Γιατί η διευθύντρια του London School of Economics θεωρεί επιζήμια και εσφαλμένη αυτή την αντίληψη
«Η ιδέα ότι πετυχαίνουμε, επειδή είμαστε έξυπνοι και εργατικοί, είναι επιζήμια και εσφαλμένη», υποστηρίζει σε συνέντευξή της στην εφημερίδα The Guardian η Μινούς Σαφίκ, η διευθύντρια του έγκυρου London School of Economics (LSE), ναού του βρετανικού καπιταλισμού.
«Αυτό θα σήμαινε, πως όλοι αυτοί που δεν πετυχαίνουν είναι βλάκες και τεμπέληδες», προσθέτει η πρώην αναπληρώτρια διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, η οποία επικρίνει τον ατομικισμό που βρίσκεται σε άνοδο εδώ και τέσσερις δεκαετίες στις δυτικές κοινωνίες, καθώς και τις αυξανόμενες ανισότητες. «Η ερώτηση που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας είναι: τι οφείλουμε ο ένας στον άλλο;», τονίζει και η ερώτηση αυτή είναι και ο τίτλος του βιβλίου της που μόλις κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο, «What we owe each other».
«Οι άνθρωποι που πιστεύουν, ότι κατάφεραν να ανέβουν (σ.σ.: οικονομικά και κοινωνικά) με τις δικές τους προσπάθειες, δεν αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε η τύχη και το πώς η κοινωνία, άμεσα ή έμμεσα, τους βοήθησε επίσης να προοδεύσουν», υπογραμμίζει η διευθύντρια του LSE, η οποία έχει γεννηθεί στην Αίγυπτο και έχει τη βρετανική και την αμερικανική υπηκοότητα.
«Δεν είμαι απλώς κάποια, που θέλει να αυξήσει τους φόρους και να αναδιανείμει περισσότερα. Θέλω όλοι να πληρώνουν το δίκαιο μερίδιό τους σε φόρους και να επενδύουν περισσότερο στους άλλους», επιμένει η οικονομολόγος, η οποία είναι και η ίδια πτυχιούχος του LSE, αλλά και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ήταν στα 36 της η πιο νέα αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, πριν γίνει αναπληρώτρια διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μεταξύ άλλων.
Μια μελέτη της ΜκΟ Oxfam, που δίνει μάχη κατά της φτώχειας, δημοσιεύτηκε πριν από μία εβδομάδα και περιλάμβανε τη διαπίστωση ότι η περιουσία των δέκα πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο διπλασιάστηκε μετά την έναρξη της πανδημίας, ενώ τα εισοδήματα του 99% της ανθρωπότητας μειώθηκαν.
Σχετικά με την Covid-19, η Σαφίκ επικρίνει κυρίως την παγκόσμια διαχείριση των εμβολίων και την υπερβολικά περιορισμένη διανομή τους στις αναπτυσσόμενες χώρες: «η απάντηση στην Covid είναι πιθανόν η χονδροειδέστερη αποτυχία του διεθνούς συστήματος που έχω δει στην καριέρα μου». «Είναι μια κλασική περίπτωση κρίσης, η διαχείριση της οποίας θα έπρεπε να γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Το γεγονός ότι εξακολουθούμε να έχουμε συνεχώς νέες παραλλαγές το μαρτυρεί», καταλήγει η Σαφίκ.
