enchaine αποκαλύπτει το σκάνδαλο με την αργομισθία της συζύγου του Φιγιόν.
29 Ιανουαρίου 2017: Ο αριστερός Μπενουά Αμόν κερδίζει το χρίσμα των Σοσιαλιστών.
1 Φεβρουαρίου 2017: Συγκεντρώνει μεγαλύτερο ποσοστό στις δημοσκοπήσεις από τον Φιγιόν, ενώ όλα δείχνουν ότι περνά στον δεύτερο γύρο μαζί με την πρόεδρο του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν.
22 Φεβρουαρίου 2017: Κερδίζει την υποστήριξη του βετεράνου κεντρώου Φρανσουά Μπαϊρού.
23 Απριλίου 2017: Τελικά ο Μακρόν συγκέντρωσε το 24% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών περνώντας στον δεύτερο μαζί με τη Λεπέν.
