Γιατί δεν του λέτε απλά “όχι”;

Κάθε φορά που σας ζητάει κάτι είτε επειδή δε θέλετε να του χαλάσετε χατίρι ή γιατί δε μπορείτε να το ακούτε να κλαίει του λέτε πάντα "ναι". Μήπως ήρθε η ώρα να ακούσει και μερικά "όχι";

Το γεγονός ότι ένας γονιός δε λέει ποτέ "όχι" σημαίνει ότι έχει ενοχές γιατί ενδεχομένως βλέπει λίγο το παιδί του, δεν είναι σίγουρος για αυτά που ζητάει από το παιδί του, κάτι το οποίο ίσως να οφείλεται στη δική του ανατροφή η οποία μπορεί να ήταν πολύ αυστηρή, ίσως δεν αντέχει λόγω κούρασης ή διάθεσης να μπει σε ένα παιχνίδι εξουσίας ή ακόμα μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι βιάζεται και δεν έχει χρόνο για πολλές συζητήσεις.

Γιατί πρέπει να λέτε "όχι" στο παιδί σας

Για να το βοηθήσετε να χτίσει την προσωπικότητά του και να εξελιχθεί σε έναν υπεύθυνο και ανεξάρτητο άνθρωπο.

Για να μάθει να παραιτείται από την άμεση ικανοποίηση κάθε επιθυμίας του.

Διότι το "όχι" όσο κι αν ακούγεται περίεργο καθησυχάζει το παιδί. Τα όρια παρέχουν στο παιδί ένα αίσθημα ασφάλειας. Όταν ένα παιδί ζητάει κάτι και καταφεύγει σε θυμό και επιθετικότητα για να του ικανοποιήσουν την επιθυμία του, αισθάνεται άγχος λόγω της απουσίας ορίων.

Για να μη γίνετε γονιός –φίλος. Το παιδί χρειάζεται οι γονείς του να είναι αποφασιστικοί, να παραμένουν πάντα στη θέση τους και να νιώθει ότι μπορεί να στηριχτεί πάνω τους όταν τους έχει ανάγκη.

Εάν εκπληρώνετε κάθε επιθυμία του παιδιού σας, θα νομίζει πως μπορεί να κάνει τα πάντα κάτι που θα του δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον.

Κι όταν αντιδράει πολύ έντονα…

Όταν το παιδί είναι περίπου 18 μηνών και μέχρι τα 3 του χρόνια περνάει τη "φάση του όχι", τη φάση δηλαδή που φέρνει μονίμως αντιρρήσεις στους γονείς του και δηλώνει πως θέλει να έχει τη δική του γνώμη. Είναι μια πολύ δύσκολη και κουραστική περίοδος για τους γονείς αλλά απολύτως αναγκαία για το παιδί. Θα πρέπει να αντιμετωπίσετε την κατάσταση ως φυσιολογική, να μην παραιτείστε και να οπλιστείτε με υπομονή.

Θα πρέπει να μάθετε να ξεχωρίζετε τη θλίψη που μπορεί να νιώθει το παιδί σας από το πείσμα, στο οποίο θα πρέπει να είσαστε ανυποχώρητη.

Θα πρέπει να πιστέψετε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να καταφέρετε να επιβληθείτε στο παιδί σας και να δεχτείτε ότι δεν είναι κακό να το αφήσετε στο δωμάτιο του μέχρι να ηρεμήσει. Δε θα πρέπει να νιώθετε ενοχές. Με την ανυποχώρητη στάση σας κρατάτε τη θέση σας και αναλαμβάνετε την ευθύνη σας ως γονιός.