Αναζητεί έναν ανεξάρτητο οργανισμό γεωπολιτικών αναλύσεων (think tank)
Έως τις τελευταίες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές το πρόγραμμα της επικεφαλής της Ευρωπαϊκής διπλωματίας Φεντερίκα Μογκερίνι ήταν πυκνό: γεύμα εργασίας με τον Λίβυο πρωθυπουργό Φαγιέζ αλ Σάραϊ, νέες ανησυχίες για τις τουρκικές γεωτρήσεις στην Κύπρο, πολεμική με τον Κοσοβάρο ηγέτη Ραμούς Χαραντινάι, που θέλει να την αποκλείσει από τις διαπραγματεύσεις. Το τέλος της θητείας της είναι γεμάτο εκπλήξεις, όμως η Μογκερίνι είναι ήδη σε αποδρομή.
Στους διαδρόμους των Βρυξελλών ήδη έχουν αρχίσει οι διαγκωνισμοί μεταξύ των υποψηφίων επιτρόπων και το παιχνίδι των μετακομίσεων έχει ξεκινήσει, ενώ δίνουν και παίρνουν τα στοιχήματα για το ποιος καινούργιος θα καταλάβει μία θέση, ή ποιος από τους παλιούς θα διατηρήσει κάποια επιρροή μέσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως για τη Μογκερίνι, μία από τις λιγοστές γυναίκες που περιλαμβάνονται στην κεντρική ηγεσία της ΕΕ και σε τέτοια υψηλή θέση, μόλις στα 46 της χρόνια, η μόνη βεβαιότητα είναι ότι η ίδια έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει την πολιτική.
Και τούτο δεν οφείλεται μόνον στην κακή σχέση που έχει αναπτύξει με τον πάλαι ποτέ «πολιτικό μέντορά» της Ματέο Ρέντσι, ο οποίος στο πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο του εκδηλώνει την μεταμέλειά του που την πρότεινε για ένα τέτοιο αξίωμα, στο οποίο όπως διατείνεται «διέψευσε τις προσδοκίες» όλων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που συσχετίζουν την πρόταση της Μογκερίνι για την ΕΕ με την αντίδραση του Ρέντσι να στηρίξει –όπως του είχαν προτείνει τότε οι Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ—τον εσωκομματικό του αντίπαλο Ενρίκο Λέτα για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αντικαθιστώντας τον τότε πρόεδρό του, Χέρμαν Φαν Ρομπάι. Τότε ο Ρέντσι είχε αφήσει άναυδο τον Φαν Ρομπάι όταν είχε επισκεφθεί τη Ρώμη για να του ανακοινώσει την πρόταση των Γαλλογερμανών: «ποτέ δεν θα αφήσω να προεδρεύει εμού ο Λέτα», είχε τονίσει ο Ρέντσι, αντιπροτείνοντας τη Μογκερίνι για επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Όμως αργότερα, ο τότε ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) και μετέπειτα πρωθυπουργός ανέπτυξε το «σύνδρομο Μπέκετ» απέναντι στη Μογκερίνι: όπως ο Ερρίκος Β’ της Αγγλίας είχε χρίσει τον στενό του φίλο Τόμας Μπέκετ επικεφαλής της Εκκλησίας, θεωρώντας πως θα τον έχει υποχείριό του και στράφηκε έπειτα εναντίον του, όταν εκείνος πήρε στα σοβαρά το αξίωμά του.
Οι φήμες στις Βρυξέλλες θέλουν τη Μογκερίνι να αναζητεί πλέον ένα αξίωμα στον ΟΗΕ και πολλοί με μεγάλη δόση ειρωνείας υπογραμμίζουν για την προοπτική μίας νέας καριέρας στο Γυάλινο Παλάτι της Γενεύης πως «τα γαλλικά της, τα τελευταία χρόνια, έχουν πράγματι βελτιωθεί».
Από τον στενό κύκλο της Μογκερίνι διαψεύδεται μία τέτοια προοπτική. Όπως υποστηρίζουν οι ίδιες πηγές, η Μογκερίνι δεν ενδιαφέρεται για μία θέση στον ΟΗΕ, αλλά αναζητεί έναν ανεξάρτητο οργανισμό γεωπολιτικών αναλύσεων (think tank), ή μία θέση καθηγητή σε κάποιο Πανεπιστήμιο—ποιο θα είναι αυτό δεν γνωρίζει ακόμη. Προσθέτουν δε, πως η Μογκερίνι διατηρεί πάντοτε άριστες σχέσεις με το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) και ιδίως με τον νέο ηγέτη του, Νικόλα Τζινγκαρέτι, με τον οποίο έχουν κοινές ρίζες καταγωγής (και τοπικά και πολιτικά).
Όμως κάτι στη διάρκεια της θητείας της στην ΕΕ υποδείκνυε πως η Μογκερίνι ουσιαστικά είχε αρχίσει να απομακρύνεται από την ιταλική πολιτική ζωή. Υπάρχουν μάλιστα κάποιοι οι οποίοι της προσάπτουν πως δεν έπαιξε καλά τα χαρτιά της, κόβοντας πολλές γέφυρες επικοινωνίας με την ιταλική πολιτική ζωή. Η πλειονότητα των ευρωπαίων επιτρόπων επιδιώκουν ταυτόχρονα και να παράγουν έργο στην ΕΕ, ενισχύοντας την εικόνα τους και να διατηρούν ισχυρή παρουσία και μέσα στα πολιτικά δρώμενα της χώρας τους, προβάλλοντας τα πεπραγμένα τους στις Βρυξέλλες. Άλλωστε, κάποιοι εξ αυτών είναι στην ουσία πολιτικοί «με προσωρινή μετάθεση» στα ευρωπαϊκά όργανα και δεν παύουν να έχουν πολιτικές φιλοδοξίες.
