Έκτακτη συνέλευση συγκαλεί ο Μπερσάνι, για το μέλλον της κεντροαριστεράς

Με έκτακτη συνέλευση που συγκαλείται αύριο το πρωί σε συνεδριακό κέντρο της Ρώμης, το ιταλικό κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) προσπαθεί να αποφύγει την διάσπασή του και να καθορίσει την μελλοντική του πορεία.

Ο γραμματέας του κόμματος Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι είχε υποβάλει την παραίτησή του μετά την αποτυχία της προσπάθειας να εκλεγεί νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας ο προοδευτικός πρώην πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι, την 19η Απριλίου.

Προσωρινά την διεύθυνση του κόμματος ανέλαβε ο δεύτερος γραμματέας του Ενρίκο Λέτα, που όμως πριν από δυο εβδομάδες ορκίστηκε πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης συνασπισμού.

Οι Δημοκρατικοί κατά συνέπεια είναι “μετέωροι”. Η γενική συνέλευση θα πρέπει να αποφασίσει πότε θα διεξαχθεί το νέο συνέδριο του PD  και ποιος πρέπει στο μεταξύ να ηγηθεί του κόμματος.

Ο δήμαρχος της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι έκανε σαφές ότι δεν εννοεί να θέσει υποψηφιότητα, υπονοώντας έμμεσα ότι συνεχίζει να ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για το χρίσμα του υποψήφιου πρωθυπουργού στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.

Η Άννα Φινοκιάρο, πρώην εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος στην γερουσία και φαβορί σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο— υπογράμμισε με την σειρά της ότι “πρόκειται μόνον για δημοσιογραφικές εικασίες”.

Το κύριο πρόβλημα όμως του κόμματος, δεν σχετίζεται με την επιλογή του όποιου προσώπου, αλλά με τον καθορισμό της νέας πολιτικής γραμμής.

Στην αυριανή συνέλευση της μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης της κεντροαριστεράς στην Ιταλία αναμένεται να συζητηθεί πόσο θα πρέπει να διαρκέσει η “υποχρεωτική κυβερνητική συμπόρευση” με την κεντροδεξιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ποιες είναι οι αιτίες που οδήγησαν το κόμμα στο να χάσει τρεις ποσοστιαίες μονάδες από τις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου μέχρι σήμερα και γιατί δεν κατάφερε να εκλέξει “δικό του” νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας. 

Κύριο ζητούμενο, κατά συνέπεια, είναι να αποφευχθεί ο άμεσος κίνδυνος διάσπασης του Partito Democratico, που δημιουργήθηκε το 2007, ενώνοντας τις δυνάμεις του ευρωκομμουνισμού, μέρος των σοσιαλιστών και των προοδευτικών χριστιανοδημοκρατών.