Το λάθος που έκανε και παραιτήθηκαν όλοι οι υπάλληλοι της

Το λάθος που έκανε και παραιτήθηκαν όλοι οι υπάλληλοι της

Έμαθε καλά το μάθημά της και σήμερα τα κάνει όλα διαφορετικά

Η Joana Galvão είναι μέλος της ιδρυτικής ομάδας της Gif Design Studios, μιας πολυβραβευμένης φίρμας design.

Όταν ξεκίνησε όμως την εταιρία της ήταν τόσο συγκεντρωτική που δεν άφηνε χώρο στους υπαλλήλους της. Τους παρακολουθούσε κυριολεκτικά πίσω από την πλάτη τους και έκανε μονίμως παρεμβάσεις για να βελτιώσουν την ποιότητα της δουλειάς τους.

Όταν άρχισαν να παραιτούνται ο ένας πίσω από τον άλλο, έμαθε καλά το μάθημά της και σήμερα τα κάνει όλα διαφορετικά, έχοντας μάλιστα και ένα καλό, βιωματικό μάθημα να δώσει σε όλους τους μάνατζερ του κόσμου: την ταπεινότητα!

«Δεν μαθαίνεις να περπατάς ακολουθώντας κανόνες, μαθαίνεις κάνοντάς το και πέφτοντας ξανά και ξανά», έλεγε εξάλλου εδώ και καιρό ο Sir Richard Branson της Virgin. Κάτι που δεν γνώριζε προφανώς η νεαρότατη επιχειρηματίας JoanaGalvão, που συνυπέγραψε την ίδρυση της Gif Design Studios σε ηλικία 22 ετών και βρέθηκε ξαφνικά διευθύντρια. Ανησυχούσε λοιπόν πολύ για την απειρία της κι έτσι αποφάσισε πως θα γινόταν το καλύτερο αφεντικό εκεί έξω.

Πλήρωνε πλουσιοπάροχα τους υπαλλήλους της, τους έδινε ιντριγκαδόρικα projects για να αισθάνονται δημιουργικοί, «ακόμα και τις τούρτες των γενεθλίων τους έφτιαχνα με τα χεράκια μου», λέει χαρακτηριστικά. Γιατί ήταν όμως τόσο δυσαρεστημένοι ώστε να παραιτούνται ένας-ένας;

Γιατί «τους παρακολουθούσα σαν γεράκι. Είχα βάλει έτσι τα γραφεία τους ώστε να μπορώ να τους παρακολουθώ κυριολεκτικά πίσω από την πλάτη τους», εξομολογείται. Και μετά δεν τους άφηνε κανένα περιθώριο για πρωτοβουλία, επεμβαίνοντας κάθε τόσο στη δουλειά τους για βελτιώσεις και παρατηρήσεις.

Αποτέλεσμα; «Μετά από έναν χρόνο, συνέβη το αναπόφευκτο: οι υπάλληλοί μου με κάλεσαν σε meeting απαιτώντας τεράστιες αυξήσεις, πριν μου επιδώσουν μια μακρά λίστα παραπόνων … Όταν προσπάθησα να απολογηθώ, άρχισαν να παραιτούνται, ακόμα και την ίδια αυτή ημέρα».

Ψάχνοντας να δει τι πραγματικά έφταιγε, κατάλαβε πως ήταν η ίδια και ο αυταρχικός τρόπος που διοικούσε την ομάδα της. Κι έτσι ανακάλυψε τη δύναμη της ταπεινότητας, όπως λέει. «Τέσσερα χρόνια αργότερα, έχω μια ομάδα 10 ατόμων. Έχω κάνει σχεδόν τα πάντα διαφορετικά αυτή τη φορά και η σημαντικότερη αλλαγή στον τρόπο που διοικώ ήταν να προσθέσω περισσότερη ταπεινότητα».

Αντικατέστησε το εγώ με το εμείς δηλαδή και ζητά τη γνώμη τους για τα πάντα, σεβόμενη την τεχνογνωσία καθενός: «Εγώ θέτω τον στόχο, εγώ φέρνω τους πελάτες, εγώ παίρνω τις τελικές αποφάσεις, αλλά οι ιδέες της ομάδας μου είναι εξίσου έγκυρες και σημαντικές με τις δικές μου». Όλα είναι καλύτερα πια στο γραφείο και η πορεία της εταιρίας είναι σταθερά ανοδική…