Ανησυχείτε πολύ για τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Όταν έρχονται καλεσμένοι στο σπίτι, εκείνο εξαφανίζεται για να μη το δουν, αποφεύγει να βγαίνει έξω, μιλάει χαμηλόφωνα, δεν κοιτάζει το συνομιλητή του στα μάτια ενώ οι καθηγητές του σας αναφέρουν ότι δε συμμετέχει στο μάθημα. Αναρωτιέστε πώς πρέπει να αντιμετωπίσετε την κατάσταση; Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας αρκετών βιβλίων μεταξύ των οποίων τα "Οι γονείς κάνουν τη διαφορά", "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά", "Οι γονείς χωρίζουν" και "Παιδιά στην εφηβεία, γονείς σε κρίση", κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει.
Προσπαθήστε να καταλάβετε γιατί ο έφηβός σας λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο. Διερευνήστε μήπως τον έχουν επηρεάσει και κάποιες μεγάλες αλλαγές στην οικογένεια (διαζύγιο, θάνατος, μετοίκηση).
Προσαρμόστε τις απαιτήσεις σας στα πραγματικά μέτρα του παιδιού σας.
Αν είσαστε ντροπαλή η ίδια, αποτελείτε πρότυπο για το παιδί σας. Σίγουρα είναι δύσκολο να αλλάξετε αλλά μπορείτε σε αυτή την περίπτωση να κάνετε μερικά εύκολα βήματα, όπως να συναντάτε συχνότερα τους πολύ κοντινούς σας φίλους, να μιλάτε για αυτούς, να είσαστε άνετη στην επικοινωνία με τους ανθρώπους. Έτσι θα δώσετε στο παιδί το μήνυμα ότι οι κοινωνικές σχέσεις μπορούν να προσφέρουν χαρά και χαλάρωση.
Ενθαρρύνετε τον έφηβο να σας μιλάει για την καθημερινότητά του και τις εμπειρίες του αλλά κυρίως για το πώς νιώθει. Κάντε εσείς την αρχή λέγοντας τα δικά σας πράγματα.
Βοηθήστε το παιδί να μη βλέπει κάθε αρνητικό σχόλιο ως απόρριψή του.
Βεβαιώστε το ότι είναι ικανό και από μόνο του να τα βγάλει πέρα με όλους αυτούς που υπολογίζει ως "ανώτερους". Αναφέρετέ του περιπτώσεις στις οποίες κατάφερε σημαντικά πράγματα.
Βρείτε χώρους και δραστηριότητες όπου θα αισθανθεί χρήσιμο και αποδεκτό, προτείνετε κάποιο άθλημα που του αρέσει.
Αν δυσκολεύεται να μιλάει στην τάξη και δε θέλει να σηκώνει το χέρι του, ζητήστε του να προσπαθήσει να σηκώνει το χέρι μόνο σε ένα μάθημα, να διαλέξει εκείνο στο οποίο έχει την καλύτερη επίδοση. Έτσι θα πάρει θάρρος.
Προτρέψτε το να καλεί φίλους στο σπίτι.
Αποφύγετε να αναμειχθείτε στις σχέσεις του με τους συνομηλίκους του ζητώντας από τα άλλα παιδιά να "μην πειράζουν" το δικό σας ή να το κάνουν παρέα.
Πότε είναι ανησυχητικό
Συχνά ο έφηβος εξαιτίας της μεγάλης συστολής του φθάνει στο σημείο να:
- ακυρώνει διάφορες συναντήσεις την τελευταία στιγμή
- δείχνει ιδιαίτερα αγχωμένος και αναστατωμένος όταν βρίσκεται με άλλους αναγκαστικά
- αποφεύγει δραστηριότητες που κατά τα άλλα του είναι πολύ ευχάριστες επειδή θα υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι
- δείχνει παθητικότητα, απαισιοδοξία και χαμηλή αυτοεκτίμηση
- μην έχει φίλους
- παρουσιάζει κάμψη στις σχολικές επιδόσεις
- περνάει όλη τη μέρα του στον υπολογιστή ή με κάποιο βιντεοπαιχνίδι
- σας επισημαίνουν την "υπερβολική εσωστρέφειά του" καθηγητές, συγγενείς και άλλοι άνθρωποι που το γνωρίζουν και νοιάζονται για το παιδί σας.
