Συνέντευξη στη Μαρία Θανοπούλου
Η Λίντα Ζερβάκη είναι παιδί ελλήνων μεταναστών που τη δεκαετία του '60 η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή τους οδήγησε στο Αμβούργο της Γερμανίας. Ταξιδεύοντας στις αναμνήσεις των παιδικών της χρόνων θυμάται ξένοιαστα καλοκαίρια στο χωριό του πατέρα της στις Σέρρες, τον ήλιο, τη θάλασσα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές της Ελλάδας…Τότε το όνειρό της ήταν να γίνει αεροσυνοδός, σήμερα σε ηλικία 36 χρόνων είναι η παρουσιάστρια του δελτίου "Τagesthemen" της κρατικής γερμανικής τηλεόρασης ARD και όπως όλα δείχνουν πολύ σύντομα θα εκφωνεί το κεντρικό δελτίο ειδήσεων "Τagesschau", που μεταδίδεται στις 8 το βράδυ και το οποίο εμπιστεύονται για την ενημέρωση τους οι περισσότεροι γερμανοί τηλεθεατές.
Ποια ήταν η διαδρομή σας μέχρι να αναλάβετε το δελτίο "Tagesthemen" στη γερμανική κρατική τηλεόραση;
Οι γονείς μου είχαν ένα περίπτερο, στο οποίο δούλευα μέχρι την ηλικία των 28. Μόλις τελείωσα το σχολείο εργάστηκα σε μια διαφημιστική εταιρεία ως κειμενογράφος. Επειδή δεν είχα την αυτοπεποίθηση να κυνηγήσω μια θέση στην τηλεόραση ξεκίνησα από το ραδιόφωνο προκειμένου να μπω στο νόημα των ειδήσεων και να μάθω τη δουλειά όσο γινόταν περισσότερο. Μετά ήρθε η τηλεόραση…Ξεκίνησα από ένα μικρό τηλεοπτικό κανάλι στη Βόρεια Γερμανία ώσπου με είδε ο διευθυντής μου και μου έκανε την πρόταση για το ARD.
Ποιο είναι σήμερα το όνειρό σας; Που θα θέλατε να φθάσετε;
Αυτό που κάνω τώρα είναι η ζωή μου και πραγματικά πολλές φορές νιώθω λες και βρίσκομαι σε όνειρο. Ειλικρινά για μένα είναι απίστευτο εδώ που έχω φτάσει. Γενικά όμως δε μου αρέσει να κάνω μεγάλα σχέδια, αυτό που θέλω είναι να ζω το παρόν.
Όταν λέτε ειδήσεις που αφορούν στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα και στις δυσκολίες που βιώνουν οι περισσότερες οικογένειες, πώς αισθάνεστε;
Το θέμα ειναι πως πρέπει να είμαι ουδέτερη, μέσα μου όμως η καρδιά μου πονάει όταν βλέπω στα ρεπορτάζ οικογένειες που δε μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους ένα πιάτο φαγητό.
Σας έχει προσεγγίσει κανείς, γνωρίζοντας την ελληνική σας καταγωγή, προκειμένου να ζητήσει τη βοήθειά σας;
Μια δημοσιογράφος θυμάμαι μου έχει στείλει ένα μήνυμα στο Facebook. Με ρώτησε αν γνωρίζω κάποιο γραφείο για να δουλέψει αλλά δυστυχώς δε μπόρεσα να τη βοηθήσω γιατί δεν υπήρχε καμία θέση εργασίας.
Ποιο είναι το κλίμα για τους Έλληνες στη Γερμανία;
Κοίταξτε, οι πιο πολλοί Έλληνες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με τους Γερμανούς, ούτε οι Γερμανοί με τους Έλληνες. Οι Γερμανοί μας δέχονται γιατί οι πιο πολλοί Έλληνες ήρθαν ως μετανάστες τη δεκαετία του ’60 και τα παιδιά τους γεννήθηκαν εδώ. Πολλοί Γερμανοί μάλιστα θέλουν να μάθουν αν οι οικογένειές μας, οι συγγενείς μας στην Ελλάδα υποφέρουν λόγω της κρίσης και φυσικά αναρωτιούνται πώς ένα τόσο μικρό κράτος, όπως είναι η Ελλάδα, μάζεψε τόσο μεγάλο χρέος.
Εσείς αισθάνεστε περισσότερο Ελληνίδα ή Γερμανίδα;
Δύσκολη ερώτηση…Δεν είμαι ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Αισθάνομαι περισσότερο Ευρωπαία.
Οι γονείς σας, σας μεγάλωσαν με τον ελληνικό παραδοσιακό τρόπο;
Ναι βέβαια, δεν ήξεραν κι άλλον τρόπο. Είχαμε όμως και μια Γερμανίδα που μας πρόσεχε όταν πήγαιναν οι γονείς μου στη δουλειά. Γι'αυτό θα έλεγα ότι μεγάλωσα "ελληνογερμανικά".
Πότε επισκεφθήκατε για πρώτη φορά την Ελλάδα;
Tο καλοκαίρι όταν ήμουν τριών χρόνων πήγαμε στο χωριό του πατέρα μου στις Σέρρες. Θυμάμαι η γιαγιά μου είχε αγοράσει κάτι σαγιονάρες και με είχε βάλει πάνω στο γάιδαρο. Ήταν φανταστικά!
Ποια είναι η πιο έντονη ανάμνηση που έχετε από τα παιδικά σας χρόνια;
Τα καλοκαίρια στην Ελλάδα…Ο ήλιος έκαιγε και μαζί με τα αδέρφια μου ήμασταν όλη την μέρα έξω. Κυνηγούσαμε τις κότες της θείας μου και περνούσαμε πολύ ωραία. Και βέβαια τα μπάνια που κάναμε στη θάλασσα, τα οποία απολαμβάνω μέχρι σήμερα…
Στο παιδί σας θα μάθετε την ελληνική γλώσσα;
Θα προσπαθήσω να του μιλήσω και στα ελληνικά.
Θα ερχόσασταν να ζήσετε μόνιμα στην Ελλάδα;
Αυτό μπορεί πραγματικά να το κάνω μια μέρα…μάλλον όταν γεράσω.
