«Αφού ανεβήκαμε πάνω από τα σύννεφα, δεν είδαμε το κύριο ελικόπτερο»
Πώς συνέβη το δυστύχημα την περασμένη Κυριακή παρασύροντας στον θάνατο τον πρόεδρο του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί , τον Ιρανό ΥΠΕΞ Χοσεΐν Αμίρ Αμπντολαχιάν και άλλα έξι άτομα περιέγραψε σε συνέντευξή του στην ιρανική κρατική τηλεόραση IRINN που μεταδόθηκε από το ημιεπίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο Mehr News, ο αρχηγός του επιτελείου του Ραϊσί, Γκολάμ Χοσείν Εσμαϊλι.
Ο Εσμαϊλι ταξίδευε με τη συνοδεία των τριών ελικοπτέρων και βρισκόταν σε ένα από τα ελικόπτερα που έφτασαν με ασφάλεια στον προορισμό τους.
«Μετά τις μεσημεριανές μας προσευχές, αναχωρήσαμε προς την κατεύθυνση του Tabriz. Ο καιρός ήταν αίθριος, δεν υπήρχαν καιρικές συνθήκες που να μας ανησυχούν. Μετά από μισή ώρα στον αέρα, πριν φτάσουμε στο ορυχείο χαλκού Sungun, υπήρχε ένα μικρό κομμάτι από σύννεφα» είπε επισημαίνοντας ότι υπήρχε ομίχλη στο έδαφος αλλά όχι στον αέρα.
«Ωστόσο, σε μια μικρή συμπαγή περιοχή, υπήρχε ένα μικρό κομμάτι από σύννεφα πάνω από έναν γκρεμό. Όσον αφορά το ύψος, αυτό το σύννεφο ήταν στο ίδιο ύψος με το ύψος της πτήσης μας. Εκεί ήταν που ο πιλότος του ελικοπτέρου, που ήταν και ο διοικητής του στόλου, είπε στους υπόλοιπους πιλότους να ανέβουν πάνω από τα σύννεφα. Ήμασταν τρίτοι πίσω από το ελικόπτερο του προέδρου. Σηκωθήκαμε πάνω από τα σύννεφα και προχωρήσαμε για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Ο πιλότος μας συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι το κύριο ελικόπτερο που μετέφερε τον πρόεδρο έλειπε».
Ο Εσμαϊλι συνέχισε λέγοντας πως δεν είδε ποτέ το ελικόπτερο μετά την ανάβαση. «Αφού ανεβήκαμε πάνω από τα σύννεφα, δεν είδαμε το κύριο ελικόπτερο. Η ίδια η ανάβαση δεν ήταν δύσκολη ή απότομη. Μερικές φορές, όταν χρησιμοποιούμε το αεροπλάνο, νιώθουμε αναταράξεις, αλλά δεν αισθανθήκαμε απολύτως τίποτα μέσα στο ελικόπτερο αυτή τη φορά κατά το ανέβασμα. Και αφού ανεβήκαμε, δεν υπήρχαν άλλα σύννεφα».
Παρά το γεγονός πως μέχρι σήμερα ήταν γνωστό πως οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή ήταν άσχημες, ο αρχηγός του επιτελείου του Ραϊσί ξεκαθαρίζει πως στον αέρα τα πράγματα δεν ήταν τόσο άσχημα και δεν υπήρχαν μετεωρολογικές προβλέψεις που να αναφέρουν τυχόν διαταραχές του καιρού ώστε να καταστήσουν την πτήση μη ασφαλή.
«Λίγο μετά, μπορούσαμε να δούμε από κάτω μας, και δεν υπήρχαν πια σύννεφα, και είχαμε φτάσει στην περιοχή του ορυχείου χαλκού. Καταλάβαμε, ωστόσο, ότι ο πιλότος μας έκανε μια αναστροφή ξαφνικά, οπότε τον ρώτησα γιατί. Είπε ότι ένα από τα ελικόπτερα μας έλειπε. Εκτιμούμε ότι έκαναν αναγκαστική προσγείωση γιατί και εμείς δεν έχουμε πλέον ραδιοεπικοινωνία μαζί του. Τον ρώτησα λοιπόν "πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινε επαφή"; Ο πιλότος απάντησε: "Πριν από ένα λεπτό και 30 δευτερόλεπτα, όταν ο πιλότος μας είπε να ανεβούμε πάνω από τα σύννεφα"».
Ο Εσμαϊλι συνέχισε την περιγραφή στο δημοσιογράφο λέγοντας πως μόλις συνειδητοποίησαν ότι έλειπε το ελικόπτερο με τον πρόεδρο του Ιράν άρχισαν να κάνουν κύκλους γύρω από την περιοχή. Ωστόσο, εξηγεί ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να μπουν μέσα στο σύννεφο.
«Αποτύχαμε πολλές φορές να έρθουμε σε οποιαδήποτε επαφή μαζί τους. Αναγκαστήκαμε να προσγειωθούμε μετά από 30 δευτερόλεπτα στο ορυχείο χαλκού Sungun για να ερευνήσουμε την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, είχαμε συνεχείς τηλεφωνικές κλήσεις με τους επιβάτες, συμπεριλαμβανομένου του σωματοφύλακα, του κ. Αμπντολαχιάν του κυβερνήτη του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν και του ιμάμη της Παρασκευής της Ταμπρίζ. Ωστόσο, προσπαθήσαμε να τους καλέσουμε όλους χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα» λέει ο Εσμαϊλι και συνεχίζει:
«Μετά από κάποιες προσπάθειες, καλώντας το κινητό του πιλότου που συνόδευε τον πρόεδρο, κάποιος σήκωσε το τηλέφωνο. Ήταν ο Αγιατολάχ Χασέμ, ο Ιμάμης της Παρασκευής της Ταμπρίζ. Μας είπε ότι δεν ένιωθε καλά. Δεν μας είπε κάτι ιδιαίτερο. Τον ρώτησα τι ακριβώς είχε συμβεί. Μας είπε ότι δεν ήξερε τι είχε συμβεί και όταν ρωτήθηκε για το πού βρίσκεται, είπε ότι δεν ήξερε. Περιέγραψε μόνο αυτό που μπορούσε να δει, μας περιέγραψε αυτό που είδε, για παράδειγμα, πώς ήταν περιτριγυρισμένος από δέντρα. Τον ρώτησα για την κατάσταση των άλλων, ο Αγιατολάχ απάντησε ότι είναι μόνος και δεν μπορούσε να δει κανέναν άλλο και είναι μόνος.
Το ορυχείο χαλκού είχε καλές εγκαταστάσεις, όπως ασθενοφόρα και τα απαραίτητα οχήματα. Δημιουργήσαμε μια ομάδα για να τους αναζητήσουμε. Ζητήσαμε επίσης άμεση βοήθεια έκτακτης ανάγκης» κατέληξε ο Εσμαϊλι.
