«Από τα 14 έχω δύο εαυτούς» – Το τηλεφώνημα της 25χρονης μέσα από την ΓΑΔΑ
Το «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη, που ξεκίνησε την έρευνα για την υπόθεση της Ειρήνης Μουρτζούκου και προκάλεσε την παρέμβαση του Εισαγγελέα, επέστρεψε εκτάκτως το βράδυ της Παρασκευής (11/7), με ντοκουμέντα και μαρτυρίες.
Σε προηγούμενη εκπομπή, την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου 2024, είχε παρουσιάσει ένα ηχητικό ντοκουμέντο του 2021, το οποίο είχε φτάσει ζωντανά στην εκπομπή και είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη.
Από το ντοκουμέντο εκείνο είχε προβληθεί μόνο ένα μικρό απόσπασμα. Το ηχητικό σχετίζεται με μία 17χρονη φίλη της Ειρήνης, η οποία βρέθηκε αντιμέτωπη με την οργή της. Η ανήλικη τότε καλούσε απεγνωσμένα σε βοήθεια ενώ δεχόταν τα χτυπήματα της Ειρήνης. Η Ειρήνη την απειλούσε και βρισκόταν σε κατάσταση «εκτός εαυτού».
Πρόκειται για ένα ντοκουμέντο που «ξεκλείδωσε» την απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος της 17χρονης τότε συντρόφου της Ειρήνης, την οποία φέρεται να επιχείρησε να πνίξει και στον ύπνο της. Για την πράξη αυτή ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος της.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, το «Τούνελ» επικοινώνησε πάλι με έναν φίλο της ανήλικης, ο οποίος είχε μιλήσει και στο παρελθόν στην εκπομπή. Πρόκειται για το πρόσωπο που είχε αποκαλύψει πως το συγκεκριμένο περιστατικό σημειώθηκε δύο ημέρες πριν από τη δολοφονία του μωρού της Κατερίνας.
«Μετά την εκπομπή σας, είχε βρει τη δύναμη και κατάφερε να κάνει την καταγγελία στις Αρχές. Το γεγονός ότι ο κόσμος έμαθε για το περιστατικό και ακούστηκε το ηχητικό, της έδωσε το θάρρος να μιλήσει. Επιτέλους, οι ψυχές αυτών των παιδιών θα δικαιωθούν…», ανέφερε συγκινημένος.
«Από τα 14 έχω δυο εαυτούς»
Η Ειρήνη Μουρτζούκου που ομολόγησε ότι σκότωσε τέσσερα μωρά, δύο δικά της, την αδερφή της αλλά και το παιδί της Κατερίνας, τηλεφώνησε μέσα από την ΓΑΔΑ στη μητέρα του Παναγιωτάκη, η οποία αρνήθηκε να της μιλήσει.
Η 25χρονη μίλησε τελικά με την γιαγιά του παιδιού δηλώνοντας μάλιστα πως δεν είναι ένοχη και πως θα ζητήσει να εισαχθεί σε ψυχιατρική κλινική.
Και αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο έφερε στη δημοσιότητα το «Τούνελ».
Η ιδία στην αρχή της συνομιλίας με την ηλικιωμένη αναφέρει τι έχει συμπεριλάβει μέχρι τώρα στην κατάθεση της τονίζοντας πως σαν μάνα ένιωθε τη μητέρα της Πόπης: Δεν είχα ποτέ τη μάνα μου δίπλα, αυτή έκατσε σαν μάνα μου. Εγώ λέω την αλήθεια, αυτή με στήριξε μέχρι τώρα και την ένιωσα μάνα μου.
Ζήτησε μάλιστα από την Πόπη και την γιαγιά του Παναγιώτη να της θυμίσουν την εποχή που την γνώρισαν πριν δύο χρόνια.
Ολόκληρη η συνομιλία τους:
– Ειρήνη: Τώρα έχω φτάσει στο σημείο που γνώρισα εσάς, το ποιος με έφτασε μέχρι εδώ, ποιος ήταν δίπλα μου. Ως μάνα μου ένιωθα τη μάνα της Πόπης και αυτή με πρόλαβε από πολλά και χίλια δυο.
– Γιαγιά Π.: Ναι.
– Ειρήνη: Δεν είχα ποτέ τη μάνα μου δίπλα. Αυτή έκατσε.
– Γιαγιά Π.: Ναι τα είχαμε πει.
– Ειρήνη: Σαν μάνα μου, εγώ λέω, λέω, την αλήθεια, αυτή με στήριξε μέχρι τώρα και την ένιωσα μάνα μου. Απλά θέλω λίγο από την Πόπη να μου θυμίσει ότι ξέρω εγώ, την τάδε εποχή… γιατί το πάω έτσι, μην τα κάνω εγώ μαντάρα…
– Γιαγιά Π.: Για ποια; Πού σε γνωρίσαμε;
– Ειρήνη: Ναι.
– Γιαγιά Π.: Πότε τα Χριστούγεννα ήταν; Κοντά τα Χριστούγεννα;
– Ειρήνη: Πριν δύο χρόνια λέω.
– Γιαγιά Π.: Πριν δύο χρόνια, Χριστούγεννα δεν ήταν κοντά ρε Ρήνο;
– Ειρήνη: Μπράβο.
– Γιαγιά Π.: Ναι, ωραία.
– Ειρήνη: Δεν γράφω κάτι, να ξέρετε, μην αγχώνεστε.
– Γιαγιά Π.: Σε τι να αγχωθώ μωρέ χαζή, σε τι να αγχωθώ;
– Ειρήνη: Όχι, που λέει, βγαίνουν αυτοί οι μ@@@κες και λένε έτσι.
– Γιαγιά Π.: Δεν ακούω. Ξέρεις ότι δεν τους ακούω ποτέ.
– Ειρήνη: Εντάξει.
– Γιαγιά Π.: Δηλαδή δεν έκανες τίποτα στα παιδιά που λένε;
– Ειρήνη: Όχι μάνα, σου ορκίζομαι, όχι όταν γνώρισα την Πόπη και τη μάνα της και τέτοια και μου άνοιξαν το σπίτι, ήταν ο άνθρωπος, λέω, που ένιωσα σαν μάνα μου…
– Γιαγιά Π.: Αυτό στον ανακριτή; Για τον ανακριτή μου λες τώρα.
– Ειρήνη: Τι έγραψα όμως εχτές εγώ, τι γράψαν αυτοί οι π@@@δες. Λέω, μέχρι σήμερα λέω, δεν έχω μιλήσει ποτέ σε κανέναν. Λοιπόν λέω, θέλω να βγει ο Παναγιώτης από τη μέση σε όλο αυτό, είχα θολώσει, δεν ξέρω λέω τι γινότανε…
– Γιαγιά Π.: Ναι.
– Ειρήνη: Εγώ σαν Ειρήνη, όλο αυτό μέσα μου δεν το δέχομαι και ούτε ξέρω τον τρόπο αν έχει γίνει, ό,τι έχει γίνει, δεν το πιστεύω μέσα μου, στο ορκίζομαι, στον πατέρα μου, στη μάνα μου.
– Γιαγιά Π.: Ωραία. Ρήνο, συγγνώμη που θα στο πω αλλά για να δω ποιον θα πιστέψω, όταν θα ‘ρθει, πώς το λένε, ο διοικητής, πώς τον λένε τον άνθρωπο, πάρε με να ακούσω ό,τι ναι μου τα είπε αυτά η Ειρήνη.
– Ειρήνη: Ναι.
– Γιαγιά Π.: Εντάξει τσούπα;
– Ειρήνη: Εγώ, θα σου πει, ότι έγραψε, ότι από μικρή ήμουν…
– Γιαγιά Π.: Φτάνει να μου τα πει και από κει και πέρα άστο πάνω μου.
– Ειρήνη: Εγώ αυτό, να ξέρεις δηλαδή τι έχω γράψει στην κατάθεσή μου.
– Γιαγιά Π.: Ωραία εντάξει.
– Ειρήνη: Ότι από 14 χρόνων με όλα τα προβλήματα που είχα, γινόταν αυτό που γινόταν, είχα δεύτερο εαυτό. Είπα να μην αυτώσω… απλά να ζητήσω να μπω σε ψυχιατρική κλινική…
– Γιαγιά Π.: Πού το είπες αυτό;
– Ειρήνη: Στον διευθυντή.
– Γιαγιά Π.: Και τι σου είπε;
– Ειρήνη: Ναι.
– Γιαγιά Π.: Ότι έχεις θέμα. Το ΄λεγα και ‘γω ότι έχεις θέμα.
