Η αβεβαιότητα μέσα στην οποία ζουν χιλιάδες Έλληνες με αναπηρία έχει οδηγήσει αρκετούς εξ’ αυτών σε ακραίες σκέψεις. Σκέφτονται πλέον ακόμη και ενδεχόμενα τα οποία ουδέποτε είχαν περάσει από το μυαλό τους.
Ένας από αυτούς είναι και ο Γ. Π. η συγκλονιστική ιστορία του οποίου φιλοξενείται στις σελίδες της εφημερίδας "Βήμα της Κυριακής".
Ο 47χρονος σκέφτεται σοβαρά να ακρωτηριάσει το ήδη "νεκρό" εδώ και 20 χρόνια δεξί του χέρι μπροστά στην πιθανή, όπως ο ίδιος πιστεύει, απόφαση να μειωθεί το ποσοστό αναπηρίας του στο 67% (επί του παρόντος, έχει 80%) και να χάσει τη σύνταξή του.
"Για να μην το έχω κάνει εδώ και 20 χρόνια καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι. Δυστυχώς όμως το χέρι μου δεν δουλεύει, απλά υπάρχει. Είναι τελείως παράλυτο. Και μπροστά στο φόβο να μου κόψουν τη σύνταξη προτιμώ να κόψω το χέρι μου, καθώς μόνο με αποδεδειγμένη επιδείνωση μπορώ να ξανανέβω ποσοστό. Εγώ δεν εργάζομαι, η σύζυγός μου είναι άνεργη εδώ και τρία χρόνια και έχουμε δύο παιδιά, το ένα στο δημοτικό και το άλλο στο γυμνάσιο. Η σύνταξη μου είναι το μοναδικό μας εισόδημα. Αν κοπεί, πώς θα ζήσουμε;", αναρωτιέται.
Ο 47χρονος έχασε το χέρι του το 1992 όταν παρασύρθηκε από δίκυκλο. Υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις, έφυγε στο εξωτερικό μήπως αποκατασταθεί η ζημιά αλλά τίποτα. Έτσι έμαθε να ζει με το χέρι παράλυτο. Το πάλεψε και όπως λέει σήμερα είναι λίγα τα πράγματα που δε μπορεί να κάνει μόνος του, όπως να δέσει τα κορδόνια των παπουτσιών του ή να κόψει ψωμί.
