Οι καλύτεροι πραγματικοί ιδιωτικοί ντετέκτιβ στην ιστορία

Οι καλύτεροι πραγματικοί ιδιωτικοί ντετέκτιβ στην ιστορία

Ποιοι ήταν και ποιες διάσημες υποθέσεις χειρίστηκαν

Υπήρξαν πολλοί σπουδαίοι ντετέκτιβ σε όλη την ιστορία, τόσο φανταστικοί όσο και πραγματικοί. Εδώ θα γνωρίσουμε μερικούς μόνο από τους καλύτερους πραγματικούς ντετέκτιβ του παρελθόντος και κάποιες από τις διάσημες υποθέσεις τους.

Γράφει o G.Gipouridis
Ιδιωτικός Ντετέκτιβ www.idiotikes-ereunes.gr

Allan J. Pinkerton (1819-1884): Ο Άλαν Πίνκερτον ήταν ένας ντετέκτιβ που ίδρυσε την Pinkerton National Detective Agency στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεωρείται από πολλούς ο «πατέρας της σύγχρονης ιδιωτικής έρευνας» και είναι γνωστός για το έργο του ως κατάσκοπος της Ένωσης κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου.

Ο Πίνκερτον γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας και μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1842. Εγκαταστάθηκε στο Σικάγο και εργάστηκε ως βαρελοποιός πριν ασχοληθεί με την επιβολή του νόμου. Το 1849 διορίστηκε ως ο πρώτος ντετέκτιβ για το αστυνομικό τμήμα του Σικάγο.

Το 1850, ο Πίνκερτον εγκατέλειψε το αστυνομικό τμήμα και ίδρυσε την Εθνική Υπηρεσία Ντετέκτιβ Πίνκερτον μαζί με τον αδελφό του Ρόμπερτ. Το πρακτορείο απέκτησε γρήγορα φήμη για το ερευνητικό του έργο και έγινε ένα από τα πιο σημαντικά γραφεία ντετέκτιβ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η υπηρεσία Pinkerton προσλήφθηκε από άτομα, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις για τη διερεύνηση εγκλημάτων, τον εντοπισμό φυγόδικων και την παροχή υπηρεσιών ασφαλείας.

Κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, ο Πίνκερτον εργάστηκε ως κατάσκοπος για τον Στρατό της Ένωσης. Απέτρεψε επίσης μια συνωμοσία δολοφονίας κατά του εκλεγμένου προέδρου Αβραάμ Λίνκολν το 1861. Μετά τον πόλεμο, ο Πίνκερτον συνέχισε να λειτουργεί το πρακτορείο ντετέκτιβ του, το οποίο έπαιξε ρόλο στις εργατικές συγκρούσεις στα τέλη του 19ου αιώνα. Το πρακτορείο Pinkerton παρείχε επίσης ασφάλεια για τους σιδηρόδρομους και τις τράπεζες, και το λογότυπο του ματιού και το σύνθημα "We Never Sleep" έγιναν γνωστά σύμβολα ασφάλειας και προστασίας.

Ο Allan J. Pinkerton πέθανε το 1884 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Graceland στο Σικάγο. Η Εθνική Υπηρεσία Ντετέκτιβ Πίνκερτον συνέχισε να λειτουργεί μετά τον θάνατό του και τελικά εξαγοράστηκε από τη σουηδική εταιρεία ασφαλείας Securitas AB το 1999.

Kate Warne (1833-1868): Η Warne ήταν η πρώτη γυναίκα ντετέκτιβ στις Ηνωμένες Πολιτείες και εργάστηκε για την Pinkerton Detective Agency. Της πιστώνεται ότι βοήθησε στην επίλυση της συνωμοσίας για τη δολοφονία του νεοεκλεγμένου Προέδρου Αβραάμ Λίνκολν το 1861.

Η Warne γεννήθηκε στο Erin της Νέας Υόρκης και λίγα είναι γνωστά για την πρώιμη ζωή της. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν χήρα πριν ενταχθεί στο Pinkerton Agency το 1856, και πιστεύεται ότι προσλήφθηκε από τον ίδιο τον Allan Pinkerton αφού τον έπεισε ότι οι γυναίκες θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα μέλη στο επάγγελμα του ντετέκτιβ.

Η πρώτη μεγάλη αποστολή της Warne ήταν να διεισδύσει σε μια ομάδα αποσχιστών που ήταν ύποπτοι για συνωμοσία κατά της ζωής του Αβραάμ Λίνκολν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην Ουάσιγκτον για την ορκωμοσία του. Η Warne πέτυχε στην αποστολή της και παρείχε στον Pinkerton πολύτιμες πληροφορίες που βοήθησαν στην αποτροπή της απόπειρας δολοφονίας.

Η Warne συνέχισε να λύνει πολλές άλλες υποθέσεις κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Pinkerton Agency, συχνά χρησιμοποιώντας τη γοητεία και την ικανότητά της να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων. Συνέβαλε καθοριστικά στην επίλυση μιας υπόθεσης υπεξαίρεσης τραπεζών στην οποία πήγε μυστικά ως μάντισσα για να κερδίσει την εμπιστοσύνη των υπόπτων. Βοήθησε επίσης στη σύλληψη μιας ομάδας ληστών τρένων και ενός πλαστογράφου.

Η καριέρα της Warne στο Pinkerton Agency διακόπηκε όταν πέθανε από πνευμονία το 1868 σε ηλικία 34 ετών. Τάφηκε στο οικόπεδο της οικογένειας Pinkerton στο νεκροταφείο Graceland του Σικάγο. Παρά τη σύντομη καριέρα της, η Warne συνέβαλε σημαντικά στον τομέα του αστυνομικού έργου και άνοιξε το δρόμο για τις μελλοντικές γυναίκες στην επιβολή του νόμου.

William J. Burns (1861-1932): Ο Burns ήταν ένας Αμερικανός ντετέκτιβ που ίδρυσε τη William J. Burns International Detective Agency. Είναι γνωστός για το έργο του σε υποθέσεις υψηλού προφίλ, όπως η έρευνα για την απαγωγή μωρού Lindbergh και το σκάνδαλο Teapot Dome. Είναι επίσης γνωστός για τη δουλειά του ως διευθυντής του Γραφείου Ερευνών, το οποίο αργότερα έγινε το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI).

Γεννημένος στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, ο Μπερνς ξεκίνησε την καριέρα του ως αστυνομικός στο Κολόμπους του Οχάιο, πριν ενταχθεί στις Μυστικές Υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών το 1889. Γρήγορα απέκτησε τη φήμη του ειδικού στην ανίχνευση παραποίησης/απομίμησης και οικονομικών εγκλημάτων και συμμετείχε σε πολλά υψηλές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για τη δολοφονία του προέδρου William McKinley το 1901.

Το 1909, ο Μπερνς εγκατέλειψε τη Μυστική Υπηρεσία και ίδρυσε το δικό του ιδιωτικό γραφείο ντετέκτιβ, το οποίο έγινε γρήγορα γνωστό για τις εξελιγμένες μεθόδους και τη χρήση της τελευταίας τεχνολογίας. Το πρακτορείο του προσλήφθηκε από πλούσια άτομα, εταιρείες και κυβερνήσεις για να ερευνήσει ένα ευρύ φάσμα εγκλημάτων και να παρέχει υπηρεσίες ασφαλείας.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μπερνς διορίστηκε από τον Πρόεδρο Γούντροου Γουίλσον ως επικεφαλής του νεοσύστατου Γραφείου Ερευνών, το οποίο ήταν μέρος του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Αναδιοργάνωσε το γραφείο και επέκτεινε τον ρόλο του για να συμπεριλάβει τη διερεύνηση της κατασκοπείας, της δολιοφθοράς και άλλων απειλών για την εθνική ασφάλεια.

Αφού έφυγε από το Γραφείο Ερευνών το 1921, ο Μπερνς επέστρεψε στο ιδιωτικό του γραφείο ντετέκτιβ και συνέχισε να εμπλέκεται σε πολλές υποθέσεις υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για την απαγωγή του μωρού του Λίντμπεργκ το 1932.

Ο William J. Burns πέθανε αργότερα την ίδια χρονιά σε ηλικία 71 ετών, αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά ως ένας από τους πιο επιτυχημένους και σεβαστούς ντετέκτιβ της εποχής του.

Eugène François Vidocq (1775-1857) - Ο Ευγένιος Φρανσουά Βιντόκ ήταν Γάλλος εγκληματίας και ιδιωτικός ντετέκτιβ και θεωρείται ένας από τους πατέρες της σύγχρονης εγκληματολογίας. Ήταν γνωστός για την ικανότητά του να μεταμφιέζεται και να διεισδύει σε εγκληματικές οργανώσεις και αργότερα ίδρυσε την πρώτη γνωστή ιδιωτική υπηρεσία ντετέκτιβ, το Bureau des Renseignements.

Ο Vidocq γεννήθηκε στο Arras της Γαλλίας και πέρασε μεγάλο μέρος της νιότης του έχοντας προβλήματα με το νόμο. Έγινε στρατιώτης και τελικά φυλακίστηκε για λιποταξία. Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, ο Vidocq ανέπτυξε τις δεξιότητές του στη μεταμφίεση και την εξαπάτηση, κάτι που αργότερα θα του χρησιμεύσει ως ντετέκτιβ.

Μετά την αποφυλάκισή του, ο Vidocq άρχισε να εργάζεται ως πληροφοριοδότης της αστυνομίας και τελικά έγινε ο ίδιος εγκληματίας, ηγέτης μιας συμμορίας κλεφτών και λαθρεμπόρων. Τελικά πιάστηκε και φυλακίστηκε, αλλά του προσφέρθηκε να γίνει κατάσκοπος της αστυνομίας με αντάλλαγμα την ελευθερία του.

Ο Vidocq χρησιμοποίησε τις εγκληματικές του σχέσεις και την εμπειρία του για να γίνει ένας από τους πιο επιτυχημένους αστυνομικούς κατασκόπους στο Παρίσι και τελικά ίδρυσε τη δική του υπηρεσία ντετέκτιβ, το Bureau des Renseignements, το 1833. Το πρακτορείο προσλήφθηκε από ιδιώτες και επιχειρήσεις για να ερευνήσει εγκλήματα και γνωστό για τις καινοτόμες τεχνικές του, όπως η χρήση μυστικών πρακτόρων και η ανάλυση χειρόγραφου.

Η επιτυχία του Vidocq ως ντετέκτιβ οφειλόταν εν μέρει στην ικανότητά του να διεισδύει σε εγκληματικές οργανώσεις και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των στόχων του. Ήταν επίσης γνωστός για την ικανότητά του να μεταμφιέζεται και λέγεται ότι είχε φορέσει πάνω από 1.000 διαφορετικές μεταμφιέσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

Η κληρονομιά του Vidocq ως ντετέκτιβ και οι καινοτομίες στον τομέα της ποινικής έρευνας κάνουν αίσθηση ακόμα σήμερα και η επιρροή του στις μεθόδους και τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται από ιδιωτικούς ντετέκτιβ και υπηρεσίες επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο.

Ο Ignatius Paul Pollaky (1845-1918) ήταν Ούγγρος ιδιωτικός ντετέκτιβ που έγινε διάσημος για το έργο του στο Λονδίνο στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Pollaky ήταν γνωστός για την εξειδίκευσή του στην ανάλυση χειρογράφου και προσλήφθηκε από πολλούς πλούσιους και ισχυρούς ανθρώπους της εποχής του, συμπεριλαμβανομένων των βασιλιάδων και των μελών του κοινοβουλίου.

Ήρθε στο Λονδίνο το 1872 και καθιερώθηκε ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, αποκτώντας γρήγορα φήμη για τις δεξιότητές του στην ανάλυση χειρογράφου. Συχνά κλήθηκε να αναγνωρίσει τους συντάκτες των ανώνυμων επιστολών ή να αντιστοιχίσει δείγματα γραφής με υπόπτους σε ποινικές έρευνες.

Ο Pollaky ήταν επίσης γνωστός για το έργο του σε υποθέσεις παρακολούθησης, συχνά μεταμφιέζοντας τον εαυτό του για να συνδυάζεται με τους στόχους του και να συλλέγει πληροφορίες.

Ωστόσο, η φήμη του Polaky χτυπήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1880, όταν ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο που αφορούσε την αστυνομία του Λονδίνου. Ο Pollaky κατηγορήθηκε ότι παρείχε ψευδείς πληροφορίες στην αστυνομία για να δυσφημήσει μια αντίπαλη υπηρεσία ντετέκτιβ και τελικά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Λονδίνο.

Παρά το σκάνδαλο, ο Polaky συνέχισε να εργάζεται ως ιδιωτικός ντετέκτιβ στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική μέχρι το θάνατό του το 1918. Η τεχνογνωσία του στην ανάλυση χειρόγραφου και οι καινοτόμες τεχνικές επιτήρησής του συνεχίζουν να μελετώνται και να χρησιμοποιούνται από ντετέκτιβ και ιατροδικαστές ακόμα και σήμερα.

Οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην επίλυση πολλών υποθέσεων υψηλού προφίλ σε όλη την ιστορία. Παραπάνω είδαμε μερικούς από τους θρυλικούς ντετέκτιβ του παρελθόντος που ήταν απαραίτητοι για να βοηθήσουν στην επίλυση εγκλημάτων και στην προσαγωγή μεγάλων εγκληματιών στη δικαιοσύνη.

Με την πρόοδο της τεχνολογίας, οι ιδιωτικοί ντετέκτιβ προσαρμόζουν και ενσωματώνουν νέα εργαλεία για να βοηθήσουν στις έρευνές τους. Ωστόσο, οι θεμελιώδεις αρχές του αστυνομικού έργου, όπως η ανάλυση αποδεικτικών στοιχείων, η διεξαγωγή συνεντεύξεων και η συλλογή πληροφοριών, παραμένουν οι ίδιες.

Καθώς ο κόσμος συνεχίζει να εξελίσσεται, ο ρόλος των ιδιωτικών ντετέκτιβ θα συνεχίσει να είναι ζωτικής σημασίας στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης. Η συμβολή τους στην επίλυση εγκλημάτων και στην απονομή δικαιοσύνης στα θύματα θα είναι πάντα ουσιαστικό μέρος της ιστορίας.