Η Νύφη του Φρανκενστάιν

Η αγγλίδα ηθοποιός σπούδασε χορό και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε τις εμφανίσεις της στα καμπαρέ και το θέατρο, χτίζοντας την καριέρα της την επόμενη δεκαετία. Το 1927 συναντήθηκε με τον ηθοποιό Τσαρλς Λότον, με τον οποίο δύο χρόνια μετά αντάλλαξαν όρκους αιώνιας αγάπης και ξεκίνησε να παίζει μικρούς ρόλους σε βρετανικές ταινίες. Η επιτυχία του συζύγου της είχε ως αποτέλεσμα το ζευγάρι να βρεθεί στο Χόλιγουντ, όπου η Λάντσεστερ συνέχισε να κάνει κάποιες εμφανίσεις μέχρι που ήρθε η ταινία "Bride of Frankenstein" το 1935 και απογείωσε τη φήμη της.

To 1949 κέρδισε μια υποψηφιότητα για Oscar Καλύτερου Β 'Γυναικείου Ρόλου για την ταινία "Come to the Stable" και το 1957 ακολούθησε άλλη μία για την ταινία "Witness for the Prosecution", την τελευταία από τις δώδεκα ταινίες στις οποίες εμφανίστηκε δίπλα στο Λότον.

Μετά το θάνατο του Λότον το 1962, η Λάντσεστερ συνέχισε την καριέρα της με εμφανίσεις σε ταινίες της Disney όπως οι "Mary Poppins" το 1964, "That Darn Cat!" το 1965 και "Blackbeard's Ghost" το 1968 ενώ ένας από τους τελευταίους ρόλους της ήταν στην ταινία "Murder By Death" το 1976.

Το 1938 δημοσίευσε ένα βιβλίο στο οποίο μιλούσε για τη σχέση της με το Λότον με τίτλο "Laughton and I" ενώ το Μάρτιο του 1983 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της με τίτλο "Elsa Lanchester Herself". Στο βιβλίο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι δεν απόκτησε ποτέ παιδιά με το Λότον διότι ήταν ομοφυλόφιλος. Η φίλη του ηθοποιού Μορίν Ο'Χάρα, με την οποία η Λάντσεστερ είχε μίσος, είχε πει ότι δεν ήταν αυτός ο λόγος για την ατεκνία του ζευγαριού αλλά το γεγονός ότι, όπως της είχε εκμυστηρευτεί η Λάντσεστερ, υπήρξε μια επιπλοκή στην έκτρωση που είχε κάνει πολύ πριν γνωρίσει το Λότον.