Κάθε άνθρωπος έχει πεπερασμένο αριθμό φίλων στον κύκλο

Το να αποκτήσεις καινούριους φίλους στην ενήλικη ζωή δεν είναι εύκολο πράγμα. Πού να βρει κανείς χρόνο να διατηρήσει και να εξελίξει μια εκκολαπτόμενη πλατωνική σχέση, όταν έχει ήδη άλλες "εγκαθιδρυμένες" συναισθηματικά, πλατωνικές σχέσεις;

Κι όμως δε χρειάζεται καν να ανησυχείτε και να απορείτε, γράφει στο The Cut του nymag.com η Allison P. Davis.

Ο εγκέφαλός σας θα φροντίσει γι’ αυτό.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Science, αν κάποιος δημιουργήσει μια καινούρια φιλία και αποκτήσει έναν νέο "καλύτερό του φίλο", θα χρειαστεί να… κάνει χώρο γι’ αυτόν στη ζωή του!

Πώς;

Με το να απαλλαγεί από κάποιον ήδη υπάρχοντα φίλο.

Αναλύοντας τα δεδομένα από 24 βρετανούς φοιτητές, η ερευνητική ομάδα από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης παρατήρησε ότι υπήρχαν συγκεκριμένα μοτίβα επικοινωνίας, που υποδείκνυαν ότι, σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα για να διατηρήσουν πολλές, πολύ στενές σχέσεις.

Ίσως αυτό να οφείλεται σε υπερφορτωμένο πρόγραμμα, στα συναισθηματικά τους όρια ή σε κάποιο συνδυασμό των δύο.

"Λόγω αυτών των περιορισμών, οι άνθρωποι δε μπορούν να αυξήσουν τον αριθμό των φίλων με τους οποίους επικοινωνούν σε μέγιστο βαθμό, αλλά οι περισσότεροι υποβαθμίζουν (ή ξεκόβουν) τη σχέση που έχουν αναπτύξει με κάποιους άλλους, αν θέλουν να προσθέσουν νέους φίλους στο κοινωνικό τους δίκτυο, με υψηλά επίπεδα συναισθηματικής έντασης", αναφέρει η συγκεκριμένη μελέτη.

Από τη στιγμή που κάποιος θα φτάσει στον πεπερασμένο αυτό αριθμό φίλων (ο αριθμός ποικίλει από άτομο σε άτομο), ο εγκέφαλος αρχίζει τη "φύγε εσύ, έλα εσύ" διαδικασία.

Νέοι φίλοι μπαίνουν στη λίστα, και κάποιοι από τους παλιούς βγαίνουν εκτός.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι όλοι έχουμε υποσυνείδητα μια μικρή λίστα φίλων;

Μήπως αυτό σημαίνει ότι όλοι έχουμε τουλάχιστον ένα φίλο, που θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να… κάνουμε πέρα;

Mήπως τελικά αυτό σημαίνει ότι κι εμείς οι ίδιοι κατέχουμε την τελευταία θέση στη λίστα-φιλίας κάποιου;

Κατ' άλλους, οι παραπάνω παράμετροι στις σχέσεις των ανθρώπων οφείλονται στη "θεωρία της αγέλης", το εγγεγραμμένος δηλαδή συλλογικό ασυνείδητο, που έχει καταγράψει εμπειρίες πεπερασμένων κοινωνικών επαφών στην προϊστορική ζωή του ανθρώπου, όταν συγχρωτιζόταν και περνούσε την καθημερινότητά του σε αγέλες.