Ο 19χρονος που θα έφτιαχνε την επόμενη εταιρία του 1 δισ. μέχρι που… απέτυχε

Ο 19χρονος που θα έφτιαχνε την επόμενη εταιρία του 1 δισ. μέχρι που… απέτυχε

Η ζηλευτή θέση που εγκατέλειψε

Ήταν το 2011 όταν ο «πολύς» σήμερα Sahil Lavingia εγκατέλειψε τη ζηλευτή του θέση ως ο δεύτερος ποτέ υπάλληλος του Pinterest.

Κι αυτό για να ιδρύσει τη δική του εταιρία, την Gumroad, το επόμενο μεγάλο όνομα στη βιομηχανία της τεχνολογίας που όλοι έλεγαν πως θα γινόταν ανάρπαστη και έτρεχαν να επενδύσουν μαζικά.

Στον πρώτο κιόλας χρόνο λειτουργίας της, η Gumroad είχε μαζέψει πάνω από 8 εκατ. δολάρια σε χρηματοδότηση και όλα έμοιαζαν ελπιδοφόρα. Μόνο που δεν ήταν! Η εταιρία σταμάτησε να αναπτύσσεται κάποια στιγμή και ο Lavingia αναγκάστηκε να διώξει το 75% των υπαλλήλων του, μεταξύ των οποίων και οι καλύτεροί του φίλοι.

Τώρα σκεφτόταν να την πουλήσει, κατέληξε ωστόσο να την τρέχει μόνος, ως τη μεγαλύτερη ίσως αποτυχία της Silicon Valley. Παρά τις φιλοδοξίες και την απίστευτη υποδοχή της αγοράς, εκείνος κράτησε μικρό καλάθι: συνειδητοποίησε πως η Gumroad δεν θα γινόταν η εταιρία του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, έφτιαξε μια μικρή ομάδα, βρήκε μια εξίσου μικρή χρηματοδότηση και έκανε την εταιρία του να έχει νόημα γι’ αυτό που ήταν.

«Σήμερα θεωρώ τον εαυτό μου επιτυχημένο», λέει πια ο Lavingia, «όχι ακριβώς με τον τρόπο που νόμιζα, πιστεύω όμως ότι μετράω». Και κάποτε πίστευε πως μετρούσε τόσο που έφυγε από το Pinterest χωρίς να εξασφαλίσει καν το μετοχικό του δικαίωμα, κάτι που θα τον έκανε πάμπλουτο από την πρώτη στιγμή.

Κι αυτό γιατί όλοι πίστευαν πως η ιδέα του για την Gumroad θα σάρωνε την αγορά, κι έτσι δεν είχε καιρό για χάσιμο. Τώρα, κάνοντας την αυτοκριτική του, είναι έτοιμος να αναλάβει την αποτυχία εξολοκλήρου.

Τι είναι η Gumroad; «Η ιδέα πίσω από την εταιρία ήταν απλή: οι δημιουργοί και οποιοσδήποτε άλλος θα μπορούσαν να πουλήσουν τα προϊόντα τους κατευθείαν στο κοινό μέσω εύκολων και γρήγορων διαδικασιών. Δεν χρειαζόσουν βιτρίνες». Η εταιρία στήθηκε σε ένα Σαββατοκύριακο και τη Δευτέρα που λειτούργησε περισσότεροι από 52.000 άνθρωποι μπήκαν να δουν τι είναι.

Σχεδόν ταυτόχρονα μια σειρά από επενδυτικές εταιρίες τον έψαξαν και του εμπιστεύτηκαν αμέσως 1,1 εκατ. δολάρια. Λίγους μήνες μετά, τον Μάιο του 2012, μάζεψε άλλα 7 εκατ. δολάρια από ακόμα μεγαλύτερες επενδυτικές φίρμες.

«Ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Ήμουν μόλις 19 ετών, αποκλειστικός ιδιοκτήτης, με περισσότερα από 8 εκατ. δολάρια στην τράπεζα και 3 υπαλλήλους. Και ο κόσμος είχε αρχίσει μόλις να με παίρνει χαμπάρι». Ο Lavingia αύξησε το προσωπικό του, έδινε έμφαση στις υπηρεσίες του και η Gumroad αύξανε μηνιαίως τα μεγέθη της. Ώσπου όλα σταμάτησαν.

«Εντελώς ξαφνικά, η αποτυχία μου είχε γίνει δημόσια», λέει ο ίδιος. Τα νούμερα έπεφταν, κι έτσι η επόμενη χρηματοδότηση των 15 εκατ. δολαρίων που ήταν στα σκαριά δεν έγινε ποτέ. Ο Lavingia πίστευε ακόμα και τώρα πως «όλα ήταν καλά, είχαμε χρήματα στην τράπεζα, είχαμε προϊόν που αγαπούσε η αγορά», ένας σκόπελος ήταν που θα υπερπηδούσε.

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2014, η εταιρία παράδερνε. Έχοντας ήδη απολύσει το 75% των υπαλλήλων του, είχε άλλους 20 ακόμα και 18 μήνες να τους πληρώνει μπροστά του. Στοεπόμενο 9μηνο, τα νούμερα έπεφταν κι άλλο. Ή έπρεπε να την κλείσει ή να αλλάξει ρότα, περιορίζοντας στόχους και φιλοδοξίες. Ευτυχώς το κατάλαβε πριν να είναι αργά: «Αν πιάναμε τους στόχους και λαμβάναμε το δεύτερο κύμα χρηματοδότησης, η πτώση μας θα ήταν ακόμα πιο θεαματική», λέει τώρα.

Μέχρι τον Ιούνιο του 2015, η εταιρία έχανε 350.000 δολάρια μηνιαίως. Αλλάζοντας δραστικά δομή και δραστηριότητα, σε έναν χρόνο θα ήταν και πάλι θετικός, μόνο που τα 10.000 δολάρια τον μήνα που έβγαζε ήταν ψίχουλα για την «επόμενη εταιρία του 1 δισ. δολαρίων».

Η Gumroad δεν ήταν πια το αγαπημένο παιδί των επενδυτών. Ούτε και του ταλαντούχου εργατικού δυναμικού. «Ήμουν βασικά μόνος. Δεν είχα πια ομάδα ούτε γραφεία». Ακόμα και από το Σαν Φρανσίσκο έφυγε για να περιορίσει τα έξοδά του. Τον Νοέμβριο του 2017 έλαβε μια επιστολή από τον βασικό του επενδυτή, την KPCB, που ήθελε να του πουλήσει πίσω το ποσοστό συμμετοχής της έναντι… 1 δολαρίου. Για τέτοια αποτυχία μιλάμε!

Η εμπορική αξία της Gumroad μπορεί να είχε καταποντιστεί από τα 16,5 εκατ. δολάρια, κυμαινόταν όμως στα 2,5 εκατ., ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για μια ατομική τώρα επιχείρηση. Ο Lavingia στάθηκε στα πόδια του, εργαζόταν 16 ώρες ημερησίως, κράτησε τους βασικούς του δημιουργούς, για τους οποίους είχε βγάλει πάρα πολλά εκατομμύρια κέρδος.

Μια εταιριούλα εξασφάλιζε τρομακτικό κέρδος στους πελάτες της δηλαδή. Τώρα η Gumroad έμοιαζε εξαιρετικά επιτυχημένη! Από τον Απρίλιο του 2018 οι επενδυτές άρχισαν να συρρέουν και πάλι στη «μικρή Gumroad», όπως τη λέει ο ιδρυτής της. Ο οποίος ήταν ξανά επιτυχημένος, σε άλλο πλαίσιο και με άλλα κριτήρια πια.

Η Gumroad είναι σήμερα ένα μικρό αλλά σοβαρό startup ηλεκτρονικού εμπορίου που έχει βοηθήσει περισσότερους από 40.000 καλλιτέχνες, developers και δημιουργούς κάθε είδους να κερδίσουν πάνω από 180 εκατ. δολάρια. Όχι κι άσχημα…