Μήπως είσαστε η υπηρέτρια του παιδιού σας;

Το δωμάτιο του μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο...Στο πάτωμα πεταμένα φορεμένα ρούχα, ανακατεμένα με παιχνίδια και βιβλία... Πάνω στο γραφείο του πιάτα και ποτήρια δύο ημερών...Κάθε φορά που κάνει μπάνιο σας φωνάζει να του πάτε την πετσέτα και τα ρούχα του...Είναι ολοφάνερο ότι το παιδί σας νομίζει πως είσαστε η υπηρέτριά του!

Εσείς διαμαρτύρεστε σπάνια καθώς σας αρέσει να νιώθετε ότι το παιδί σας είναι ακόμα "το μωρό" σας που δε μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς εσάς ή κυριευμένη από τις ενοχές που αισθάνεστε για τις πολλές ώρες που λείπετε από το σπίτι σκέφτεστε ότι δεν πρέπει να "κουράζετε" το παιδί σας με τέτοια πράγματα. Είναι λάθος όμως ο τρόπος αντιμετώπισής σας και το καλύτερο που έχετε να κάνετε για εσάς και για εκείνο είναι να του μάθετε πως πρέπει να συμμετέχει στις δουλειές και στην οργάνωση του σπιτιού σας γιατί θα το βοηθήσει στη μετέπειτα ζωή του. Επειδή όμως όπως λέει ο σοφός λαός "το παιδί σου όπως το μάθεις..." είναι μία διαδικασία η οποία πρέπει να ξεκινήσει από μικρή ηλικία.

Από μικρή ηλικία, λοιπόν, θα πρέπει να αναφέρετε στο παιδί σας λέξεις που είναι συνδεδεμένες με τις οικιακές δουλειές. Θα πρέπει να του εξηγείτε τι ακριβώς κάνετε και για ποιον λόγο. Για παράδειγμα, "τα λερωμένα ρούχα τα βάζουμε στο πλυντήριο ρούχων για να πλυθούν και να τα φορέσουμε καθαρά". Όσο μεγαλώνει το παιδί μπορείτε να του ζητάτε να κάνει κάποια πράγματα για να σας "βοηθάει", όπως για παράδειγμα να στρώνετε μαζί το κρεβάτι του. Το παιδί σας με αυτό τον τρόπο θα συνειδητοποιήσει τις ικανότητές του και θα νιώσει υπερήφανο. Φυσικά δε θα πρέπει να ξεχνάτε την επιβράβευση για την καλή του συμπεριφορά και σε καμία περίπτωση μην το μαλώσετε εάν δεν τα καταφέρει σε κάτι που του αναθέσατε ή κάνει κάποια ζημιά.

Εσείς που αποφασίσατε να βάλετε στον "ίσιο δρόμο" το παιδί σας ενώ είναι στην εφηβεία δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνετε. Το να βάζετε τις φωνές κάθε φορά που μπαίνετε στο δωμάτιο του πιστέψτε μας δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να συζητήσετε μαζί του και να του εξηγήσετε τους λόγους για τους οποίους πρέπει να υπάρχει μία τάξη στο σπίτι και ίσως να το ρίξετε στο φιλότιμο λέγοντάς του πόσο κουράζεστε.